Эту логическую задачу можно разрешить двумя 1) Первый заключается в последовательном предположении о количестве честных и нечестных гномов и последующей проверке логикой каждого нашего предположения; для начала допустим, что все двенадцать гномов лгуны, проверяем логику — первый гном, заявив «здесь нет ни одного честного гнома», сказал правду, значит, не выполняется наше первоначальное «все двенадцать лгуны»; для варианта «один гном честен» логика опять нарушена, ведь тогда выходит, что 2-ой, 3-ий, 4-ый и далее до 12-го гнома сказали правду, а мы предположили, что такой только один. Нетрудно убедиться, что применяя такой же алгоритм далее (последовательно предполагая, что 2-е, 3-е, 4-ро, 5-ро, 6-ро, 7-ро, 8-ро, 9-ро, 10-ро, 11-ро, 12-ро гномов говорят правду) мы почти во всех случаях получим сбой логики, исключение же составит только случай, когда правдивых гномов шестеро, ведь именно для этого варианта логика соблюдается: только седьмой, восьмой, девятый и далее до двенадцатого гномов не грешат против правды. Таким образом мы приходим к выводу, что на самом деле на полянке собралось шестеро честных и шестеро нечестных гномов. 2) Второй весьма близок к «эвристическому методу» - мы допускаем (помня про 50-ти процентную вероятность выпадения «орла» и «решки» при бросании монеты), что первые шесть гномов врут, а оставшиеся шесть — говорят правду. Проверяя такое предположение, приходим к выводу: если бы врущих было пять или меньше пяти, то правду сказали бы по крайней мере семь гномов – с шестого по двенадцатый, что не отвечает логике, а если бы говорящих правду гномов было семь или больше, то тогда выходит, что первые семь гномов солгали, то есть лжецов по крайней мере семь, но два раза по семь больше двенадцати, следовательно, наше первичное предположение: 6+6 — верно.
Әдемі қыз-ай туралы аңыз бар...Баяғыда, уақыттың өзі жас болған кезде, бүкіл әлем өзінің түсі мен сұлулығына ие болған кезде, қыз жерде өмір сүрді.Оның аспан сұлулық поражала барлық айналасында, мәжбүрлеп затаить дыхание.Ашылмаған бүршіктерден өтіп, жердегі Сұлулық оларға өзінің сұлулығының бір бөлігін берді. Бүршік гүлдеп, жылы кемпірқосақ сәулесін шығара бастады.Ол кезде адамдар зұлымдықты да , қызғанышты да білмеді: махаббат, өзара түсіністік пен үйлесімділік айналасында орнады. Құдай өзі жасаған әлемге қарап қуанды.Сол күндері мен түн, оларға жүрді жылғы.Жылғы превращались бұл ғасырдың...Планета гүлдеп, бәрі ертегі сияқты көрінді. Мұндай әдемі суретті бұлдырататын ештеңе жоқ.Бірақ өзінің сұлулығы мен сәттілігінің сәулелерін ұмытып, жердегі Сұлулық ашулы өмір салтын жүргізе бастады.Бірақ түнде планетаның ерлер жартысының ең әдемі тұрғындары, ол қараңғы түндерді жарқын жарқылмен жарықтандырды.Құдай мұны байқап, азғындықты жазалау үшін оны аспанға жіберді.Әр кеш сайын ай қызы өзінің нәзік және сүйкімді жарқылымен таза, әдемі планетаны жарықтандырды.Түнде көшелерде планетаның көбірек тұрғындары пайда бола бастады, түсініксіз сұлулықты тамашалау.Жүрегінде әр қыз әр жігіттер загорался бұл жеңіл, жылы, жарық, ол пробуждал бұл буйное диск және достарым жүрек сайысып жиі, ал жан үзуге дене бөлігі.Ай қыз планета тұрғындарынан түнде ұйқы мен тыныштықты алды.Сондықтан, біздің уақытымызда да, түнде аспанда өзінің барлық даңқымен көрініп, ай бізді өзінің нәзік тұзағына түсіреді.Ай толық гүлденуде бізге ең түсініксіз сезімдер сыйлайды.Ол бізден жалғыздықты алып тастайды: жер бетіндегі барлық адамдарда толық ай кезінде жүрек соғылады. Жұмбақ сезімдер мен ойлардың ырғағында. Түсініксіз Сұлулық пен махаббаттың өлшемінде.
