Санкт-Петербург является самым северным из городов мира с населением свыше миллиона человек. Город расположен в северо-западной части России, в пределах Приневской низменности, на прилегающем к устью реки Невы побережье Невской губы Финского залива и на многочисленных (47) островах Невской дельты.
Площадь собственно городской территории составляет 605,8 кв. км. (с пригородами — 1439 кв. км.).
Население Санкт-Петербурга составляет около 5 млн. человек.
Климат Санкт-Петербурга влажный, морской. На протяжении большей части года преобладают дни с облачной, пасмурной погодой, рассеяным освещением. Суммарный приток солнечной радиации здесь в 1,5 раза меньше чем на юге Украины, и вдвое меньше чем в в Средней Азии. За год в Санкт-Петербурге бывает в среднем 62 солнечных дня. Средняя температура июня составляет 17,8°, Средняя температура января составляет -7,7°.
Высокоширотным положением города объясняется явление белых ночей, которые наиболее ярки с 11 июня по 2 июля.
Санкт-Петербург — город федерального значения на северо-западе Российской Федерации, важнейший после Москвы экономический, промышленный, научный и культурный центр, крупный транспортный узел; административный центр Ленинградской области и Северо-Западного Федерального Округа и центр Санкт-Петербургской городской агломерации. Город-герой.
Прежние имена: с 18 (31) августа 1914 по 26 января 1924 — Петроград; с 26 января 1924 по 6 сентября 1991 — Ленинград
Санкт-Петербург считается одним из красивейших городов мира. Город, часто называемый северной столицей России - это не только музей под открытым небом, но и просто воплощение последних трехсот лет российской истории. Переживший 11 императоров, десятки наводнений, революцию, трехлетнюю блокаду и экономическую реформу Петербург удивить даже самого искушенного туриста.
Санкт-Петербург делится на 18 районов:
Адмиралтейский Василеостровский Выборгский Калининский Кировский Колпинский Красногвардейский Красносельский Кронштадтский Курортный Московский Невский Петроградский Петродворцовый Приморский Пушкинский Фрунзенский Центральный
Араб тарихшысы әл - Марвази қарлұқтардың құрамында тоғыз тайпа болған деп жазған: үш жікіл, үш бескіл, бұлақ, көкеркін, тухси. Бұдан басқа лазана мен фаракия рулары аталады. Қарлұқ тайпаларының негізгі топтасқан жері – Алтай тауынан Балқаш көліне дейінгі аралық. Алтай тауынан Сырдарияның орталық ағысына дейінгі аймақты алып жатқан қарлұқтар 756 жылы түргештерден билікті алып, өз мемлекеттерін құрды. Қағанат орталығы – Суяб қаласы. 840 жылы қарлұқтар қырғыздармен бірігіп, Ұйғыр қағанатын жеңді. Осы жеңістен кейін Испиджаб қаласының билеушісі Білге Күл Қадыр - хан өзін қаған деп жариялайды. Самани әулеті мұсылман дінін тарату сылтауымен “ғазауат соғыс” жариялап, Испиджабты басып алады. Қала билеушісі саманилерге алым - салық төлеп тұруға міндетті болды. Саманилер Таразды басып алып, қалада мешіт салдырды. Саманилерге қарсы күресті Базар Арслан мен Оғұлшақ (Білге Күл Қадыр - ханның балалары) жүргізген. Қарлұқтардың арабтарға қарсы күресі 2 ғасырға жуық мерзімге созылды. Қарлұқ қағанатын ішкі тартыстар мен билік үшін күрес әлсіретті. Осыны пайдаланған Қашғардың түрік билеушілері 940 жылы Баласағұнды басып алды. Қағанат талқандалды. Баласағұнды екі жылдан кейін Сатұқ Боғра хан (Арсланның баласы) қайтарып алады. Осы ханның кезінде қарлұқтар арасында ислам дінін қабылдау басталды.
“Худуд әл - алам” қолжазбасында: “қарлұқтар тұрған аймақ – халық неғұрлым жиі қоныстанған және ең бай жерлер. Қарлұқтар елінде 25 қала мен қоныс бар” деп жазылған.
Қарлұқтарда аталарының зиратының басына тастан жасалған балбалдарды қою кең тараған. Түрік жазбаларында “Батыр ерлерін балбал етіп қойды” деген жазу табылды. 7 - 8 ғасырлардан құлпытас орнату дәстүрі дами бастады. Орхон - Енисей, Талас - Шу өзендері бойынан табылған түрік жазуларының ішіндегі ең атақтылары – “Күлтегін” мен “Тоныкөк” жазбалары. Бұл ескерткіштер Қарлұқ қағанатының кезінде түрік жазуының жаңа түрде дами бастағанын көрсетеді.
