қазақ шешендік өнерінің піспегі – шешен билер де, күбісі – халық. ел есінде жүрген шешендік нұсқалардың туындыгері – шешен - би. халық заманы озған сайын әлгіндей сөз үлгілерін талқыға салып, қырлап, өңдеп, құлпыртып әкеліп, кейде тіпті сан - саққа жүгіртіп әркімдердің (шешен - билердің) атынан айтады. осындай әдеби - халықтық, фольклорлық сұрыптаулардан кейінгі біздің заманымызға келіп жеткен шешендік сөздер шымырқанған қымыздай жұтылған, таңдай татарлық дүниелер болып келеді. қазақта шешен, би деген ұғымдар дербес тұрып та, қосарланып та айтыла береді. белгілі бір шешендерін өкіл деп танысақ, мәселен, жиренше шешен, зілқара шешен, әлібек шешен, сүйінбай шешен, бөлтірік шешен, шәңкі шешен, мүсіреп шешен, тұяқ шешен, ал енді бір сыңарын би деп түстеу, мәселен, майқы би, аяз би, мөңке би, әйтеке би, би т. б. деп атау қалыптасқан. би атауы - әлгіндей емес, белгілі бір мақсатқа, мемлекеттік мүддеге қызмет ететін, жалпы шешендіктен салыстырмалы түрде тар арнаға ыңғайланған шешендердің тобын көрсететін атау.
повість “гуси лебеді летять” є прикладом поетичної розповіді письменника михайла стельмаха про своє дитинство. саме гуси на початку і наприкінці твору символізують плин книги життя, де найяскравішою сторінкою для кожного є його дитинство.
бачимо, що михайлик був жвавий і веселий хлопець, схильний як до глибоких роздумів, так і до смішних витівок. злиденне життя зробило його співчутливим до бідних. тут мимоволі згадується гарбузове насіння, яке передавали дитячі рученята голодним подорожнім. хлопець вирізнявся серед інших допитливістю. дідусь часто розмовляв з малим, а онук любив слухати казки, які зачаровували своєю казковістю і торжеством добра. розповідав про велич природи, про необхідність дбайливого ставлення до неї. тому михайлик зростав спостережливим, захоплювався красою рідного краю, мріяв побільше дізнатися про рослини і тварини. розумів, що в цьому йому звичайно також книжки. мова хлопця була наповнена дотепними висловами, фразеологічними зворотами , які є перлинами народної мудрості.
не дивлячись на те, що михайло стельмах походив з небагатої сім’ї, але дитинство його, любов’ю та турботою, можна назвати щасливим.
объяснение:
қазақ шешендік өнерінің піспегі – шешен билер де, күбісі – халық. ел есінде жүрген шешендік нұсқалардың туындыгері – шешен - би. халық заманы озған сайын әлгіндей сөз үлгілерін талқыға салып, қырлап, өңдеп, құлпыртып әкеліп, кейде тіпті сан - саққа жүгіртіп әркімдердің (шешен - билердің) атынан айтады. осындай әдеби - халықтық, фольклорлық сұрыптаулардан кейінгі біздің заманымызға келіп жеткен шешендік сөздер шымырқанған қымыздай жұтылған, таңдай татарлық дүниелер болып келеді. қазақта шешен, би деген ұғымдар дербес тұрып та, қосарланып та айтыла береді. белгілі бір шешендерін өкіл деп танысақ, мәселен, жиренше шешен, зілқара шешен, әлібек шешен, сүйінбай шешен, бөлтірік шешен, шәңкі шешен, мүсіреп шешен, тұяқ шешен, ал енді бір сыңарын би деп түстеу, мәселен, майқы би, аяз би, мөңке би, әйтеке би, би т. б. деп атау қалыптасқан. би атауы - әлгіндей емес, белгілі бір мақсатқа, мемлекеттік мүддеге қызмет ететін, жалпы шешендіктен салыстырмалы түрде тар арнаға ыңғайланған шешендердің тобын көрсететін атау.
объяснение:
повість “гуси лебеді летять” є прикладом поетичної розповіді письменника михайла стельмаха про своє дитинство. саме гуси на початку і наприкінці твору символізують плин книги життя, де найяскравішою сторінкою для кожного є його дитинство.
бачимо, що михайлик був жвавий і веселий хлопець, схильний як до глибоких роздумів, так і до смішних витівок. злиденне життя зробило його співчутливим до бідних. тут мимоволі згадується гарбузове насіння, яке передавали дитячі рученята голодним подорожнім. хлопець вирізнявся серед інших допитливістю. дідусь часто розмовляв з малим, а онук любив слухати казки, які зачаровували своєю казковістю і торжеством добра. розповідав про велич природи, про необхідність дбайливого ставлення до неї. тому михайлик зростав спостережливим, захоплювався красою рідного краю, мріяв побільше дізнатися про рослини і тварини. розумів, що в цьому йому звичайно також книжки. мова хлопця була наповнена дотепними висловами, фразеологічними зворотами , які є перлинами народної мудрості.
не дивлячись на те, що михайло стельмах походив з небагатої сім’ї, але дитинство його, любов’ю та турботою, можна назвати щасливим.