В самом общем определении сценография – это вид художественной деятельности, в основе которого заложено оформление спектакля, выступления, создание изобразительного образа, который воспринимается зрителями и участникам как единое целое, существующее в сценической форме, времени и пространстве. Сценография – это наука о художественно-технических средствах создания и проведения спектакля. Все художественно-декорационные и технические средства, которые используются в реализации сценической программы или мероприятия, рассматриваются сценографией как элементы, создающие художественную форму представления. В практическом плане сценография представляет собой создание зрительного образа представления посредством оформления места проведения декорациями, освещением, постановочной техникой, а также посредством создания костюмов актеров в духе сценария. Фактически, постановка спектакля и создание правильного восприятия у зрителей и участников зависит от того, насколько органично подобраны элементы представления в процессе сценографии. Сценография означает создание зрительного образа посредством декораций, костюмов, освещения и постановочной техники. Особая зрелищность, сложные эффекты требуют работы сценических механизмов, которые могут сменить декорации за занавесом или на глазах у публики. Сценография появилась в Древней Греции, возможно, происходит от термина "скенография", который в свое время понимался как "роспись сцены", то есть применение "живописных перспектив" в оформлении сцены.
На первый взгляд, сама структура слова сценография намекает на специфику деятельности художника по оформлению. Но если понимать сценографию только как художественное оформление, то возникает вопрос – сводится ли сценография только к декорации и костюмам актеров. Однако, значение сценографии в структуре спектакля и представления шире, так как изображаемое на декорациях – это, прежде всего, развитие действий актеров в определенной пространственной среде в рамках тематики выступления. То есть, на самом деле, сценография – это термин, содержание которого значительно шире, чем прямое значение слова. Содержание сценографии в структуре спектакля означает не только изображение на декорациях и костюмах, но и постановочную деятельность актеров. Причем все это осуществляется в рамках, заданных темой представления. К тому же, если декорации создаются, в основном, на изучении материала различных художников, иллюстраторов и т.п., то сценография в целом должна ориентироваться на всю пространственную трактовку спектакля, на все то, что формирует визуальную значимость постановочного образа. Простейшим примером представления может служить Новогодняя Елка. Например, внезапное появление сотового телефона у Деда Мороза на новогоднем празднике уничтожит созданный образ. Однако, если обставить это как шутку и адаптировать программу к современным особенностям, это будет воспринято зрителями адекватно и не создаст неприятного впечатления.
Сценография может быть трех типов: подробная сценография, лаконичная сценография; минимальная сценография.
Подробная сценография включает в себя полное оформление места проведения спектакля в соответствии с его программой, костюмированных участников, детально проработанный сценарий, скоординированные действия всех актеров на каждом этапе и полное отсутствие внешних воздействий в период выступления. Подобные методы применяются для постановок серьезных тематических спектаклей с полным соответствием антуражу.
Лаконичная сценография означает общее оформление места проведения спектакля без внимания к деталям, слабо детализированные костюмы актеров, общий сценарий с основными репликами актеров. В основном спектакли и выступления такого уровня организуются на корпоративных и социальных мероприятиях.
Минимальная сценография подразумевает выступление актеров без костюмов, без оформления места проведения спектакля. Фактически, минимальная сценография – это выступление на заготовленной сцене под музыкальное сопровождение. Такой подход применяется в самых простых спектаклях и выступлениях, например, анимационных программах, проводимых по схеме ведущий – актеры – зрители – конкурсы – призы. Вообще в сфере социально-культурного сервиса и туризма термин сценография получил широкое распространение. Часто этим термином обозначают один из ключевых моментов анимационных программ – пространственное решение мероприятия.
Сценография основана на принципе соответствия концепции постановки. При этом методика и инструментарий сценографии при для создания отдельных элементов, составляющих в целом комплексный творческий замысел, а художественная целостность является сутью и основной целью сценографии.
