ДИОЛОГ ПО ТЕКСТУ 4 ВО ОТВЕТА Зытып келем , зытып келем . Артыма қарай қарай зытам ... Зытып келе жатқаным қашып келемін,- артыма қарай беретінім қорқып келемін ..
Мен қазір ондамын . "Əліпті таяқ деп ауылдың балалары мазақтай беретін еді, жазғы тұрым қолым сиыршының таяғы түсті
Енді естияр азамат болдың Мына таяқты қолыңа ал, осы ауылдың сиырын енді сен бағасың! - деп ағам Айдынғали таяған маған ұстатты да өзі аяқ еңбек іздеп қалаға кетті
Қалаға кіріп қатар-қатар тізілген көп тақтай дүкендердің оңашарақ тұрған біреуінің жанына келдім ле жып-жылы жерге құлай кеттім. Жұмсақ құм өзінен-өзі үгітіліп жамбасқа жайлы төсек бола кетті...
О,қасқаңның жатысын ай !... - деп тап өзіме ұқсаған екі бала мені аяқтарымен бүйірге түртіп тұрғандарын бір аңдағандай болып ем көзімді ашуға дəрменім жетпеді Ар жағын білмеймін тас болып қатып қалсас керек
түнде өліп жатқан бала сен бе едің əй? - дегенде артыма қарасам бір ересек бір кішірек бала өзен жағасына жақындай берген екен . Біреуі ашаң сұңғақ денелі үстінде шолақ шалбардан басқа еш нəрсе жоқ . Күнге кұйіп күрен тартқан дененің бұлшық еттері иіріліп-иіріліп қояды. Енді біреуі менімен тұстар болуы керек ақшыл денелі арық бір аяғын ақсай басып келед НЕ ФОТО
Махаббатсыз өмір бос...
Махаббат (сүйіспеншілік) – тіршіліктің негізгі тірегі. Жалпы, менің ойымша, сүйіспеншілік – жақындарымызға, қоршаған ортамызға, бір сөзбен айтқанда, барша әлемге махаббатпен қарау. Сүйіспеншілік ұғымының аясы өте кең. Айналамыздағы келеңсіз жағдайлар мен кедергілерді жеңуге көмектесетін де осы сүйіспеншілік. Бар жан дүниесі, жүрегі сүйіспеншілікке толы жан ешқашан жамандық ойламайды, себебі ол бақытты жан, оның рухы кемелдік көгінде қырандай қалықтап, мәңгіліктің жасыл жайлауына қанат қағады. Мұндай көңілі көктем, жайсаң жандар осы бақытымен барша әлеммен бөліскісі келіп, алып – ұшып тұрады. Осындай асыл жандар тек жақсылық ойлап, игі істермен айналысып, айналасына мейірімін төгіп, көңіл нұрымен шуақтандырып тұрады. Жүрегі сүйіспеншілікке толы жандар жанымызды жылытып, өмірімізге сән береді.
Сүйіспеншілікті адам алғаш шыр етіп дүниеге келген сәтінен бастап сезіп-көре бастайды. Мейірімін төккен ата-анасының ыстық құшағында олардың аялы алақанын сезіне жүріп, өмірге төселеді. Есейе келе толағай сүйіспеншілікті айналасынан көру-көрмеуі екіталай. Әйтсе де, адам өмір бойы сүйіспеншілікті іздеп, дауыл алдындағы шағаладай шарқ ұрып өтері анық. Ендеше, сүйіспеншілікті өмірлік ұстанымызға айналдырып, барлығымыз бақытты болайық!
- иә, мама?
- қыз, ләббай, ша саябаққа жаю фантиқтарды тоқталт-! Қара-, қарамастан
сияқты ажарсыз - айнала көгеріс, бақ-бақтар, және мұнда сенің қағаздарыңның
аунап жатады!
- ал, кешір-, мама.
-Катя, разве мен сені оқымадым, не фантиқтар урнаға деген выбрасывать керекке?!
- иә, әрине, бірақ сол нанғысыз!
- неғып кенет нанғысыз?
- мама, мында ешқайда урналар бол-!
- Катя, урналар болсам, сол жолға қоюға керекке мәселе сыртпен қиюмен.
- ал- шырпылар және күйдір- боқтық!
- Катя, мен шын. Айталық, қаттап сал- фантиқтар қалтаға немесе свернуть және қалтаға деген сал-.
- ал үй зытыр-?
- болады және үй, болады жайдан-жай дейін ең жақын урнаның жет- және зытыр-.
- мама, маған алып бер-, ләббай, қалта. Мен фантиқтарды оған деген қаттап саламын.
- енді-енді, ада-гүде сырт әңгіме! Ал-, қыз.
- рақмет.
- емес үшін нені. Қарамастан және неғұрлым, ләббай, боқтықты жаймаппын! Табиғат күтуге қажетке.