Білекті бірді жығады, білімді мыңды жығады», «Білімдіге дүние жарық, білімсіздің күні ғаріп» деген қазақ халқының нақылын санасына сіңіріп, өмірде өз орнын табуға алғашқы қадамын бастаған мектеп түлектерінің білімін таразылайтын – ҰБТ-да аяқталды. Болашаққа сеніммен қарайтын жастың арманы асқақ, үміті жарқын дегенмен де, көңілде қобалжу болатындығы жасырын емес. Білімдіге дүние жарық,
Білімсіздің күні кәріп»-
деген дана Абай атамыздан қалған нақыл сөздің адам өмірінде оймақтай ойып орын алатыны сөзсіз. Әрине, біліммен көзің ашылады, қоршаған әлемді, жаратылысты танисың. Содан қалған болар «Оқымаса бір бала, оқыса екі бала». Өнер – білім өн бойыңа мектеп табалдырығын аттап басқалы жинала бермек, толыса бермек. Мәпелеп өсірген әке- шешең, алғашқы тәрбиешілерің, отбасыңда қалып , енді сен білім нәрінен, тұнығынан сусындататын, киелі мекен, мектептің, төрінен табыласың.
Білімнің қайнар көзі мектеп дегенді сонау «Кел, балалар, оқылық!»- деп ұран салып, далада шапқылаған жастың бәрін оқуға шақырған Ыбырай Алтынсарин атамыздың өшпес өнегесінен жақсы білеміз.
Мектеп- білім ордасы.
Мектебім генерал-майор Сабыр Рахимов есімімен аталады. Әрине, бұл есімді естіген кісі «Бұл- қазақтан шыққан тұңғыш генерал ғой» дегенді есіне алады.
Ерте ерте ертеде,ешкі жүні бөртеде бір ауылда бақытты бір отбасы өмір сүріпті.Күнде кешке үйде балауыз шам жағылып,отбасы бір столдың басына жиналып,тамақтанып,әңгіме дүкен құрады екен.Балауыз шам бөлмеге нұрын шашып,мейірімін төгіп,қуаныш сыйлап тұратын көрінеді.Күн соңынан күн өтіп,ай соңынан ай өтіп,жыл соңынан жыл өте беріпті.Бақытты отбасының ата-аналары қартайып,балдары ержетіпті.Ауылда жаңа өмір басталып,қараңқы басқан көшелерге электр бағаналары орнатылып,біздің бақытты отбасымыздың үйінеде электр шамдары орнатылыпты.Электр әлемімен бірге әр үйге ғаламтор әлеміде қонаққа келіп,үйдің бір иесі атанып жатып алған көрінеді.Үй иелері балауыз шамды қолдануды қойып,жәшіктің бір сөресіне салып тастапты.Сол жерде бақытты күндерін аңсап,балауыз шам жалғыздықтан ауырып жатып қалыпты.Баяғыдай бір дастарханда отырып,шүйіркелесіп отыратын отбасы жоқ.Әркім өз бөлмесінде телефонмен,біреуі комьпютермен жұмыс істеп бөлек отыра беретін көрінеді.Бір күні қатты дауыл болып,ауылда жарық сөніп мүлде қараңқылық орнайды.Үй қап-қараңқы,телефон иә компьютер жоқ үйдегілер абыржып отырғанда кәрі анасы баяғы балауыз шамды тауып әкеліп жағады.Балауыз шам ауруынан жазылып,нұрланып,айналасына қуаныш сыйлап,жарқырап жаныпты.Ата-аналары,ересек балалары бәрі бір дастархан басына жиналып өткен бақытты күндерін еске алыпты.Балауыз шам сол күндердің бақытын қайта алып келгендей бәрі бақытты күн кешіпті.Екі-үш күннен кейін электр әлемі жөнделіп қайта келіпті.Бақытты отбасы өздерінің балауыз шамын ұмытпауға сөз беріп,жақын жерге қойғанға көрінеді.Балауыз шамға құрмет ретінде туған күнде,мерекелерде оны жағып,бір дастархан басына жиналып,қуанышты күндерін бәрі бірге өткізетін көрінеді.Қай жағдайдада өз отбасыңмен бірге бақытты өмір сүргенге не жетеді?!Жақын адамдарымызбен жақындықта болайық.
