У ім наша здароўе, сіла, у ім цудоўнае цяпло. Колькі рук яго гадавала, ахоўвалі, берегло. У ім - роднай зямлі сокі, Сонца святло вяселы ў ім.. . Уплетай за абедзве шчокі, вырастай волатам!
Круглобок і маслян ен, У меру крут, посолен, - Пахне сонечным цяплом, Пахне гарачым полем. (хлеб)
"Адгадаць легка і хутка: мяккі, пышны і духмяны, Ен і чорны, ен і белы, а бывае подгорелый". (Хлеб)
"Вырас у поле дом. Поўны дом збожжам. Сцены пазалочаныя. Аканіцы забітыя. Ходзіць хата ходырам на слупе золатам" (Збожжа)
"Ты не клюй мяне, дружа, галасісты пеўнік. У зямлю цеплую пайду, да сонца колосом узыду. У ім тады такіх, як я, будзе цэлая сям'я". (Зерне)
"Усім патрэбны, а не кожны зробіць" (Хлеб)
Б'юць мяне кіямі, ціснуць мяне камянямі, Трымаюць мяне ў вогненнай пячоры, Рэжуць мяне нажамі. За што мяне так губяць? За тое, што любяць. (Хлеб)
Колькі рук яго гадавала, ахоўвалі, берегло.
У ім - роднай зямлі сокі,
Сонца святло вяселы ў ім.. .
Уплетай за абедзве шчокі, вырастай волатам!
Круглобок і маслян ен,
У меру крут, посолен, -
Пахне сонечным цяплом,
Пахне гарачым полем. (хлеб)
"Адгадаць легка і хутка:
мяккі, пышны і духмяны,
Ен і чорны, ен і белы,
а бывае подгорелый". (Хлеб)
"Вырас у поле дом.
Поўны дом збожжам.
Сцены пазалочаныя. Аканіцы забітыя.
Ходзіць хата ходырам на слупе золатам" (Збожжа)
"Ты не клюй мяне, дружа, галасісты пеўнік.
У зямлю цеплую пайду, да сонца колосом узыду.
У ім тады такіх, як я, будзе цэлая сям'я". (Зерне)
"Усім патрэбны, а не кожны зробіць" (Хлеб)
Б'юць мяне кіямі, ціснуць мяне камянямі,
Трымаюць мяне ў вогненнай пячоры,
Рэжуць мяне нажамі.
За што мяне так губяць?
За тое, што любяць. (Хлеб)