Ең алғаш а ң пайда болып, дамуындағы кезең – алғашқы қауымдық құрылыс болып табылады. Ғылыми зерттеулерге қарағанда алғашқы қауымдық құрылыстың дамуы барлық жерде бірдей жүрген. Ал, ежелгі адамдардың пайда болуы мен өмірін зерттеуде археология ғылымының тигізер көмегі өте зор. Демек, заттай деректер арқылы адамзаттың өткен тарихын зерттейтін ғылым – археология деп аталады. Грек тілінен аударғанда «архео» – көне, «логос» – зерттеймін деген мағынаны білдіреді. Ежелгі деректер жер қойнауында жатқандықтан, археология ғылымын қосымша, «күрекпен қаруланған тарих» деп айтуға болады.
Бүгінгі таңда а ң жер бетінде пайда болуы жөнінде түрлі көзқарастар бар. Мұндай көзқарастар 3 топқа бөлінеді. Біріншісі – діни түсінік бойынша бүкіл әлемді, соның ішінде адамды да құдай жаратты деген ұғым. Екінші көзқарас бойынша а жер бетіне ғарыштан келген.
Ал, үшінші пікір бойынша – а жер бетіндегі басқа да тіршілік иелері сияқты ұзақ эволюциялық даму нәтижесінде қалыптасқан. Әлемнің көпшілік ғалымдары осы көзқарасты жақтайды. Чарлз Дарвиннің ілімі бойынша адамның пайда болып, қалыптасуы мен дамуы қарапайымнан күрделіге қарай жүрген . Алғашқы адамның қазіргі адамдардан көп айырмашылығы болды. Олар қолдары аяқтарынан ұзын, терісін қалың түк басқан ірі маймылдарға ұқсас келді .
Жер бетіндегі ең алғашқы адам қалдығы 1959-1963 жылдардағы археологиялық қазба жұмыстары барысында Шығыс Африканың Кения жеріндегі Олдувай шатқалынан табылды. Ғалымдар бұл ежелгі адамның түр-сипатына және қасынан табылған тас шапқыға қарап оны «епті адам» деп атады. Оның калий-аргон әдісі бойынша белгіленген ең жоғарғы жасы — 1 млн. 750 мың жыл.
«Епті адамның» миының көлемі 652 см3, яғни ертедегі маймылдың миынан әжептәуір көлемді де, салмақты болған. «Епті адам» маймыл тәрізді төрт аяқпен емес, екі аяқпен жүрген. Оған табан сүйектерінің доғалданып келуі дәлел. Соңғы жылдары ғалымдар ашқан жаңалықтар жер бетінде адамның алғаш пайда болған отаны – Солтүстік-Шығыс Африка екенін дәлелдеді. Себебі ежелгі адамдардың қазынды қалдықтарының көбі осы жерден, яғни экватордан солтүстікке қарай орналасқан тропиктік аймақтан табылды.
Адамзаттың келесі даму сатысындағы тіршілік иесі «тік жүретін адам» деп аталады. Олардың ғылымға белгілі өкілдері питекантроп пен синантроптар. Олар бұдан 1 млн. жыл бұрын өмір сүрген. Бірінші питекантропты 1891 жылы Индонезиядағы Ява аралынан голландиялық ғалым Е.Дюбуа тапты. Содан бергі жүз жылдың ішінде Еуропа мен Азиядан, Шығыс және Солтүстік Африкадан осыған ұқсас 10 адамның қалдығы табылды. «Епті адаммен» салыстырғанда питекантроптың миының көлемі үлкейіп (950 см3), бас және жақ сүйектері кішірейді, аяғы ұзарып, қолы қысқара бастаған. «Тік жүретін адамның» екінші бір түрі синантроп алғаш рет 1927 жылы Қытайдағы Чжоу-коу-дянь үңгірінен қазып алынды. Оның миының көлемі 1075 см3 болған. Қазіргі уақытта бізге синантроптардың 50 ге жуық қаңқасының қалдығы мәлім. Синантроп қаңқаларының жанынан түрлі формадағы тас құралдар мен күлдің, көмірдің, отқа күйген тастардың қалдықтары табылды. Тіпті бір жерлерде үйілген күлдің қалыңдығы 6 метрге дейін жеткен. Демек, синантроптар отты сөндірмей ұзақ уақыт сақтаған .