Білекті бірді жығады, білімді мыңды жығады», «Білімдіге дүние жарық, білімсіздің күні ғаріп» деген қазақ халқының нақылын санасына сіңіріп, өмірде өз орнын табуға алғашқы қадамын бастаған мектеп түлектерінің білімін таразылайтын – ҰБТ-да аяқталды. Болашаққа сеніммен қарайтын жастың арманы асқақ, үміті жарқын дегенмен де, көңілде қобалжу болатындығы жасырын емес. Білімдіге дүние жарық,
Білімсіздің күні кәріп»-
деген дана Абай атамыздан қалған нақыл сөздің адам өмірінде оймақтай ойып орын алатыны сөзсіз. Әрине, біліммен көзің ашылады, қоршаған әлемді, жаратылысты танисың. Содан қалған болар «Оқымаса бір бала, оқыса екі бала». Өнер – білім өн бойыңа мектеп табалдырығын аттап басқалы жинала бермек, толыса бермек. Мәпелеп өсірген әке- шешең, алғашқы тәрбиешілерің, отбасыңда қалып , енді сен білім нәрінен, тұнығынан сусындататын, киелі мекен, мектептің, төрінен табыласың.
Білімнің қайнар көзі мектеп дегенді сонау «Кел, балалар, оқылық!»- деп ұран салып, далада шапқылаған жастың бәрін оқуға шақырған Ыбырай Алтынсарин атамыздың өшпес өнегесінен жақсы білеміз.
Мектеп- білім ордасы.
Мектебім генерал-майор Сабыр Рахимов есімімен аталады. Әрине, бұл есімді естіген кісі «Бұл- қазақтан шыққан тұңғыш генерал ғой» дегенді есіне алады.
Ерте ерте ертеде,ешкі жүні бөртеде бір ауылда бақытты бір отбасы өмір сүріпті.Күнде кешке үйде балауыз шам жағылып,отбасы бір столдың басына жиналып,тамақтанып,әңгіме дүкен құрады екен.Балауыз шам бөлмеге нұрын шашып,мейірімін төгіп,қуаныш сыйлап тұратын көрінеді.Күн соңынан күн өтіп,ай соңынан ай өтіп,жыл соңынан жыл өте беріпті.Бақытты отбасының ата-аналары қартайып,балдары ержетіпті.Ауылда жаңа өмір басталып,қараңқы басқан көшелерге электр бағаналары орнатылып,біздің бақытты отбасымыздың үйінеде электр шамдары орнатылыпты.Электр әлемімен бірге әр үйге ғаламтор әлеміде қонаққа келіп,үйдің бір иесі атанып жатып алған көрінеді.Үй иелері балауыз шамды қолдануды қойып,жәшіктің бір сөресіне салып тастапты.Сол жерде бақытты күндерін аңсап,балауыз шам жалғыздықтан ауырып жатып қалыпты.Баяғыдай бір дастарханда отырып,шүйіркелесіп отыратын отбасы жоқ.Әркім өз бөлмесінде телефонмен,біреуі комьпютермен жұмыс істеп бөлек отыра беретін көрінеді.Бір күні қатты дауыл болып,ауылда жарық сөніп мүлде қараңқылық орнайды.Үй қап-қараңқы,телефон иә компьютер жоқ үйдегілер абыржып отырғанда кәрі анасы баяғы балауыз шамды тауып әкеліп жағады.Балауыз шам ауруынан жазылып,нұрланып,айналасына қуаныш сыйлап,жарқырап жаныпты.Ата-аналары,ересек балалары бәрі бір дастархан басына жиналып өткен бақытты күндерін еске алыпты.Балауыз шам сол күндердің бақытын қайта алып келгендей бәрі бақытты күн кешіпті.Екі-үш күннен кейін электр әлемі жөнделіп қайта келіпті.Бақытты отбасы өздерінің балауыз шамын ұмытпауға сөз беріп,жақын жерге қойғанға көрінеді.Балауыз шамға құрмет ретінде туған күнде,мерекелерде оны жағып,бір дастархан басына жиналып,қуанышты күндерін бәрі бірге өткізетін көрінеді.Қай жағдайдада өз отбасыңмен бірге бақытты өмір сүргенге не жетеді?!Жақын адамдарымызбен жақындықта болайық.