1) Первый заключается в последовательном предположении о количестве честных и нечестных гномов и последующей проверке логикой каждого нашего предположения; для начала допустим, что все двенадцать гномов лгуны, проверяем логику — первый гном, заявив «здесь нет ни одного честного гнома», сказал правду, значит, не выполняется наше первоначальное «все двенадцать лгуны»; для варианта «один гном честен» логика опять нарушена, ведь тогда выходит, что 2-ой, 3-ий, 4-ый и далее до 12-го гнома сказали правду, а мы предположили, что такой только один. Нетрудно убедиться, что применяя такой же алгоритм далее (последовательно предполагая, что 2-е, 3-е, 4-ро, 5-ро, 6-ро, 7-ро, 8-ро, 9-ро, 10-ро, 11-ро, 12-ро гномов говорят правду) мы почти во всех случаях получим сбой логики, исключение же составит только случай, когда правдивых гномов шестеро, ведь именно для этого варианта логика соблюдается: только седьмой, восьмой, девятый и далее до двенадцатого гномов не грешат против правды. Таким образом мы приходим к выводу, что на самом деле на полянке собралось шестеро честных и шестеро нечестных гномов.
2) Второй весьма близок к «эвристическому методу» - мы допускаем (помня про 50-ти процентную вероятность выпадения «орла» и «решки» при бросании монеты), что первые шесть гномов врут, а оставшиеся шесть — говорят правду. Проверяя такое предположение, приходим к выводу: если бы врущих было пять или меньше пяти, то правду сказали бы по крайней мере семь гномов – с шестого по двенадцатый, что не отвечает логике, а если бы говорящих правду гномов было семь или больше, то тогда выходит, что первые семь гномов солгали, то есть лжецов по крайней мере семь, но два раза по семь больше двенадцати, следовательно, наше первичное предположение: 6+6 — верно.
Әдемі қыз-ай туралы аңыз бар...Баяғыда, уақыттың өзі жас болған кезде, бүкіл әлем өзінің түсі мен сұлулығына ие болған кезде, қыз жерде өмір сүрді.Оның аспан сұлулық поражала барлық айналасында, мәжбүрлеп затаить дыхание.Ашылмаған бүршіктерден өтіп, жердегі Сұлулық оларға өзінің сұлулығының бір бөлігін берді. Бүршік гүлдеп, жылы кемпірқосақ сәулесін шығара бастады.Ол кезде адамдар зұлымдықты да , қызғанышты да білмеді: махаббат, өзара түсіністік пен үйлесімділік айналасында орнады. Құдай өзі жасаған әлемге қарап қуанды.Сол күндері мен түн, оларға жүрді жылғы.Жылғы превращались бұл ғасырдың...Планета гүлдеп, бәрі ертегі сияқты көрінді. Мұндай әдемі суретті бұлдырататын ештеңе жоқ.Бірақ өзінің сұлулығы мен сәттілігінің сәулелерін ұмытып, жердегі Сұлулық ашулы өмір салтын жүргізе бастады.Бірақ түнде планетаның ерлер жартысының ең әдемі тұрғындары, ол қараңғы түндерді жарқын жарқылмен жарықтандырды.Құдай мұны байқап, азғындықты жазалау үшін оны аспанға жіберді.Әр кеш сайын ай қызы өзінің нәзік және сүйкімді жарқылымен таза, әдемі планетаны жарықтандырды.Түнде көшелерде планетаның көбірек тұрғындары пайда бола бастады, түсініксіз сұлулықты тамашалау.Жүрегінде әр қыз әр жігіттер загорался бұл жеңіл, жылы, жарық, ол пробуждал бұл буйное диск және достарым жүрек сайысып жиі, ал жан үзуге дене бөлігі.Ай қыз планета тұрғындарынан түнде ұйқы мен тыныштықты алды.Сондықтан, біздің уақытымызда да, түнде аспанда өзінің барлық даңқымен көрініп, ай бізді өзінің нәзік тұзағына түсіреді.Ай толық гүлденуде бізге ең түсініксіз сезімдер сыйлайды.Ол бізден жалғыздықты алып тастайды: жер бетіндегі барлық адамдарда толық ай кезінде жүрек соғылады. Жұмбақ сезімдер мен ойлардың ырғағында. Түсініксіз Сұлулық пен махаббаттың өлшемінде.