4-тапсырма. Диалогті оқы. Ауызекі сөйлеу тілінің ерекшелігін анықта. Қара шал не заматта көк шалғынды құйқалы өңірге ат басын бурган. Төбе бауырындағы шоқ жидеге жетіп аттан түскен. Шөбі калыңдау тұсқа еңкейе үңілген. - Обал-ай, бітеліп қапты, деді басын шайқап. Ата, ол не? Балам, тұма Тума ғой, балам. Соңыра көзін аршиық. Ақсын сылдырап. Адамдардан аялы алақан күтіп жатыр-ау! - Тұма деген не, ата? судың көзі. Бұлақ пен өзеннің басы. «Бұлақ көрсе, көзін аш» деген сөз бар қазақта. Бес-алты жылдай жакка ат ізін салмап едім, көрдің бе, шөп-шалам басып қалғанын. Сусырап отырған жоқпыз. Бірақ тұщы, мөлдір бұлақ суына жете ме! Даланың аң-құстары да ішіп, рақаттансын! (Т. Әбдірайым)
Дереккөзі: https://www.zharar.com/tags/%D0%BC%D0%B5%D0%BDi%D2%A3+%D0%B6%D0%B0%D0%B7%D2%93%D1%8B+%D0%B4%D0%B5%D0...
© www.ZHARAR.com