Сосновной идеей стиха янки купалы "мая думка"! заранее !
сам стих:
як вецер, як птушка, дзе сонца, дзе зоры,
так рвецца, нясецца ўдаль думка мая;
абыймецца з небам, пакоціцца ў мора,
у вялікае мора людскога жыцця.
і ўдарыцца ў сэрца так смутна, ,—
як лісцем віхура, так ім скалыхне,
так ім закалоціць, аж выклікне
ўжо з песняй ляціць зноў да зор к вышыне.
запеўшы пахвалай нязведанай далі,
к вядомай павернецца долі людской;
адсвеціцца ў слёзах, як свечка ў крышталі,
ды ў свет зноў за сонцам, за новай зарой!
на небе свабода, святло і прыволле,—
а думцы замала: няма там людзей;
людзей на зямельцы спаткае даволі,
дык сонца і воля не свецяць тут
і так безупынку, то к небу — дзе зоры,
нясецца, як птушка, ўдаль думка мая;
то скоціцца ў мора, ў вялікае мора
людскога, забытага шчасцем жыцця.
1910
НЕ КОПИРОВАЛ НА КОМПЕ БЫЛО ТОЖЕ ПИСАЛИ.