Санкт-Петербург является самым северным из городов мира с населением свыше миллиона человек. Город расположен в северо-западной части России, в пределах Приневской низменности, на прилегающем к устью реки Невы побережье Невской губы Финского залива и на многочисленных (47) островах Невской дельты.
Площадь собственно городской территории составляет 605,8 кв. км. (с пригородами — 1439 кв. км.).
Население Санкт-Петербурга составляет около 5 млн. человек.
Климат Санкт-Петербурга влажный, морской. На протяжении большей части года преобладают дни с облачной, пасмурной погодой, рассеяным освещением. Суммарный приток солнечной радиации здесь в 1,5 раза меньше чем на юге Украины, и вдвое меньше чем в в Средней Азии. За год в Санкт-Петербурге бывает в среднем 62 солнечных дня. Средняя температура июня составляет 17,8°, Средняя температура января составляет -7,7°.
Высокоширотным положением города объясняется явление белых ночей, которые наиболее ярки с 11 июня по 2 июля.
Санкт-Петербург — город федерального значения на северо-западе Российской Федерации, важнейший после Москвы экономический, промышленный, научный и культурный центр, крупный транспортный узел; административный центр Ленинградской области и Северо-Западного Федерального Округа и центр Санкт-Петербургской городской агломерации. Город-герой.
Прежние имена:
с 18 (31) августа 1914 по 26 января 1924 — Петроград;
с 26 января 1924 по 6 сентября 1991 — Ленинград
Санкт-Петербург считается одним из красивейших городов мира. Город, часто называемый северной столицей России - это не только музей под открытым небом, но и просто воплощение последних трехсот лет российской истории. Переживший 11 императоров, десятки наводнений, революцию, трехлетнюю блокаду и экономическую реформу Петербург удивить даже самого искушенного туриста.
Санкт-Петербург делится на 18 районов:
Адмиралтейский
Василеостровский
Выборгский
Калининский
Кировский
Колпинский
Красногвардейский
Красносельский
Кронштадтский
Курортный
Московский
Невский
Петроградский
Петродворцовый
Приморский
Пушкинский
Фрунзенский
Центральный
Қарлұқ қағанаты (756 - 940 жылдар)
Конспект
Араб тарихшысы әл - Марвази қарлұқтардың құрамында тоғыз тайпа болған деп жазған: үш жікіл, үш бескіл, бұлақ, көкеркін, тухси. Бұдан басқа лазана мен фаракия рулары аталады. Қарлұқ тайпаларының негізгі топтасқан жері – Алтай тауынан Балқаш көліне дейінгі аралық. Алтай тауынан Сырдарияның орталық ағысына дейінгі аймақты алып жатқан қарлұқтар 756 жылы түргештерден билікті алып, өз мемлекеттерін құрды. Қағанат орталығы – Суяб қаласы. 840 жылы қарлұқтар қырғыздармен бірігіп, Ұйғыр қағанатын жеңді. Осы жеңістен кейін Испиджаб қаласының билеушісі Білге Күл Қадыр - хан өзін қаған деп жариялайды. Самани әулеті мұсылман дінін тарату сылтауымен “ғазауат соғыс” жариялап, Испиджабты басып алады. Қала билеушісі саманилерге алым - салық төлеп тұруға міндетті болды. Саманилер Таразды басып алып, қалада мешіт салдырды. Саманилерге қарсы күресті Базар Арслан мен Оғұлшақ (Білге Күл Қадыр - ханның балалары) жүргізген. Қарлұқтардың арабтарға қарсы күресі 2 ғасырға жуық мерзімге созылды. Қарлұқ қағанатын ішкі тартыстар мен билік үшін күрес әлсіретті. Осыны пайдаланған Қашғардың түрік билеушілері 940 жылы Баласағұнды басып алды. Қағанат талқандалды. Баласағұнды екі жылдан кейін Сатұқ Боғра хан (Арсланның баласы) қайтарып алады. Осы ханның кезінде қарлұқтар арасында ислам дінін қабылдау басталды.
“Худуд әл - алам” қолжазбасында: “қарлұқтар тұрған аймақ – халық неғұрлым жиі қоныстанған және ең бай жерлер. Қарлұқтар елінде 25 қала мен қоныс бар” деп жазылған.
Қарлұқтарда аталарының зиратының басына тастан жасалған балбалдарды қою кең тараған. Түрік жазбаларында “Батыр ерлерін балбал етіп қойды” деген жазу табылды. 7 - 8 ғасырлардан құлпытас орнату дәстүрі дами бастады. Орхон - Енисей, Талас - Шу өзендері бойынан табылған түрік жазуларының ішіндегі ең атақтылары – “Күлтегін” мен “Тоныкөк” жазбалары. Бұл ескерткіштер Қарлұқ қағанатының кезінде түрік жазуының жаңа түрде дами бастағанын көрсетеді.
Объяснение: