В
Все
Б
Биология
Б
Беларуская мова
У
Українська мова
А
Алгебра
Р
Русский язык
О
ОБЖ
И
История
Ф
Физика
Қ
Қазақ тiлi
О
Окружающий мир
Э
Экономика
Н
Немецкий язык
Х
Химия
П
Право
П
Психология
Д
Другие предметы
Л
Литература
Г
География
Ф
Французский язык
М
Математика
М
Музыка
А
Английский язык
М
МХК
У
Українська література
И
Информатика
О
Обществознание
Г
Геометрия
Nikita6537
Nikita6537
28.12.2020 10:57 •  Литература

Почему Ярило-Солнце пообещал погубить Снегурочку?
1) В качестве наказания за непослушание родителям.
2) По Лешего.
3) Потому что ревновал Весну к Морозу.
4) По сговору с Лелем.
2. Почему Снегурочка оказалась в селении берендеев у Бобыля и Бобылихи?
1) В качестве наказания за провинность.
2) По настоянию матери, чтобы узнать любовь и свободу.
3) По настоянию отца, чтобы приучиться к труду.
4) По соглашению обоих родителей, чтобы быть занятой и под присмотром, но все же иметь возможность общаться с людьми.
3. Почему Снегурочка отказывала во взаимности многочисленным женихам?
1) Мало дарили подарков
2) Не нравились
3) Она не понимала, что такое любовь
4) Ее держали в строгости Бобыль с Бобылихой
4. Суд берендеев приговаривает Мизгиря за измену Купаве
1) смертной казни
2) общественным работам
3) женитьбе на Купаве
4) изгнанию
5. На ком в конце концов остановил свое внимание Лель?
1) На Снегурочке
2) На царице Елене Прекрасной
3) На Купаве
4) На Весне
6. Кого в конце концов полюбила Снегурочка?
1) Мизгиря
2) Леля
3) Бермяту
4)Царя берендеев
7. Что случилось с Мизгирем и Снегурочкой на Ярилиной горе?
1) Мизгирь снова вернулся к Купаве, а Снегурочка к Лелю
2) Мизгирь убил Леля, а Снегурочка бросилась с обрыва
3) Снегурочка вышла замуж за Мизгиря
4) Снегурочка растаяла, а Мизгирь бросился с обрыва
8. Как берендеи отреагировали на финальную трагедию и почему? (дайте краткий ответ цитатой из текста)
9.Назовите как можно больше фольклорных персонажей из сказки Островского.
Задание 2
Составьте «паспорт» Снегурочки -4б
имя
Сведения
Место проживания
1.
2.
Родители:

Возраст

Черты характера
\ не менее 3-х\ с указанием, где и когда они проявились
1.

2.

3.

Показать ответ
Ответ:
nastya11w
nastya11w
08.05.2020 18:42
1 Неоценимый дар - какое-то качество которое/ая очень ценно/важно/даровано свыше. (нужен контекст,так очень сложно)
2. Благопристойность - уважительное отношение к себе и окружающим людям. (приличие) Вести себя благопристойно - не выходить за рамки дозволенного.
3. Светлица - парадная комната в доме (У нас - гостиная, зал.)
4. Трапеза - принятие пищи. Трапезничать - принимать пищу.
5. Подгорюнилась - огорчилась, приуныла
6. Томность - усталость, замученность, нежность (нечто среднее,я в растерянности. Томный взгляд - устало-нежный)
7. Возможно, набожный - человек,глубоко верующий в Бога,соблюдающий посты,обряды и т.д.
8. Потупила глаза - опустила взгляд.
9. Государь не жалует - не благоволит ( относиться довольно холодно, попросту не любит)
10. Обольстить - очаровать
11. Роптание - что за фигню вам надо объяснить? возмущенно шептать, ворчать
12. Милосердный - благородный, сострадельческий.
0,0(0 оценок)
Ответ:
Alinaschool2003
Alinaschool2003
05.10.2020 18:52
Камедыя «Хто смяецца апошнім» была напісана ў 1939 годзе, калі чалавека маглі схапіць без усялякага дазнання, проста па да-носу. Таму не дзіўна, што большасць людзей знаходзілася ў нейкім запалоханым стане, пад страхам апынуцца ў ГУЛАГу. Якраз да такіх людзей і належыць навуковы супрацоўнік Туляга.

Туляга — адна з асноўных дзеючых асоб п'е-сы. Увесь знешні выгляд Тулягі цалкам адпа-вядае яго прозвішчу. Ён нейкі нязграбны, няспрытны, нібы сапраўды туляецца з аднаго месца на другое. Аднойчы, калі Туляга ішоў у інстытут, нейкі чалавек заўважыў яго падоб-насць да дзянікінскага палкоўніка. А паколькі Туляга і сапраўды некалі жыў у тым горадзе, назва якога прагучала ў вуснах незнаёмца, то бедалагу гэта насцярожыла і вельмі напужала. Ён расказаў пра гэты выпадак у інстытуце. Па-чуўшы пра гэта, Зёлкін — яшчэ адзін супрацоўнік гэтай навуковай установы і ўсім вядомы вы-думшчык і пляткар — перайначыў яго расказ так, што выходзіла, быццам Туляга на самой справе дзянікінскі афіцэр і вельмі баіцца ця-пер гэтага.

У той час дырэктар інстытута Гарлахвацкі пад пагрозай выдачы «дзянікінца» НКУС прымушае Тулягу напісаць за яго навуковую працу і паставіць пад ёй прозвішча Гарлахвацкага. Такі адкрыты шантаж узнімае хвалю незадаволенасці ў Тулягі, сумленнага навукоўца. Ён і раней ад-чуваў сваё становішча вучонага-парабка, але не хапала смеласці, каб пазбавіцца ад гэтага.

Апошняй кропляй стала здарэнне з Зіначкай Зёлкінай, калі Гарлахвацкі, баючыся жончы-нага гневу, выкліканага яго «шашнямі» з Зіначкай, павярнуў усё так, што атрымалася, быццам з Зінай у кабінеце быў не ён, а Туляга. Вынесці такога сораму Туляга не мог, таму тут жа пачаў распрацоўваць план, як адпомсціць ненавіснаму невуку і кар'ерысту. Ён раіцца, дзеліцца сваімі думкамі з супрацоўнікамі інсты-тута, шукае іх падтрымкі і дапамогі. Гэта да-памагае яму з цягам часу пераадолець страх. Заставалася толькі пераступіць апошнюю пры-ступку — выкрыць лжэвучонага, які да таго ж яшчэ і дырэктар навуковай установы.

У гэтай цяжкай справе Тулягу дапамаглі Чар-навус, Вера і Левановіч. Яны спакойна яго выслухалі, паспачувалі і паабяцалі падтрымку. Да моманту зачытвання «навуковай працы» Ту-ляга ўжо вызваліўся ад страху і быў рашуча на-строены паведаміць усім супрацоўнікам праўду.

Пасля таго, як Гарлахвацкі зачытаў напісаную Тулягам працу, усім стала зразумела, што ўяў-ляе сабою гэты чалавек як вучоны. У дакла-дзе сустракаліся такія дэталі, што ўзнікала пы-танне, хто на самой справе больш «карысны выкапень» — Гарлахвацкі ці тая жывёліна, пра якую гаварылася ў дакладзе.

Заканчваецца камедыя трыўмфам Тулягі. А Гарлахвацкага забіраюць у НКУС па справе здрадніцтва.

У кантрасце паміж пачаткам і канцом твора і хаваецца сэнс яго назвы. Спачатку смяяўся Гарлахвацкі, паціраючы рукі ад радасці, што, дзякуючы страху Тулягі, зможа ў хуткім часе абараніць дысертацыю і закрыць рот тым, хто падазрае яго ў лжэвучонасці і не давярае яму. У канцы смяецца Туляга, задаволены тым, што хапіла-такі смеласці і рашучасці перамагчы страх і выкрыць ярага кар'ерыста і невука.

Сэнс назвы твора «Хто смяецца апошнім» у тым, што нельга лічыць куранят па вясне, таму што яшчэ не раз выйдзе на паляванне ліса. і, як сцвярджае народная мудрасць, той смяец-ца добра, хто смяецца апошнім.
0,0(0 оценок)
Популярные вопросы: Литература
Полный доступ
Позволит учиться лучше и быстрее. Неограниченный доступ к базе и ответам от экспертов и ai-bota Оформи подписку
logo
Начни делиться знаниями
Вход Регистрация
Что ты хочешь узнать?
Спроси ai-бота