Многие из видов животных находятся на грани вымирания — печальная, но далеко не новая информация. Каждый цивилизованный человек регулярно с ней сталкивается. Но что он при этом испытывает? Чаще всего лишь легкие переживания по поводу того, что в скором времени милые пушистые зверьки или красивые грозные хищники останутся только на промофотографиях да в виде чучел в музеях. И практически никто не задумывается о настоящей опасности вымирания видов. Строительство городов, уничтожение лесов, загрязнение среды — лишь часть людской деятельности для обеспечения комфортного существования на нашей планете. Но при этом слишком редко учитываются ставшие очевидными параллели: в природе взаимосвязано абсолютно все — если исчезает одно звено экосистемы, страдают и остальные. Уничтожение животных подрывает этот хрупкий баланс, и в итоге мы необратимо теряем ценнейшие ресурсы, необходимые нам самим. Массовые вымирания как явление всегда наблюдались в истории нашей планеты. Только на сегодняшний момент из-за деятельности человека темп этого процесса выше в 10–100 раз[1], что делает его особенно опасным. Принимать меры необходимо сейчас, когда есть надежда сделать урон менее разрушительным. В этой статье мы рассмотрим основные пути решения проблемы и покажем, что предпринимают люди, неравнодушные к судьбе нашего общего дома.
Меры по сохранению редких животных: глобальный уровень Как мы уже говорили, проблема вымирания видов приобрела огромные масштабы. Поэтому бороться с ней приходится на всех уровнях влияния — от личного до государственного и мирового. Для того чтобы оказать исчезающим диким животным в различных уголках планеты, требуются глобальные вмешательства, не осуществимые отдельными людьми. Поэтому и создаются целые организации с мировым признанием, такие как WWF, Greenpeace. С их решить проблемы по сохранению многообразия биологических видов животных в дикой природе стало гораздо проще. Далее мы разъясним основные направления работы подобных фондов. Определение редких и исчезающих видов Меры, направленные на изучение популяций редких видов животных, необходимы для разработки стратегии их сохранения. Дело касается не только определения численности — ученые должны иметь как можно более полное представление о характеристиках ареала обитания, адаптации к экологическим факторам, плодовитости и смертности, принципах миграции и других составляющих естественной жизни животных.
Многие из видов животных находятся на грани вымирания — печальная, но далеко не новая информация. Каждый цивилизованный человек регулярно с ней сталкивается. Но что он при этом испытывает? Чаще всего лишь легкие переживания по поводу того, что в скором времени милые пушистые зверьки или красивые грозные хищники останутся только на промофотографиях да в виде чучел в музеях. И практически никто не задумывается о настоящей опасности вымирания видов. Строительство городов, уничтожение лесов, загрязнение среды — лишь часть людской деятельности для обеспечения комфортного существования на нашей планете. Но при этом слишком редко учитываются ставшие очевидными параллели: в природе взаимосвязано абсолютно все — если исчезает одно звено экосистемы, страдают и остальные. Уничтожение животных подрывает этот хрупкий баланс, и в итоге мы необратимо теряем ценнейшие ресурсы, необходимые нам самим. Массовые вымирания как явление всегда наблюдались в истории нашей планеты. Только на сегодняшний момент из-за деятельности человека темп этого процесса выше в 10–100 раз[1], что делает его особенно опасным. Принимать меры необходимо сейчас, когда есть надежда сделать урон менее разрушительным. В этой статье мы рассмотрим основные пути решения проблемы и покажем, что предпринимают люди, неравнодушные к судьбе нашего общего дома.
Меры по сохранению редких животных: глобальный уровень Как мы уже говорили, проблема вымирания видов приобрела огромные масштабы. Поэтому бороться с ней приходится на всех уровнях влияния — от личного до государственного и мирового. Для того чтобы оказать исчезающим диким животным в различных уголках планеты, требуются глобальные вмешательства, не осуществимые отдельными людьми. Поэтому и создаются целые организации с мировым признанием, такие как WWF, Greenpeace. С их решить проблемы по сохранению многообразия биологических видов животных в дикой природе стало гораздо проще. Далее мы разъясним основные направления работы подобных фондов. Определение редких и исчезающих видов Меры, направленные на изучение популяций редких видов животных, необходимы для разработки стратегии их сохранения. Дело касается не только определения численности — ученые должны иметь как можно более полное представление о характеристиках ареала обитания, адаптации к экологическим факторам, плодовитости и смертности, принципах миграции и других составляющих естественной жизни животных.
Безнең чиксез киң илебездә матур шәһәрләр һәм авыллар бик күп. Тик бөек татар телендә аңлашып, сөйләшеп, татар халкының гореф-гадәтләренә буйсынып яшәгән кешеләр, әлбәтта, Татарстан республикасында гомер кичерә. Татарстан республикасы экономик яктан һәм кеше саны буенча Русиянең иң зур республикалыраның берсе. Шулай ук хәзерге Татарстан йөздән артык милләткә туган йорт, туган як. Ул күп милләтле республика. Татарстан үзенең бай тарихы һәм уникаль табигать ресурслары белән халкында горурлык хисе уята, шуңа күрә дә бу табигать почмагы туристларның игътибарын яулап алган. Зур уңыш бирә торган киң басулар, күп миллионлы шәһәрләр зәңгәр сулы Кама, Идел елгалары һәм яшел урманнар белән алмаша. Республика җир асты байлыклары белән дә горурлана ала.
Татарстан республикасында татар мөселман һәм рус православие мәдәниятенең үзара бәйләнеп яшәвенең үрнәге күрсәтелгән.Тарихының авыр вакыйгаларына карамастан, татар һәм рус халкы татулыкта һәм бердәмлектә яши.
Татарстанда буыннан-буынга күчеп килгән гореф-гадәтләр, бәйрәмнәр бик күп. Шуларның берсе - Сабантуй бәйрәме. Бу милли бәйрәм язгы чәчу тәмамлануга багышлана. Элек-электән Сабантуйның күрке - ат чабышлары, әлеге Татарстанда да бу спорт төренә бик әһәмиятле урын бирелә. Сабантуй бәйрәме Татарстанда гына түгел, ә татарлар яшәгән барлык регионнарда да, хәтта чит илләрдә дә үткәрелә.
Татар халкының милли бәйрәмнәре белән бергә республикада яшәүче башка милләтләрнең дә бәйрәмнәренә дә зур игътибар салынган.
Татар көйләре бигрәк тә моңлы булып тоела. Башка телләргә тәрҗемә ителми торган моң сүзе татар халкының күңелен сыйфатлый. Татар шигырьяте һәм җыр иҗаты белән бер рәттә татар мәдәниятендә традицион һөнәрләр дә зур урын алып тора, алар татар халкының рухи дөньясын чагылдыралар. Мәсәлән, татар халкының ювелир сәнгате бөтен дөньяга билгеле. Шулай итеп, татар сәнгате безнең – татарларның - борынгы буыннарыбызның яшәү рәвешен, мәдәниятен чагылдыра. Без, егерме беренче гасыр кешеләре, үз халкыбызның, үз туган ягыбызның гореф-гадәтләрен ихтирам итеп яшәргә тиешбез.