Серж Мілеўскі — адзін з герояў аповесці К.Чорнага «Насцечка». Ён быў вышэйшы і мацнейшы за сваіх аднакласнікаў, лепш за іх апрануты. Але пісьменнік падкрэслівае, што «ў вачах яго свяцілася гэтулькі самазадавальнення, гэтулькі ўцехі з самога сябе, што здавалася, — гэты маладзенькі францік зараз заплюе вочы ўсяму свету». Серж нахабны, злосны і адначасова труслівы, баіцца адказваць за свае ўчынкі. Ніхто і не чакае ад Сержа нічога добрага. Ён, нібы сыты і распешчаны звярок, «палюе» на дзяўчатак. Яго цешаць іх пакуты, слёзы. Не паважае Серж і старэйшых: пажылога чалавека называв дурнем і старым чортам.Сержа не любілі ў класе. У яго не было сяброў, акрамя белабрысага Мішкі, які прымаў удзел ва ўсіх Сержавых помстах. Адносіны Сержа і Мішкі былі толькі падобныя на сяброўскія. Хлопцы разам помсцілі старому чалавеку, разам наведвалі школьны буфет. Але сапраўднымі сябрамі яны не былі. Мішка карыстаўся Сержавымі здабыткамі, а на тое, каб дапамагчы аднакласніку пазбавіцца памылак, Мішкі не хапала. Аўтар называв яго падхалімам і падлізнікам. Серж хацеў, каб яго лічылі героем, але няправільна разумеў геройства і зусім не ведаў, што такое сапраўдная дружба. Ён не любіў працаваць, не ўмеў ладзіць з аднакласнікамі, у яго былі абмежаваныя інтарэсы. Серж думаў, што калі яго бацька карыстаецца аўтарытэтам у горадзе, то частка бацькавай славы дастанецца і яму.
Просмотрев фильм "Дубровский", снятый в 1988 году, можно сделать вывод, что в картине нет некоторых событий, и сюжет несколько видоизменен.
В картине нет сцены, когда Дубровского-старшего от волнения парализует и он умирает, и в фильме показан всего небольшой эпизод его похорон. Также нет той сцены, когда Владимир после похорон отца бродит по Кистиневке и попадает в Кистиневскую рощу.
В картине также нет той интриги, которую Пушкин создал в романе. В фильме сразу показана сцена, когда Дубровский меняется ролями с учителем Дефоржем, а затем попадает в дом к Троекуровым.
В картине Дубровский сначала признается Марии в том, что он Дубровский, а затем появляется сцена со Спицыным, где он также признается в том, что он Дубровский. В романе же эти сюжеты идут в другой последовательности.
Серж нахабны, злосны і адначасова труслівы, баіцца адказваць за свае ўчынкі. Ніхто і не чакае ад Сержа нічога добрага. Ён, нібы сыты і распешчаны звярок, «палюе» на дзяўчатак. Яго цешаць іх пакуты, слёзы. Не паважае Серж і старэйшых: пажылога чалавека называв дурнем і старым чортам.Сержа не любілі ў класе. У яго не было сяброў, акрамя белабрысага Мішкі, які прымаў удзел ва ўсіх Сержавых помстах. Адносіны Сержа і Мішкі былі толькі падобныя на сяброўскія. Хлопцы разам помсцілі старому чалавеку, разам наведвалі школьны буфет. Але сапраўднымі сябрамі яны не былі. Мішка карыстаўся Сержавымі здабыткамі, а на тое, каб дапамагчы аднакласніку пазбавіцца памылак, Мішкі не хапала. Аўтар называв яго падхалімам і падлізнікам. Серж хацеў, каб яго лічылі героем, але няправільна разумеў геройства і зусім не ведаў, што такое сапраўдная дружба. Ён не любіў працаваць, не ўмеў ладзіць з аднакласнікамі, у яго былі абмежаваныя інтарэсы. Серж думаў, што калі яго бацька карыстаецца аўтарытэтам у горадзе, то частка бацькавай славы дастанецца і яму.
Просмотрев фильм "Дубровский", снятый в 1988 году, можно сделать вывод, что в картине нет некоторых событий, и сюжет несколько видоизменен.
В картине нет сцены, когда Дубровского-старшего от волнения парализует и он умирает, и в фильме показан всего небольшой эпизод его похорон. Также нет той сцены, когда Владимир после похорон отца бродит по Кистиневке и попадает в Кистиневскую рощу.
В картине также нет той интриги, которую Пушкин создал в романе. В фильме сразу показана сцена, когда Дубровский меняется ролями с учителем Дефоржем, а затем попадает в дом к Троекуровым.
В картине Дубровский сначала признается Марии в том, что он Дубровский, а затем появляется сцена со Спицыным, где он также признается в том, что он Дубровский. В романе же эти сюжеты идут в другой последовательности.
Объяснение: