1.Онсыз өмір оған молданың көрінен де қараңғы болады. 2. Соқаның үстіне құлап түскен жоқ... Шегем атам жазды ғой әйтеуір 3. Мен де керемет жүйрік емеспін 4. Ол ағып бара жатқан машинаны қуып жетіп, асылып кете берді
Дұрыс и Дұрыс емес

Бұрынғыдай ақындардың бір-бірінің намысына тиіп сөйлеудің жоқтығын қазіргі ақындардың моральдық тұрғыдан кемелденуі деп бағалайды. Әрине, қоғамның дамуы мәдениеттілікті талап етеді және қазіргі айтыс ру айтысы емес, бүгінде өз руына артықшылық беруді қай орта болса да, төмендік деп таниды. Ал, айтыста, қалайда, жеңу керек болған соң алдындағы адамның сарылығын немесе қаралығын айту, осы деңгейдегі түрлі теңеулерді құрал ету қазірде жас талап арасында жиі кездеседі. Адамның дене бітіміндегі кемшілікті тілге тиек ету бұрыннан бар, алайда, ол кезде тиісетін ақынның сөзі де, жауап берушінің де шешендікпен қайтарар сөзі дайын болған соң айтыстың ширақтығы сезіледі

Мен жаяу жүруді ұнатамын,Оны маған үйреткен менің атам,Ол себебі таңертең ерте тұрып,біраз километр жүгіріп келеді,Жаяу жүру ол денсаулық кепілі  дейді атам, Таңертен мен мектепке жаяу барамын,Бара жатқанда әдемі саябақтардан өтіп,түрлі ғимараттардың қасынан өтемін,Қазіргі заманда көп адамдар жаяу жүрмей өздерінің темір тұлпарына мініп жатады,Менің  бір таныс апам ол ешқашан жаяу жүрмейді,жақын тиіп тұрған жерге де баруға да ерінеді,сондықтан оның салмағы өсіп кеткен,
Сондықтан менің ініме беретін кеңесім,''жаяу жүр,сау боласың''!