Задание 1. Запиши определения понятиям Погода
Климат
Дескриптор: учащийся записывает определения понятиям.
Задание 2. Погода характеризуется такими признаками как: температура воздуха, влажность воздуха, атмосферное давление, направление и сила ветра, характер осадков, облачность. Составь характеристику погоды на день, используй данные из Интернета. –
Дескриптор: учащийся описывает погоду с указанием нескольких признаков (не менее 3х)
Задание 3. Перечисли климатические пояса Земли, начиная от экватора. –
Дескриптор: учащиеся перечисляет климатические пояса Земли, начиная с экватора.
Задание 4. Назови причины (не менее 3-х), влияющие на формирование климата –
Рус теле дөньяда иң сөйләнгән телләрнең берсе һәм славян төркемендә иң популяр булып санала. Шулай ук, безнең телебез - Россия Федерациясенең бердәнбер дәүләт теле, БМОның алты рәсми теленең берсе һәм сөйләшүче кешеләр саны буенча дөньяда бишенче.
Хәзерге рус токымы прото-славян теле булган. Ул язылмаган, һәм барлык славян кабиләләре дә сөйләштеләр. VI А.Д. филологлар бу телнең өч тармакка бүленүен искәртәләр: көнбатыш, көньяк һәм көнчыгыш. Хәзер Көнбатыш Славян телләренә Поляк, Словакия һәм Чехия керә, көньяк телләр - Болгар, Македония, Словения, Сербия һәм Хорватия, һәм көнчыгыш телләр - Беларусия, Украина һәм Рус. IX гасырга иске рус теле, Көнчыгыш славяннар теле барлыкка килде, ул Киев Рус территориясендә сөйләшелде.
Кирилл һәм Методий рус телен формалаштыруда зур өлеш керттеләр. Беренче славян алфавитын алар ясаганнар. Бу, әлбәттә, кирилл алфавиты түгел иде, ләкин алфавитның бу версиясе рус язуы үсешенең башлангыч ноктасына әверелде.
Бөек рус галиме М. Ломоносов. Ул рус әдәбиятында классикизмга нигез салучы гына түгел, "Россия грамматикасы", "Рәсәй поэзиясе кагыйдәләре турында хат" кебек әсәрләрне дә тудыручы. М.Я. Ломоносов грамматикада гына түгел, орфографик яктан да катгый кагыйдәләр эшләде, аларның күбесе бүген дә кулланыла. Ломоносовның филологик ачышлары монда бетмәгән. Ул версия үсешенә зур өлеш кертте, рус теленә поэзиянең яңа юлларын һәм үлчәмнәрен кертте.
Рәсәй сөйләменә йомгак ясау А.С. Пушкин. Бу аның хезмәте, хәзерге вакытта сөйләшү рәвешендә рус телен формалаштыру дип санарга мөмкин. Бөек шагыйрь безнең сөйләмне баетты һәм күптөрлеләндерде. Аның әсәрләре интеллигенция вәкилләрен яңа әдәби шедеврлар тудырырга гына түгел, гади кешеләрне дә туган телләрен өйрәнергә дәртләндерде.
Шулай итеп, рус теле күп гасырлар дәвамында үсеш алган. Рус теленең тере булуын да онытмагыз. Ел саен лексика неологизм белән баетыла. "Селфилар", "ошый", "репостлар", "тормыш хаклары" бу сүзләр берничә ел элек безнең тормышка керде. Йөзләрчә ел эчендә бөек телебез белән нәрсә булачагын күз алдына китерү кыен ...
ответ: познач как лучший
Объяснение: Однажды ЗАЙЧОНОК нашел орешек на земле под деревом. Разгрыз он скорлупу и тут услышал голос БЕЛКИ:
– Эй, ЗАЯЦ, это я вчера орех потеряла.
– А я его нашел и разгрыз. Если хочешь, БЕЛОЧКА, я тебя половинкой ореха угощу.
Согласилась БЕЛКА, спрыгнула вниз, и зверьки вкусно перекусили.
– БЕЛКА, давай дружить. Будем все поровну делить, – предложил ЗАЯЦ.
– Хорошо, если найдешь что-нибудь вкусное, сюда неси, – ответила БЕЛКА.
ЗАЯЦ обрадовался, что у него появился новый друг, и побежал по лесу добычу искать. Нашел дикие яблочки, собрал их и побежал к БЕЛКЕ.
– БЕЛКА, спускайся вниз, я яблочки принес.
– Подожди, последний грибок повешу сушиться и спущусь, – ответила БЕЛКА.
После того, как друзья скушали яблоки, ЗАЯЦ спросил:
– БЕЛКА, почему ты меня грибком не угостила?
– Я не для угощения их собрала, а для запаса на зиму, – объяснила БЕЛКА.
На следующий день добыл ЗАЯЦ на огороде сладкой морковки и снова зашел к БЕЛКЕ.
– БЕЛКА, спускайся вниз, я морковку принес.
– Сейчас, только орешки в кладовую сложу и спущусь, – ответила БЕЛКА.
После того, как друзья съели морковку, ЗАЯЦ спросил:
– БЕЛКА, почему ты меня орешками не угостила?
– Я не для угощения орешки собрала, а для запаса на зиму, – объяснила БЕЛКА. – Когда зима настанет, я с тобой тоже припасами поделюсь.
, БЕЛКА, за доброе намерение, – обрадовался ЗАЯЦ. – Зимой я часто голодаю...
... Наступила зима. Прискакал однажды ЗАЯЦ к БЕЛКЕ и попросил:
– БЕЛКА, угости меня чем-нибудь. Я от голода еле жив.
– Не могу, ЗАЙЧИК. Вдруг, мне самой припасов не хватит, – ответила БЕЛКА из дупла.
Вздохнул ЗАЯЦ, поглодал коры и прочь поплелся...
... Закончилась зима. Появилась первая травка, и ЗАЯЦ ожил. Однажды он снова раздобыл сладкую морковку. Увидела БЕЛКА, что ЗАЙЧИК морковку несет, и ласково сказала:
– Заходи в гости, друг. Давно я сладкой морковки не пробовала.
– Ты, БЕЛКА, мне не друг, я с жадинами не дружу, – сердито ответил ЗАЯЦ.
Обидно стало БЕЛКЕ. Пошла она к хозяину леса, МЕДВЕДЮ, и на ЗАЙЦА.
– Господин МЕДВЕДЬ, ЗАЯЦ грубит мне и делиться не хочет!
– А ты, БЕЛОЧКА, ЗАЙЦА угостила зимой, как обещала? – спросил МЕДВЕДЬ.
– Не могла, я боялась, что мне самой припасов не хватит, – объяснила БЕЛКА.
– У того, кто сам берет, но ничего не дает, друзей не бывает, – проворчал МЕДВЕДЬ.
Вопросы для беседы с ребенком:
• Почему белка не выполнила свое обещание?
• Почему белка обиделась на зайца?