на работу по зелени парков работали три бригады по 21 человека в каждой ещё две такие же бригады Сколько всего человек работало в этих бригадах краткая запись этой задачи​

весной 1787 г. российская императрица екатерина ii предприняла свое знаменитое путешествие по южной россии.  целью её туристического путешествия   по крыму был осмотр новых земель, присоединённых к российской империи. маршрут путешествия по крыму проходил через перекоп (19 мая) — бахчисарай – инкерман- севастополь — ак-мечеть (симферополь) – карасубазар (белогорск) — судак — старый крым – феодосия (кафа).

по свидетельству первых причерноморья я.г. кухаренко и а.м. туренко,  3 июля 1787 года  в кременчуге  князь григорий потёмкин представил екатерине ii бывших запорожских старшин,  которые поднесли императрице прошение о  восстановлении войска запорожского.

хотя османская  турция  и признала  присоединение крыма к  россии в 1784 году,  но продолжала интенсивно готовиться к  войне,  намереваясь  вернуть себе былые позиции,  утраченные на востоке. на первом этапе -турецкой войны (1787-1791 г.г.)  турциянамеревалась отбить  у россии земли между днепром и бугом, а затем овладеть крымом. в этот период, в преддверии надвигающейся войны с турцией, чаяния казачьих старшин защищать южные границы россии удивительным образом совпадали с намерениями правительства укрепить свои южные рубежи. на юге россии лежат истоки казачьего духа, именно, здесь было создано несколько казачьих войск.  каково происхождение слова «казак»?

Кыш − табигать фасыллары арасында иң салкыны. Алтын көз үтүгә, таягына таянып, ап-ак сакалын җирдән сөйрәп, кунакка кыш килә. Килә дә җир өстенә күбәләк-күбәләк карлар яудыра. Кар бөртекләре, җемелдәшеп, бер-берсе белән уйнап, Җир-анага коелалар. Кыш, шулай итеп, үзенең ак келәмен җәя.
Кыш ул битләрне өшетердәй зәмһәрир салкыннарга, күз күремен киметердәй бураннарга да бик бай. Көннән-көн соңрак чыккан кояш та, үзенең саранлыгын күрсәтеп, салкынча гына елмая. Кыш үзенең аклыгы, сафлыгы белән күңелгә якын, үзенчә матур.
Чын кышны, билгеле инде, урманда гына тоярга була. Ә кырлар, яз җиткәнче ял итәргә уйлап, ап-ак юрганга төренәләр дә тыныч кына тирән йокыга талалар. Анда ап-ак кардан башка берни дә күреп булмый. Урманда песнәкләрнең һәм урман гайбәтчесе саесканның агачтан агачка сикереп йөрүе кышкы урманга азмы-күпме җанлылык өрә. Ап-ак түшәк өстендәге җәнлек эзләре дә урманның бөтенләй үк йоклап ятмавын күрсәтә. Салкын көннәрдә агачлар бәс белән каплана. Әйтерсең агачларны үтә күренмәле ап-ак ефәк белән чорнап чыкканнар. Урман эчендә сузылып киткән чаңгы эзеннән барганда, чаңгы таягы белән агачка кагыласың, йомшак кына энҗе бөртекләре коела. Агачларның кышкы салкыннарда шартлаулары ишетелә. Пышылдап кына әйтелгән сүзләр дә еракларга яңгырый. Бөтен дөньяда матурлык, аклык, сихри тынлык. Бөтен дөньяга яшәү матурлыгы турында кычкырасы килә. Тик тукталып каласың. Синең тавышыңнан агачлардагы аклык коелыр да, матурлыкка зыян килер кебек.
Кышкы урман гаҗәеп матур шул! Кыргый җәнлекләр дә кышны һәрберсе үзенчә үткәрә. Аю кар астындагы өнендә йоклап ята. Төлке үзенә азык эзли. Тиен көз көне киптергән чикләвекләрен, гөмбәләрен ашый. Куян ак тунын кигән. Керпе кар астында йоклый.
Кышын кыргый җәнлекләргә яшәү бик авыр. Аларга азык җитми. Шуңа күрә без аларга бераз ярдәм итәргә тиешбез. Кошларга җимлекләр ясап элергә һәм аларны һәрвакыт карап, тулыландырып торырга кирәк.
Урман − безнең зур байлыгыбыз. Аның ямен җибәрмәсәк, агачларны кисмәсәк һәм сындырмасак, кошларны атмасак, урманны сакласак иде.