Задание 2 Раздели текст на части. Озаглавь каждую из них. Жил на свете батыр Карахан. Оин в такмичиклиги в дерегиндылу по мени Аліпила-биби, дочь
своего заклятість врага. Однажды Кинутын дараалан исиркалок в мулт, искваниил свою
возлюбленнуо имчался про
Долго бежати влюбленные, стгасаясь к согони. Устан у несколько дней
непрерывной сказка, девушка решила жупании и релке. Амм, на берегу которой они
остановились отдохнуть. Но стражника отца тут подстерегин и Они подложен в
головной убор девушки Cayen маленькую степную тамоку. Девушка
набросила на себя саукеле тут-то хужалила се прави ня змея. Анан нон потеряла
сознание, и по всему было идно, что она, умирает. Тогда (битыр Карахан понял ее на
руки и понес в ближайший аул к мулдер тобы тот благослом по насего несколько
минут длилось их семейное счастье. Айша умерла на руках, батырм. В тот же час не
день Карахан поклялся любить ее вечно.
На том месте, где умерла Айша-Биби, позднее был построен мазар. Рядом с ним
Карахан построил и себе мазар, чтобы после смерти быть вместе с тобимой.
арайлап атып, алаулап батуда. Адамдардың көбі пәни дүниенің қамын жеп, өздерінің мына дүниеге қайдан, не үшін келгендерін, қайда баратындарын ұмытқан. Бәрі сағым қуғандай бір арманнан екінші бір арманның, бір белестен екінші белестің ізіне түсуде. Біріне енді жеттім дегенде, екіншісі анау жақтан мен мұндалап тұрады. Бірақ адам бәрібір тоймайды, бәрібір қанағаттанбайды. Енді асыл арманыма, аңсаған мақсат-мұратыма жеттім дегенде, өлім оны өкшелеп жетеді. Сөйтіп, адам мына пәнидің алдамшы қызылына қызығып, қайран бір ғұмырды жоқ етеді.
Бұл күнде адамдар өмірдегі өзіне жүктелген міндетін орындау үшін тамақ ішпейді, керісінше, тамақ ішу үшін өмір сүреді. Яғни, өмірдегі мақсаты – қарын тойдыру. Ойланғанға екеуі екі бөлек. Тамақты мақсат ететіндей ғаламдағы ең саналы жаратылыс – адамның осындай мағынасыз жаратылғаны ма? Сонда адамның құрсағын
арайлап атып, алаулап батуда. Адамдардың көбі пәни дүниенің қамын жеп, өздерінің мына дүниеге қайдан, не үшін келгендерін, қайда баратындарын ұмытқан. Бәрі сағым қуғандай бір арманнан екінші бір арманның, бір белестен екінші белестің ізіне түсуде. Біріне енді жеттім дегенде, екіншісі анау жақтан мен мұндалап тұрады. Бірақ адам бәрібір тоймайды, бәрібір қанағаттанбайды. Енді асыл арманыма, аңсаған мақсат-мұратыма жеттім дегенде, өлім оны өкшелеп жетеді. Сөйтіп, адам мына пәнидің алдамшы қызылына қызығып, қайран бір ғұмырды жоқ етеді.
Бұл күнде адамдар өмірдегі өзіне жүктелген міндетін орындау үшін тамақ ішпейді, керісінше, тамақ ішу үшін өмір сүреді. Яғни, өмірдегі мақсаты – қарын тойдыру. Ойланғанға екеуі екі бөлек. Тамақты мақсат ететіндей ғаламдағы ең саналы жаратылыс – адамның осындай мағынасыз жаратылғаны ма? Сонда адамның құрсағын