Ертеде бір жас жігіт өз кедейлігін айтып, әрдайым мұңын шағады екен. -шіркін-ай, менің байлығым көп болса, жақсы өмір сүрер едім, - деп зарлауын қоймапты. бір күні қарт тас қашаушы өтіп бара жатып, зарал отырған жігіттін қасына келеді. -- саған не болды сонша жылап? сен нағыз бай емессің бе? - дейді -- мен баймын ба? - деп жігіт таңғалады. ол қандай байлық? -- сенің көзің ше? бір көзіңді қаншаға сатар едің? деп сұрайды қарт. -- оның не! ? деп шошып кетеді жігіт, көзімді ешқандай байлыққа айырбастамаймын. -- ал енді екі қолың мен аяғынды алтынға айыбастар ма едін? -- жоқ, ешқайсысын да алтынға айырбастамаймын, дейді жігіт. -- міне, көрдің бе, сен өте бай ң. ң ең үлкен байлығы күш қуаты мен денсаулығы, дейді қарт. оны ақшаға сатып ала алмайсың. қарт осыны айтады да жөніне кетеді.
Перевод.
Давным – давно один молодой человек все время жаловался на свою бедность и всегда твердил: «Эх, был бы я богат, жил бы хорошо.» И однажды каменщик, проходивший мимо и услышавший жалобы молодого парня, спросил: «Ну почему ты жалуешься? Ведь ты - самый богатый человек?» А молодой парень удивляется: «Я - то богатый? И какое же это богатство?»
- А как же твои глаза? За сколько бы ты продал свой один глаз?
- «Ты чего?» - Перепугался он. «Глаза я не поменяя ни на какие богатства».
- «А ноги и руки обменял бы на золото»?
- «Нет, ничего не поменял бы на золото».
- «Вот, видишь, ты - самый богатый человек. Самое главное богатство человеке – это его сила и здоровье» сказал старец. Ты не сможешь их купить ни за какие деньги. старец, ушел, сказав это.