Особенность «покойной комнаты» губернской гостиницы за 2 рубля в сутки 2) Почему «один из самоваров на окне был с черною, как смоль, бородою»?
3) Среди вещей Чичикова, внесенных в номер гостиницы вслед за чемоданом, «был небольшой ларчик красного дерева с штучными выкладками из карельской березы, сапожные колодки и завернутая в синюю бумагу…
4) Чем любопытен слоеный пирожок, подаваемый в обед к щам?
5) «В приемах своих господин имел что-то солидное и … что делал? чрезвычайно громко… Это, по-видимому, совершенно невинное достоинство приобрело, однако ж, ему много уважения со стороны трактирного слуги…»
7) На «домашней вечеринке» у губернатора мужчины танцевали, и черные фраки носились, как
8) По пути к Манилову Чичиков видит деревни, в них дома, где «бабы с толстыми лицами… смотрели их верхних окон; из нижних глядел или высовывала слепую морду свою .
9) «Нигде между ними [избами] растущего деревца или какой-нибудь зелени; везде глядело одно только бревно. Вид оживляли две
10) Дополните оценочным словом описание кабинета Манилова: «Картина была, точно, какая? ): стены были выкрашены какой-то голубенькой краской вроде серенькой, четыре стула, одно кресло, стол, на котором лежала книжка с заложенною закладкою, но больше всего было табаку».
Природа - это богатство, которое мы обязаны сберечь и сохранить. Природа - это не только эстетическая красота, но и огромная польза для человека. Не зря множество писателей берут на себя ответственность и посвящают своё творчество именно природе. В произведении "Кладовая солнца" Михаил Пришвин уделил особое внимание природным богатствам. Писатель позаботился о том, чтобы читатель обратил внимание на то, какие красоты его окружают. Автор очень тонко и чувственно описал природные ландшафты. Пейзажи придали произведению романтичности. Многие авторы выражают своё восхищение природой и стараются через свои произведения побудить читателей делать тоже самое.
Объяснение: нету
Кенесары - Наурызбай», тарихи жыр. Бұл дастанды Кенесары Қасымұлы бастаған ұлт-азаттық көтерілісіне бастан-аяқ қатысып, барлық оқиғаларды өзі көрген Нысанбай жырау Жаманқұлұлы шығарған. Нысанбай көлемді, тарихи-реалистік сипаттағы жырда Кенесары мен Наурызбайдың бейнесін батырлық эпос үлгісімен жырлап, ұлт-азаттық көтерілісінің соңғы кезін терең танып, үлкен ақындық шеберлікпен суреттеген. Ұлттық батырлар Кенесары мен Наурызбайдың психологиялық жағынан ең бір айқын айшықталған бейнесі жасалынған. Бұл жырды тарихшы ғалымдар да, жазушылар да өздерінің зерттеу жұмыстарында, шығармашылық қызметтерінде дерек көзі ретінде пайдаланған. Ұлт-азаттық көтерілісінің ішінде жүріп, оның жалынды жыршысына айналған Нысанбайдың аузынан тараған жыратапған себептерге орай, тарихи жәдігер ретінде де, көркемдік ескерткіш ретінде де ете құнды дүние. Жыр алғаш рет 1875 ж. С. Жантөрин мен Т. Сейдалиннің аудармасымен «Записки Оренбургкого русского географического общества» журналының 3-ші бөлімінде сөзі қазақша, әрпі орысша болып басылды, қазақ тілінде 1912 ж. Қазанда Университет баспаханасында Жүсіпбек Шайхисыламұлы жинап жырлаған жыр нұсқасы «Қисса-и Наурызбай төре Қасым уғлы Қасым Абылайханов» деген атпен жарық көрді. Ә. Диваев жинаған Ж. Басығарин нұсқасы Х. Досмұхамедұлының алғы сөзімен 1923 ж. Ташкентте, Н. Төреқұловтың алғы сөзімен 1924 ж. Мәскеуде жарияланды.