: Цёплы вечар, ціхі вецер, свежы стог
Улажылі спаць мяне вы на зямлі.
Не ўстае стаўпом пыл светлы ўздоўж дарог,
Ў небе месяца праглянуў бледны рог,
Ў небе ціха зоркі расцвілі.

Заварожаны вячэрняй цішынёй,
Я не цямлю, дзе рука, дзе галава;
Бачу я, з прыродай зліўшыся душой,
Як дрыжаць ад ветру зоркі нада мной,
Чую ў цішы, як расце трава.

Пры дапамозе якіх сродкау́ ствараецца мелодыя верша?
Як бы вы вызначылі яе танальнасць, рытм?​

Рассмотрим картину елка у пары з хваинаю.пора года на картине представлена лето. на переднем плане мы видим деревья. сразу что кидается в глаза, это елки в хвои, а потом маленькая, худенькая березка, а за этим и дерево с лева. мне кажется, что это выход из леса к домику. видим голубое небо. на небе не летают птицы. потом мы смотрим на поляну, тропинку, которая ведет к калитке во двор.видим забор, за забором мы видим домик, хлев, дерево. а за этим всем дремучий, большой    лес. сразу не за что

Службовыя словы (прыназоунікі, злучнікі, часціцы) - у традыцыйнай граматыцы непауназначныя словы, якія не маюць яскрава выражанага лексічнага значэння і ужываюцца у мове толькі пры пауназначных словах, спалучэннях і інш. Іх несамастойнасць у тым, што яны звычайна не маюць уласнага націску і аб ядноуваюцца у адну акцэнталагічную адзінку з суседнімі словам. Акрамя таго, службовыя словы не бываюць членамі сказа (за выключэннем выпадкау іх субстанцыі - пераходу у разрад пауназначных, ці самастойных)