ответ: Эффузиялық тау жыныстары жабын, тасқын түрінде қалыптасады. Бітімі көбінесе ағынды, кеуекті, бадамтасты, сирек шомбал. Құрылымы порфирлі. Құрамы әр түрлі; терең қабаттардағы тау жыныстарынан айырмашылығы – құрамында ультрақышқыл тау жыныстары мүлдем болмайды; ультранегізділер сирек кездеседі. Минералдық құрамында шыны, ірі кристалдар көп тараған. Қалыптаса келе эффузиялық тау жыныстарының шынысы кристалданады, бұзылып біраз өзгерістерге шалынадыИнтрузивті тау жыныстарының бітімі шомбал, бағдарлы, жолақты келеді. Құрылымы толық кристалды, қатаю жылдамдығына қарай ұсақтан ірі түйірге дейін. Магманың қатаю жағдайы өзгеріп отырса, онда құрылымы порфирлі болады.
ответ:1 Цунами, по мнению некоторых специалистов, являются солитонами[3]. Причиной большинства цунами являются подводные землетрясения, во время которых происходит резкое смещение (поднятие или опускание) участка морского дна. Цунами образуются при землетрясении любой силы, но большой силы достигают те, которые возникают из-за сильных землетрясений (с магнитудой более 7). В результате землетрясения распространяется несколько волн. Более 80 % цунами возникают на периферии Тихого океана. Первое научное описание явления дал Хосе де Акоста в 1586 году в Лиме, Перу, после мощного землетрясения, тогда цунами высотой 25 метров ворвалось на сушу на расстояние 10 км.
ответ: Эффузиялық тау жыныстары жабын, тасқын түрінде қалыптасады. Бітімі көбінесе ағынды, кеуекті, бадамтасты, сирек шомбал. Құрылымы порфирлі. Құрамы әр түрлі; терең қабаттардағы тау жыныстарынан айырмашылығы – құрамында ультрақышқыл тау жыныстары мүлдем болмайды; ультранегізділер сирек кездеседі. Минералдық құрамында шыны, ірі кристалдар көп тараған. Қалыптаса келе эффузиялық тау жыныстарының шынысы кристалданады, бұзылып біраз өзгерістерге шалынадыИнтрузивті тау жыныстарының бітімі шомбал, бағдарлы, жолақты келеді. Құрылымы толық кристалды, қатаю жылдамдығына қарай ұсақтан ірі түйірге дейін. Магманың қатаю жағдайы өзгеріп отырса, онда құрылымы порфирлі болады.
Объяснение:
ответ:1 Цунами, по мнению некоторых специалистов, являются солитонами[3]. Причиной большинства цунами являются подводные землетрясения, во время которых происходит резкое смещение (поднятие или опускание) участка морского дна. Цунами образуются при землетрясении любой силы, но большой силы достигают те, которые возникают из-за сильных землетрясений (с магнитудой более 7). В результате землетрясения распространяется несколько волн. Более 80 % цунами возникают на периферии Тихого океана. Первое научное описание явления дал Хосе де Акоста в 1586 году в Лиме, Перу, после мощного землетрясения, тогда цунами высотой 25 метров ворвалось на сушу на расстояние 10 км.
Объяснение: