В1. Знайдзіце ў тэксце складаны сказ. Вызначце яго від: уні
Ішоў жнівень. Дні плылі спякотныя, неба глыбілася нязму-
на шырокае, неабсяжнае, сонца зіхацела нясперпна скрыстым
кругам. Трава на вільготных узлесках, купы і купкі хизняку на
падсохлых узбoлатках, асіны каля цагельні буялі, былі ў пары са-
мага росквіту. Узлескі, палянкі поўніў неўтаймоўны, руплівыя
гул, Звон незлічоных дробных насельнікаў добра ўтрэтай зямлі.
Звон гэты і шматгалосы птушыны спеў у шчодрых, пранзаных.
сонцам зарасніках сплеценага калля і лісия Чуліся тут цудоўнай
песняй жніўня.
лапаны сказ з рознымі відамі сувязі частак.​

Літара ў пішацца пасля галосных, лiтара у пасля зычных :

пры чаргаванні [у] з [ў];

пры чаргаванні [в] з [ў];

пры чаргаванні [л] з [ў].

Чаргаванне [у] з [ў]

Чаргаванне адбываецца (за выключэннем некаторых выпадкаў) :

на пачатку слова, незалежна ад яго паходжання: ва ўніверсітэце, сонца ўзімку, ледзьве ўчуў;

у сярэдзіне слова, незалежна ад яго паходжання: клоўн, каўчук, аўдыякасета, па-ўдарнаму;

пасля злучка ці двукосся: паўночна-ўсходні, пачуў «будзь ласкавы» ўпершыню, па-ўкраінску;

у выпадках, калі прыназоўнік у ужываецца пасля галосных і вымаўляецца як [ў]: збегла ў край туманных сноў.

У вершаванай мове для захавання рытму часам дапускаюцца адступленні ад нормаў ужывання

Мне вельмі хацелася паглядзець душэўны фільм пра праўдзівую жыццёвую гісторыю. Стамілася ад спецэфектаў і гламурных камедый. Дадзены фільм паглядзела па рэкамендацыі сяброў. Сцэнарый для гэтай кінастужкі быў напісаны па рэальнай гісторыі, якая адбылася ў 20-х гадах у Японіі, дзе адзін сабака, пасля раптоўнай смерці свайго гаспадара, чакаў яго на вакзале кожны вечар на працягу 9 гадоў. З першых хвілін фільм захапляе пранікнёнай гульнёй галоўнага героя, ролю якога выконвае Рычард Гір. Мне не падалося, дадзены акцёр рэальна палюбіў Хатико. Столькі любові і пяшчоты было ў яго вачах. Безумоўна, усе сабакі, якія гулялі галоўную сабачую ролю былі таксама вельмі таленавітыя. Мяне ўразіла іх пранікнёная гульня на поўнай самааддачы. Цікава, колькі часу спатрэбілася Рычарду Гиру, каб так прыручыць сабаку. Я шмат чаго вынесла для сябе пасля прагляду гэтай драмы. Як можна пражыць жыццё. Можна стаць вядомым, але не пакінуць шчаслівым ні аднаго чалавека побач з сабой. Можна стаць вельмі багатым і паспяховым, але ў канцы зямнога шляху страціць сэнс у самога жыцця. Ёсць і іншы шлях. Можна стаць проста звычайным чалавекам. Вучыцца рупліва, працаваць натхнёна, знайсці каханага чалавека, стварыць моцную сям"ю, выгадаваць шчаслівых дзяцей і ставіцца да навакольных людзей так, як ты б хацеў, каб яны ставіліся да цябе. Тады ты пражывеш жыццё паўнавартаснае і насычанае. Памрэш хутка і без болю шчаслівым чалавекам, як быццам цябе проста выключылі і забралі ў іншы свет для мадэрнізацыі і новага жыцця. Цябе будуць памятаць і шанаваць, хай толькі родныя людзі і сябры, затое аддадзена і назаўжды. Менавіта такое жыццё і пражыў галоўны герой. Як мне падалося, менавіта таму яго і палюбіў так аддадзена Хатико і аддаў яму ўсё жыццё да апошняй кроплі, у падзяку за выхаванне, цярпенне і любоў.