Объяснение:
В самом общем определении сценография – это вид художественной деятельности, в основе которого заложено оформление спектакля, выступления, создание изобразительного образа, который воспринимается зрителями и участникам как единое целое, существующее в сценической форме, времени и пространстве. Сценография – это наука о художественно-технических средствах создания и проведения спектакля. Все художественно-декорационные и технические средства, которые используются в реализации сценической программы или мероприятия, рассматриваются сценографией как элементы, создающие художественную форму представления. В практическом плане сценография представляет собой создание зрительного образа представления посредством оформления места проведения декорациями, освещением, постановочной техникой, а также посредством создания костюмов актеров в духе сценария. Фактически, постановка спектакля и создание правильного восприятия у зрителей и участников зависит от того, насколько органично подобраны элементы представления в процессе сценографии. Сценография означает создание зрительного образа посредством декораций, костюмов, освещения и постановочной техники. Особая зрелищность, сложные эффекты требуют работы сценических механизмов, которые могут сменить декорации за занавесом или на глазах у публики. Сценография появилась в Древней Греции, возможно, происходит от термина "скенография", который в свое время понимался как "роспись сцены", то есть применение "живописных перспектив" в оформлении сцены.
На первый взгляд, сама структура слова сценография намекает на специфику деятельности художника по оформлению. Но если понимать сценографию только как художественное оформление, то возникает вопрос – сводится ли сценография только к декорации и костюмам актеров. Однако, значение сценографии в структуре спектакля и представления шире, так как изображаемое на декорациях – это, прежде всего, развитие действий актеров в определенной пространственной среде в рамках тематики выступления. То есть, на самом деле, сценография – это термин, содержание которого значительно шире, чем прямое значение слова. Содержание сценографии в структуре спектакля означает не только изображение на декорациях и костюмах, но и постановочную деятельность актеров. Причем все это осуществляется в рамках, заданных темой представления. К тому же, если декорации создаются, в основном, на изучении материала различных художников, иллюстраторов и т.п., то сценография в целом должна ориентироваться на всю пространственную трактовку спектакля, на все то, что формирует визуальную значимость постановочного образа. Простейшим примером представления может служить Новогодняя Елка. Например, внезапное появление сотового телефона у Деда Мороза на новогоднем празднике уничтожит созданный образ. Однако, если обставить это как шутку и адаптировать программу к современным особенностям, это будет воспринято зрителями адекватно и не создаст неприятного впечатления.
Сценография может быть трех типов: подробная сценография, лаконичная сценография; минимальная сценография.
Подробная сценография включает в себя полное оформление места проведения спектакля в соответствии с его программой, костюмированных участников, детально проработанный сценарий, скоординированные действия всех актеров на каждом этапе и полное отсутствие внешних воздействий в период выступления. Подобные методы применяются для постановок серьезных тематических спектаклей с полным соответствием антуражу.
Лаконичная сценография означает общее оформление места проведения спектакля без внимания к деталям, слабо детализированные костюмы актеров, общий сценарий с основными репликами актеров. В основном спектакли и выступления такого уровня организуются на корпоративных и социальных мероприятиях.
Минимальная сценография подразумевает выступление актеров без костюмов, без оформления места проведения спектакля. Фактически, минимальная сценография – это выступление на заготовленной сцене под музыкальное сопровождение. Такой подход применяется в самых простых спектаклях и выступлениях, например, анимационных программах, проводимых по схеме ведущий – актеры – зрители – конкурсы – призы. Вообще в сфере социально-культурного сервиса и туризма термин сценография получил широкое распространение. Часто этим термином обозначают один из ключевых моментов анимационных программ – пространственное решение мероприятия.
Сценография основана на принципе соответствия концепции постановки. При этом методика и инструментарий сценографии при для создания отдельных элементов, составляющих в целом комплексный творческий замысел, а художественная целостность является сутью и основной целью сценографии.
