Отан менің тұрағым да тірегім, сен деп соғар жұдырықтай жүрегім, отан менің айбарым да мақтаным, жаса, жайна қазақ деген ұлы елім, құт береке тұнып тұрған қойнауың, далам дархан, жазиралы жайлауым. орман тоғай заңғар шыңы белесі қарт қаратау, алатауым айбарым.
припев: отаным менің қазақстаным, желбіресін, биіктесін көк байрағың, отаным елім қазақстаным құт мекенім жәннәт өлкем текті аймағым. (2 рет)
топырағың қасиетті құнарым тасың алтын татыған бұлағың, сары-арқаның төсіндегі ақ , ер еңбегі, ел жүрегі тұмарым, ұлағатты ұландарың сайрасын. өркендеп ел жарқын жүзің жайнасын. бейбіт өмір құшағында жайланып берекелі басыңнан бақ таймасын.
припев: отаным менің қазақстаным, желбіресін, биіктесін көк байрағың, отаным елім қазақстаным құт мекенім жәннәт өлкем текті аймағым. (2 рет)
События «Эгмонта» относятся к XVI веку, когда народ Нидерландов восстал против своих поработителей — испанцев. Борьбу народа возглавил граф Эгмонт, смелый и мужественный человек. Эгмонт гибнет, но народ завершает начатое им дело. Восстание закончилось победой в 1576 году. А в 1609 году было заключено перемирие, по которому Испания признала независимость части Нидерландов.
Увертюра начинается медленным вступлением. Даны две резко контрастные темы. Первая из них, аккордовая, звучит торжественно, властно. Низкий регистр, минорный лад придают ей мрачную, зловещую окраску. В оркестре ее исполняют струнные инструменты. Медленный темп, характерный ритм темы напоминают величавую поступь сарабанды. Вторую тему «запевает» гобой, к которому присоединяются другие деревянные духовые инструменты, а затем и струнные. В основе мелодии лежит очень выразительная секундовая интонация, которая придает ей скорбный характер. Тема воспринимается как жалоба:
сен деп соғар жұдырықтай жүрегім,
отан менің айбарым да мақтаным,
жаса, жайна қазақ деген ұлы елім,
құт береке тұнып тұрған қойнауың,
далам дархан, жазиралы жайлауым.
орман тоғай заңғар шыңы белесі
қарт қаратау, алатауым айбарым.
припев:
отаным менің қазақстаным,
желбіресін, биіктесін көк байрағың,
отаным елім қазақстаным
құт мекенім жәннәт өлкем текті аймағым.
(2 рет)
топырағың қасиетті құнарым
тасың алтын татыған бұлағың,
сары-арқаның төсіндегі ақ ,
ер еңбегі, ел жүрегі тұмарым,
ұлағатты ұландарың сайрасын.
өркендеп ел жарқын жүзің жайнасын.
бейбіт өмір құшағында жайланып
берекелі басыңнан бақ таймасын.
припев:
отаным менің қазақстаным,
желбіресін, биіктесін көк байрағың,
отаным елім қазақстаным
құт мекенім жәннәт өлкем текті аймағым.
(2 рет)
Музыка к трагедии Гёте «Эгмонт» .
События «Эгмонта» относятся к XVI веку, когда народ Нидерландов восстал против своих поработителей — испанцев. Борьбу народа возглавил граф Эгмонт, смелый и мужественный человек. Эгмонт гибнет, но народ завершает начатое им дело. Восстание закончилось победой в 1576 году. А в 1609 году было заключено перемирие, по которому Испания признала независимость части Нидерландов.
Увертюра начинается медленным вступлением. Даны две резко контрастные темы. Первая из них, аккордовая, звучит торжественно, властно. Низкий регистр, минорный лад придают ей мрачную, зловещую окраску. В оркестре ее исполняют струнные инструменты. Медленный темп, характерный ритм темы напоминают величавую поступь сарабанды. Вторую тему «запевает» гобой, к которому присоединяются другие деревянные духовые инструменты, а затем и струнные. В основе мелодии лежит очень выразительная секундовая интонация, которая придает ей скорбный характер. Тема воспринимается как жалоба:
Объяснение: