Жаңа экономикалық саясат — 20 ғасырдың 20-жылдарындағы КСРО-да Азамат соғысы салдарынан қираған ел экономикасына жеке меншік иелерін тартып, адамдардың өз еңбегіне мүдделілігін орнықтыруға бағытталған әрекет. 1921 жылы көктемде РКП (б) 10-съезінде “әскери коммунизм” саясатынан Жаңа экономикалық саясатқа(ЖЭС) көшу туралы шешім қабылданды. Жаңа экономикалық саясат шеңберінде қираған халық шаруашылығын қалпына келтіріп, социализмге өту көзделді. Оның мәнісі азық-түлік салғыртын азық-түлік салығымен алмастырып, жеке меншіктің түрлі формаларын пайдалануға жол ашу болды. Жаңа экономикалық саясаттың енгізілуіне байланысты сырттан шет ел капиталы (концессиялар) тартылып, ақша реформасы (1922 — 1924) жүргізілді. И.В. Сталин мен оның маңындағылардың ауыл шаруашылығын күштеп ұжымдастыру, басқару кадрларына қарсы жаппай жазалау әрекеттерін қолдануы салдарынан 20 ғасырдың 30-жылдарының басында жаңа экономикалық саясат іс жүзінде тоқтатылды.
Өнеркәсіптегі өзгерістер:
Экономиканы дамыту үшін ең алдымен ірі өнеркәсіпті қалпына келтіру және қайта құру қажет болды.
Кәсіпорындар сала бойынша ірі тресттерге біріктірілді.
Бірінші дәрежелі кәсіпорындар «Одақтық маңызы бар» тресттерге біріктірілді. Екінші дәрежелі кәсіпорындар Өлкелік трестерге біріктірілді.
Ұсақ кәсіпорындар жеке адамға, шетелдіктерге, кооперативтерге жалға берілді.
Өнеркәсіп, темір жол, көлік тасымалы шаруашылық есепке көшті.
Өнеркәсіптегі өзгерістердің нәтижесінде Риддер қорғасын зауыты 1923 жылы одақтағы өндірілетін қорғасынның 40% -ын өндіре бастады, Доссор, Мақат мұнай кәсіпорындары іске қосылды, Шымкент сантонин зауыты ашылды, 1927 жылы Қарсақбай комбинаты мыс өндіре бастады. Өнеркәсіптегі өзгерістердің оң нәтижесімен қатар кемшіліктері де болды. Мысалы: Қазақстан шикізаттық бағытта ғана дамыды. Тресттердің пайдасы Ресейге кетті.
Социально-экономические права: право частной собственности, свобода предпринимательства, свобода труда, свобода распоряжения своими свобода выбора рода деятельности и так далее.
Эта группа прав характеризует важные сферы жизни, такие как собственность, трудовые отношения, здоровье, отдых и так далее.
Социально-экономические права граждан России в Конституции РФ закреплены в статье 7. Данная статья гласит о «создании условий, обеспечивающих достойную жизнь и свободное развитие человека». Здесь говорится о целях государства в рамках социально-экономических прав граждан России.
В статье 35 говорится о праве на собственность, в статье 36 говорится о праве на землю, в статье 37 говорится о свободе труда и праве на труд. В статье 38 говорится об охране семьи, в статье 39 - право на социальное обеспечение. В статье 40 говорилось о праве на жилище, в статье 41 говорилось о праве на охрану здоровья и мед о праве на благоприятную окружающую среду.
Также в статье 43 говорится о праве на образование. По части 1 и 2 статьи 44 говорится о свободе научного, технического, литературного, художественного и прочих видов творчества, а также о свободе преподавания. По части 3 статьи 44 у граждан России есть право на пользование учреждениями культуры.
Жаңа экономикалық саясат — 20 ғасырдың 20-жылдарындағы КСРО-да Азамат соғысы салдарынан қираған ел экономикасына жеке меншік иелерін тартып, адамдардың өз еңбегіне мүдделілігін орнықтыруға бағытталған әрекет. 1921 жылы көктемде РКП (б) 10-съезінде “әскери коммунизм” саясатынан Жаңа экономикалық саясатқа(ЖЭС) көшу туралы шешім қабылданды. Жаңа экономикалық саясат шеңберінде қираған халық шаруашылығын қалпына келтіріп, социализмге өту көзделді. Оның мәнісі азық-түлік салғыртын азық-түлік салығымен алмастырып, жеке меншіктің түрлі формаларын пайдалануға жол ашу болды. Жаңа экономикалық саясаттың енгізілуіне байланысты сырттан шет ел капиталы (концессиялар) тартылып, ақша реформасы (1922 — 1924) жүргізілді. И.В. Сталин мен оның маңындағылардың ауыл шаруашылығын күштеп ұжымдастыру, басқару кадрларына қарсы жаппай жазалау әрекеттерін қолдануы салдарынан 20 ғасырдың 30-жылдарының басында жаңа экономикалық саясат іс жүзінде тоқтатылды.
Өнеркәсіптегі өзгерістер:
Экономиканы дамыту үшін ең алдымен ірі өнеркәсіпті қалпына келтіру және қайта құру қажет болды.
Кәсіпорындар сала бойынша ірі тресттерге біріктірілді.
Бірінші дәрежелі кәсіпорындар «Одақтық маңызы бар» тресттерге біріктірілді. Екінші дәрежелі кәсіпорындар Өлкелік трестерге біріктірілді.
Ұсақ кәсіпорындар жеке адамға, шетелдіктерге, кооперативтерге жалға берілді.
Өнеркәсіп, темір жол, көлік тасымалы шаруашылық есепке көшті.
Өнеркәсіптегі өзгерістердің нәтижесінде Риддер қорғасын зауыты 1923 жылы одақтағы өндірілетін қорғасынның 40% -ын өндіре бастады, Доссор, Мақат мұнай кәсіпорындары іске қосылды, Шымкент сантонин зауыты ашылды, 1927 жылы Қарсақбай комбинаты мыс өндіре бастады. Өнеркәсіптегі өзгерістердің оң нәтижесімен қатар кемшіліктері де болды. Мысалы: Қазақстан шикізаттық бағытта ғана дамыды. Тресттердің пайдасы Ресейге кетті.
Социально-экономические права: право частной собственности, свобода предпринимательства, свобода труда, свобода распоряжения своими свобода выбора рода деятельности и так далее.
Эта группа прав характеризует важные сферы жизни, такие как собственность, трудовые отношения, здоровье, отдых и так далее.
Социально-экономические права граждан России в Конституции РФ закреплены в статье 7. Данная статья гласит о «создании условий, обеспечивающих достойную жизнь и свободное развитие человека». Здесь говорится о целях государства в рамках социально-экономических прав граждан России.
В статье 35 говорится о праве на собственность, в статье 36 говорится о праве на землю, в статье 37 говорится о свободе труда и праве на труд. В статье 38 говорится об охране семьи, в статье 39 - право на социальное обеспечение. В статье 40 говорилось о праве на жилище, в статье 41 говорилось о праве на охрану здоровья и мед о праве на благоприятную окружающую среду.
Также в статье 43 говорится о праве на образование. По части 1 и 2 статьи 44 говорится о свободе научного, технического, литературного, художественного и прочих видов творчества, а также о свободе преподавания. По части 3 статьи 44 у граждан России есть право на пользование учреждениями культуры.