Ең алғаш а ң пайда болып, дамуындағы кезең – алғашқы қауымдық құрылыс болып табылады. Ғылыми зерттеулерге қарағанда алғашқы қауымдық құрылыстың дамуы барлық жерде бірдей жүрген. Ал, ежелгі адамдардың пайда болуы мен өмірін зерттеуде археология ғылымының тигізер көмегі өте зор. Демек, заттай деректер арқылы адамзаттың өткен тарихын зерттейтін ғылым – археология деп аталады. Грек тілінен аударғанда «архео» – көне, «логос» – зерттеймін деген мағынаны білдіреді. Ежелгі деректер жер қойнауында жатқандықтан, археология ғылымын қосымша, «күрекпен қаруланған тарих» деп айтуға болады.
Бүгінгі таңда а ң жер бетінде пайда болуы жөнінде түрлі көзқарастар бар. Мұндай көзқарастар 3 топқа бөлінеді. Біріншісі – діни түсінік бойынша бүкіл әлемді, соның ішінде адамды да құдай жаратты деген ұғым. Екінші көзқарас бойынша а жер бетіне ғарыштан келген.
Ал, үшінші пікір бойынша – а жер бетіндегі басқа да тіршілік иелері сияқты ұзақ эволюциялық даму нәтижесінде қалыптасқан. Әлемнің көпшілік ғалымдары осы көзқарасты жақтайды. Чарлз Дарвиннің ілімі бойынша адамның пайда болып, қалыптасуы мен дамуы қарапайымнан күрделіге қарай жүрген . Алғашқы адамның қазіргі адамдардан көп айырмашылығы болды. Олар қолдары аяқтарынан ұзын, терісін қалың түк басқан ірі маймылдарға ұқсас келді .
Жер бетіндегі ең алғашқы адам қалдығы 1959-1963 жылдардағы археологиялық қазба жұмыстары барысында Шығыс Африканың Кения жеріндегі Олдувай шатқалынан табылды. Ғалымдар бұл ежелгі адамның түр-сипатына және қасынан табылған тас шапқыға қарап оны «епті адам» деп атады. Оның калий-аргон әдісі бойынша белгіленген ең жоғарғы жасы — 1 млн. 750 мың жыл.
«Епті адамның» миының көлемі 652 см3, яғни ертедегі маймылдың миынан әжептәуір көлемді де, салмақты болған. «Епті адам» маймыл тәрізді төрт аяқпен емес, екі аяқпен жүрген. Оған табан сүйектерінің доғалданып келуі дәлел. Соңғы жылдары ғалымдар ашқан жаңалықтар жер бетінде адамның алғаш пайда болған отаны – Солтүстік-Шығыс Африка екенін дәлелдеді. Себебі ежелгі адамдардың қазынды қалдықтарының көбі осы жерден, яғни экватордан солтүстікке қарай орналасқан тропиктік аймақтан табылды.
Адамзаттың келесі даму сатысындағы тіршілік иесі «тік жүретін адам» деп аталады. Олардың ғылымға белгілі өкілдері питекантроп пен синантроптар. Олар бұдан 1 млн. жыл бұрын өмір сүрген. Бірінші питекантропты 1891 жылы Индонезиядағы Ява аралынан голландиялық ғалым Е.Дюбуа тапты. Содан бергі жүз жылдың ішінде Еуропа мен Азиядан, Шығыс және Солтүстік Африкадан осыған ұқсас 10 адамның қалдығы табылды. «Епті адаммен» салыстырғанда питекантроптың миының көлемі үлкейіп (950 см3), бас және жақ сүйектері кішірейді, аяғы ұзарып, қолы қысқара бастаған. «Тік жүретін адамның» екінші бір түрі синантроп алғаш рет 1927 жылы Қытайдағы Чжоу-коу-дянь үңгірінен қазып алынды. Оның миының көлемі 1075 см3 болған. Қазіргі уақытта бізге синантроптардың 50 ге жуық қаңқасының қалдығы мәлім. Синантроп қаңқаларының жанынан түрлі формадағы тас құралдар мен күлдің, көмірдің, отқа күйген тастардың қалдықтары табылды. Тіпті бір жерлерде үйілген күлдің қалыңдығы 6 метрге дейін жеткен. Демек, синантроптар отты сөндірмей ұзақ уақыт сақтаған .