1) тучи, которые тают вдали. 2)
орые тают вдали. 2) лодка, которая плывёт по реке.
которую прочитал школьник. 4) земля, которни
а которые стоят по краю дороги, в) небо, которое грозно
солнце. 5) дома, которые стоят
потемнело.
надо переделав выделенные конструкции в причастные обороты
абдулла алиш (габдуллаҗан габделбари улы алишев) 1908 елның 15 сентябрендә татарстан ассрның куйбышев районы (элекке казан губернасы спас өязе) көек авылында урта хәлле крестьян гаиләсендә туа.
абдулла алты-җиде яшьләрендә әтисеннән укырга-язарга өйрәнә, авылда башлангыч белем ала, ә 1917 елда әтисе аны үзләреннән 15 чакрымдагы ямбакты мәдрәсәсенә илтә. а. алиш аны 1919 елда тәмамлап, 1921 елга чаклы бураково авылындагы яңа ачылган совет мәктәбендә, 1927 елга кадәр спас (хәзерге куйбышев) педагогия техникумы каршындагы җидееллык рус мәктәбендә укый. шушы елларда ул әдәби иҗат өлкәсендә каләмен сыный башлый.
1927 елның җөендә ул казан җир төзү техникумына укырга керә. 1930 елда аны уңышлы тәмамлап, шул елның көзенә кадәр минзәлә кантоны җир төзү бүлегендә мелиоратор булып эшли.
1931 — 1933 елларда а. алиш казандагы 1 нче тэц төзелешендәге гидротехника буенча десятник, канализация төзелешендә техник булып эшли, 1934 елда «техника» исемле татарча журналга җаваплы секретарь булып эшкә килә. 1937 елдан алып бөек ватан сугышына кит-кәнче «пионер каләме» (хәзерге «ялкын») журналында һәм татарстан радиокомитетында эшли. шул ук елларны эштән аерылмыйча казан дәүләт педагогия институтының кичке бүлегендә укый. язучының иҗаты ачылып, аның төп әсәрләрен язуы да нәкъ шушы чорга туры килә. ул 1939 елда язучылар союзына член итеп алына.