Зіндік жұмыс 1) Моторлы қайықтың тынық судағы жылдамдығы 10 км/сағ, ал ағыс жылдамдығы 2 км/сағ. Егер
жағалаулардың арақашықтығы 24 км болса моторлы қайық біріншісінен екіншісіне және кері
қайтуға қанша уақыт жұмсайды?
км/сағ, ал ағыс жылдамдығы 2 км/сағ. Катердің ағыс
ответ: в4
Пошаговое объяснение:
по одной клетке только два вертикальных столбца 5 и 6. Значит если бы пират назвал коку 5 или 6, то у него бы был единственный вариант. Но это противоречит условию. Значит их мы исключаем.
после исключения 5 и 6 для боцмана знающего буквы - остаётся одна клетка на линии D- но он все ещё не знает где клад, значит и эту строку мы отбрасываем.
После разговора с боцманом, кок понимает, что если бы у боцмана была буква D, то он бы не смог сказать, что он не знает, потому как там (для боцмана)осталась одна клетка (после исключения 5 и6 ).
исклюлив строчку D, для кока в его столбце 4 остаётся одна клетка. И когда он сказал, что теперь знает где клад, тем самым показав боцману, ту самую клетку где зарыл клад Пират.
Потому что во всех других вариантах они бы не смогли сказать то, что они сказали.
Задача решается от противного, исходя из сказанного участниками задачи.
Яго пагрузілі ў крытую брызентам машыну вечарам, перад захадам сонца. У намордніку. Грузілі ваенныя - узялі ўчацвярых адумыслую мядзведжую клетку, абабітую металічнымі лістамі, у якой ён сядзеў, паднялі па легарах у кузаў, працягнулі па падложцы і паставілі ля самай кабіны. Двое ваенных селі ў кузаве на адмысловых, прывінчаных да падлогі сядзеннях, двое палезлі ў кабіну, да шафёра.
Разам з ім, Арчыбалам, пагрузілі ў кузаў кавуны ў мяшку - ён добра чуў нюхам, - бліскучыя на святле бутэлькі ў скрынцы, з якой пахла гарэлкай, - пах гарэлкі ён вельмі любіў; салдаты доўга бразгалі цынкавымі вёдрамі і бляшанкамі, і цяпер, калі ён, Арчыбал, астаўся адзін у клетцы, сярод паху тырсы - пілавіння з пяском - з манежа, якой ён прапах сам, бензіну, каўбасы, батонаў, рафінаду, пячэння, яблык, шакаладных цукерак; лавіў носам пах мёду - густы, здавалася, не той са слоікаў, які яму давалі ў цырку, а з лесу, што ў асінавых дуплах, якім пахла некалі маці, і ад гэтага ў яго пяршыла ў горле, круцілася галава і хацелася хутчэй на волю, якую ён нанава пачуў сваім мядзведжым нутром толькі цяпер, калі бразнулі дзверцы ў машыне і загудзеў матор. У душы ў яго як усё роўна што азвалася - далёкае і вабнае.