Ән, әуен қазақ халқының аңызы бойынша аспан әлемінен түсіп, ықылым заманнан осы кезге дейін жетіп отыр. Көкте халықтаған ән көшпенді қазақ даласына жетіп, мұны естіген халық сондықтан, үлкен әуендік қасиетке ие болды деп есептеледі. Сондай-ақ, халық арасында: "Әуен мен әуезге деген қабілет дүниеге келгенде бірге дарыған", - деген болжам бар. Қазақ халқының еңкейген кәріден еңбектеген баласына дейін ән, әуен десе ішкен асын жерге қойып, елеңдеп қалатыны жақсы мәлім. Ән - әуен орындайтын топтың өзіндік музыкалық аспаптары мен орындау мәнерлері болған. Балалар саз - сырнайда, тастауықта, үскірікте ойнаған. Бұл аспаптарды шебердің өзі немесе балалар жасаған, олар әртүрлі аңдардың, құстардың, балықтың, көп басты аттың, жарқыраған көздердің суреттерін салған. Балалар әндері мен әуендік ойындар, бесік жыры мен үлкен азаматтардың өсиет - өлеңдері арқылы кішкене бөбектер қоршаған ортаны танып, әлеуметтік мәдени ортаның толық мүшесіне айналған
Далбасамен уақыт өткізу - Бесцельно проводить время
Қол қағысты - Ударили по рукам (договорились)
Маңдайға жазған - На лбу (роду) написано
Адамға санамау - Не считать за человека
Өз орнын білу - Знать свое место
Мінез көрсету - Показать характер
Арсыз-ұятсыз - Ни стыда ни совести
Құлағының ұшына дейін қызару - Покраснеть до кончиков ушей
Бір құдай біледі - Одному богу известно
Ағыл-тегіл еңіреп жылау - Лить слезы в три ручья
Кеңірдектен алу - Взять за горло
Жегені желкесінен шықты - Ему это боком вышло
Қармағына түсу - Попасть на удочку
Жылайын ба, күлейін бе - То ли плакать, то ли смеяться
Құшақ жайып - С распростертыми объятиями
Игіліктің ерте-кеші жоқ - Никогда не поздно делать добро
Көрмегелі не заман - Сколько лет, сколько зим
Бірі ұрымға, бірі қырымға - Кто в лес, кто по дрова
Қойнында тасы бар - С камнем за пазухой
Ібілістің өзі ғой - Дьявол во плоти
Жер мен көктей - Как небо и земля (разница)