В этой сцене невежество противопоставляется но конфликта нет. Мать Митрофана предлагает Правдину посмотреть на успехи любимого сына, чтобы и он, и Стародум убедились в его умственной состоятельности. Причем оба персонажа уже давно знают, что Недоросль не разбирается ни в грамматике, ни арифметике, ни в географии, потому что ведают, кто его учил и каков его интеллектуальный уровень. Во время экзамена они не поправляют Митрофана, не желают перевоспитывать или открывать глаза на его знания ни Скотинину, ни Стародум и Правдин - рупор авторских идей, и именно Фонвизин "говорит" их устами. Глупость Митрофана должна быть заметна читателю, как и смешные реплики положительных героев. Родители не догадываются, насколько образование недоросля подпадает под пословицу : не в коня корм. В конце испытания они излагают свои настоящие мысли о том, что наука вообще не нужна, а обучение сына дань моде. Их невежество, конечно, воинствующее. Это - позиция.
Ата-бабаларымыздан бүгінгі күнге көптеген ертегілер қалды.Солардың бірі – "Аяз би" ертегісі."Аяз би әліңді біл,құмырсқа жолыңды біл" деген бір-екі ауыз сөзді білмейтін адам жоқ шығар,сірә.Ертегінің бас кейіпкері – Жаман.Бұл кейіпкер - халықтың "елді осындай адам билесе екен" деген тілегінен туған кейіпкер.
Жаман ертегі барысында өзінің жақсы қырларын көрсетеді.Ханға жаман адамды,жаман шөп пен құсты анықтап береді.Қасиетті тастың,ханның тұлпарының сырын ашып береді.Тіпті хан:"Мен хан ұрпағынанмын ба?" деп оны анықтауды бұйырғанда,Жаман ханның отбасында тек өзі хан екенінің,арғы аталарының бәрі наубайшы болғандығын дәл айтып береді.Хандықтағы ауқатты байдың отыз бестегі қызын да өзінің ақылдылығымен,қайсарлығымен алады.Жаманның ханның сүйікті уәзірі болғандығын көре алмаған қалған уәзірлердің қастандықтарына да төтеп беріп,әділ болады.Ең соңында халық оны ақ киізге көтеріп хан сайлайды.
Қорытындылай келе,ертегіде «Жаман таққа мінген соң, ешбір соғыссыз, бес хандықтың қонысын біріктіріп, ел арасында достық орнатыпты» делінген. Әр ханның адамдары өз елінен әділдік таппаса, бұған келіп, қосыла беріпті. Сол уақыттан бастап әділдігі үшін бес ханның елі Жаманға: «Аяз би» деп ат қойып, сол аты өле-өлгенше қалды дейді.Оның жасаған әр ісінен көреген хан болғандығын байқаймыз.
Фонвизин Д. И. " Недоросль. "
В этой сцене невежество противопоставляется но конфликта нет. Мать Митрофана предлагает Правдину посмотреть на успехи любимого сына, чтобы и он, и Стародум убедились в его умственной состоятельности. Причем оба персонажа уже давно знают, что Недоросль не разбирается ни в грамматике, ни арифметике, ни в географии, потому что ведают, кто его учил и каков его интеллектуальный уровень. Во время экзамена они не поправляют Митрофана, не желают перевоспитывать или открывать глаза на его знания ни Скотинину, ни Стародум и Правдин - рупор авторских идей, и именно Фонвизин "говорит" их устами. Глупость Митрофана должна быть заметна читателю, как и смешные реплики положительных героев. Родители не догадываются, насколько образование недоросля подпадает под пословицу : не в коня корм. В конце испытания они излагают свои настоящие мысли о том, что наука вообще не нужна, а обучение сына дань моде. Их невежество, конечно, воинствующее. Это - позиция.
Объяснение:
Аяз би ертегісіндегі халық арманы.
Ата-бабаларымыздан бүгінгі күнге көптеген ертегілер қалды.Солардың бірі – "Аяз би" ертегісі."Аяз би әліңді біл,құмырсқа жолыңды біл" деген бір-екі ауыз сөзді білмейтін адам жоқ шығар,сірә.Ертегінің бас кейіпкері – Жаман.Бұл кейіпкер - халықтың "елді осындай адам билесе екен" деген тілегінен туған кейіпкер.
Жаман ертегі барысында өзінің жақсы қырларын көрсетеді.Ханға жаман адамды,жаман шөп пен құсты анықтап береді.Қасиетті тастың,ханның тұлпарының сырын ашып береді.Тіпті хан:"Мен хан ұрпағынанмын ба?" деп оны анықтауды бұйырғанда,Жаман ханның отбасында тек өзі хан екенінің,арғы аталарының бәрі наубайшы болғандығын дәл айтып береді.Хандықтағы ауқатты байдың отыз бестегі қызын да өзінің ақылдылығымен,қайсарлығымен алады.Жаманның ханның сүйікті уәзірі болғандығын көре алмаған қалған уәзірлердің қастандықтарына да төтеп беріп,әділ болады.Ең соңында халық оны ақ киізге көтеріп хан сайлайды.
Қорытындылай келе,ертегіде «Жаман таққа мінген соң, ешбір соғыссыз, бес хандықтың қонысын біріктіріп, ел арасында достық орнатыпты» делінген. Әр ханның адамдары өз елінен әділдік таппаса, бұған келіп, қосыла беріпті. Сол уақыттан бастап әділдігі үшін бес ханның елі Жаманға: «Аяз би» деп ат қойып, сол аты өле-өлгенше қалды дейді.Оның жасаған әр ісінен көреген хан болғандығын байқаймыз.
Объяснение: