Написать сочинение на одну из предложенных тем по произведению Тарас Бульба: 1) «Остап и Андрий – братья и враги». 2)«Тарас Бульба – характер, рожденный временем». 3)«Три смерти». 4) «Запорожская сечь. Воплощение авторских идеалов».
1.Эраст – основной персонаж произведения Н.М.Карамзина «Бедная Лиза». Он обладал добрым сердцем, но по характеру был ветреным и несерьезным. В герое сочетаются положительные и отрицательные качества, что говорит о неоднозначности образа. Такое описанные автор применил для того, чтобы показать реалистичность событий повести.
2. Молодой человек дворянских кровей всегда находился в поиске удовольствий, развлечений и новых ощущений.
3. Эраст - молодой человек, хорошо одетый и приятный на вид: У него доброе лицо и нежные, приятные глаза: На досуге Эраст читает книги: обладает изрядным умом.
4. Все герои повести говорят на русском литературном языке, близком к реальному разговорному языку того круга образованной дворянской молодежи,
5. Ведет жизнь настоящего барина, любит развлекаться и нередко играет в азартные игры (проиграл всё имение, в то время как должен был воевать), читает романы и идиллии. Плохо влияет на Лизу.
6. Мораль он признавал, но часто отступал от ее принципов, руководствуясь лишь собственными желаниями. Считает богатство основополагающим фактором веселой, счастливой жизни. Ради богатства женился на пожилой женщине, которую не любил.
7. Все помыслы его были высоконравственными, но поступки противоречили этому.Чувственный, порывистый, сентиментальный переживать.Любовь — как развлечение. В отношениях с Лизой им движет страсть. Когда никаких запретов больше нет, он быстро охладевает.Эрасту хватило силы духа признать себя виновным в гибели девушки. Но все же не хватило силы духа сказать ей правду.
8. ЛИза любит Эраста настолько, что после предательства конает жищнь самоубийством. мать Лизы - общительная старушка, любит вести разговоры с Эрастом. Ей нравится молодой человек, но она не представляет его Лизиным мужем, так как хорошо понимает социальное неравенство.
9. Отношение автора к Эрасту нельзя назвать полностью негативным. Автор его скорее жалеет, чем осуждает. Он считает, что Эраст не коварный злодей, а «вполне добрый и искренний человек, но слабый и ветреный», не понять и оценить глубокого чувства чистого сердца Лизы. Бросая её, Эраст не понимал, что без него она уже не сможет существовать. Узнав о печальной кончине Лизы, Эраст так и не простил себя. До самой смерти он страдает и «почитает себя убийцею».
Высокое мастерство показал Карамзин в описании психологии героев. Эта простая лирическая повесть учит нас не только чувствовать, но сопереживать и жалеть других людей.
Алып Ер Тоңа - өте көне замандарда өмір сүрген түркілердің көсемі. Иранның ұлы ақыны Фирдоусидің " Шаһнама" кітабының (XI ғ.) кейіпкері болған. Онда Алып Ер Тоңа - Афрасияп Тұранның (Түр елі - түркілер) патшасы болып суреттеледі. Ақыл-айласымен, күшімен, біліктілігімен ел есінде мәңгілік қалған тарихи тұлға.
Алып Ер Тоңаның төрт ұлы болған. Олар: Барысхан, Қарахан, Шиде, Алак. "Алып Ер Тоңа" дастанының қысқаша мазмұны төмендегідей: түркілердің ата мекені Тұранға көрші отырған Иран елінің әскері қайта-қайта шабуыл жасап, тыныштық бермейді. Тұран елінің сұлу қыздарын, асыл бұйымдарын, қоңды малдарын әкетеді. Диқандардың енді ғана жайқалып өсіп келе жатқан егіндерін, бау-бақшаларын парсы әскері таптай береді.
Сол заманда Тұран елінде "арыстандай айбарлы, жолбарыстай жүректі, көк бөрідей тәкаппар Ер Тоңа" деген батыр жігіт бар екен. Ер Тоңа елден көп нөкер жинап, Иран әскеріне қарсы шығады.
Ақыры Тұран әскері жеңіп, Иран әскері ойсырай жеңіледі. Сол күннен бастап Ер Тоңаны "алып" деп атай бастайды. Енді ол халық алдында " Алып Ер Тоңа "деп аталады да Тұран патшасының тағына отырады.
Алып Ер Тоңа қайтыс болғанда, артында калған елі жоқтау шығарған. Сол жоқтау атадан балаға жетіп XI ғасырда Махмұт Қашқари жазған "Түркі сөздерінің жинағы" деп аталатын кітапқа енген. Бұл жоқтау ежелгі түркі әдебиеті мен фольклорінің алғашқы нұсқаларының бірі болып есептеледі . Жоқтау жырында опасыз дүниенің Алып Ер Тонаны да аямағаны, түркілердің оның қазасына қайғырып, бөрідей ұлып, жағасын жыртып жылағаны айтылады. Жоқтауда: "Ажал оғы жақсыларды құлатты, жамандар қалды",- дейді. Бұл жырдың қазақ халқының әдет-ғұрпындағы жоқтау айту салтының өте көне заманнан келе жатқанын байқаймыз. Жоқтау жырындағы ұйқастың да өзіндік ерекшелігі бар. Әдетте, шумақтың алғашқы үш тармағы (мысалы, бірінші шумағын алсақ, өлді ме? қалды ма? алды ма?) өзара ұйқасып, ал соңғы тармағы келесі шумақтың ақырғы жолымен ұйқасып (жыртылар, сүртілер) байланысады.
Эраст
1.Эраст – основной персонаж произведения Н.М.Карамзина «Бедная Лиза». Он обладал добрым сердцем, но по характеру был ветреным и несерьезным. В герое сочетаются положительные и отрицательные качества, что говорит о неоднозначности образа. Такое описанные автор применил для того, чтобы показать реалистичность событий повести.
2. Молодой человек дворянских кровей всегда находился в поиске удовольствий, развлечений и новых ощущений.
3. Эраст - молодой человек, хорошо одетый и приятный на вид: У него доброе лицо и нежные, приятные глаза: На досуге Эраст читает книги: обладает изрядным умом.
4. Все герои повести говорят на русском литературном языке, близком к реальному разговорному языку того круга образованной дворянской молодежи,
5. Ведет жизнь настоящего барина, любит развлекаться и нередко играет в азартные игры (проиграл всё имение, в то время как должен был воевать), читает романы и идиллии. Плохо влияет на Лизу.
6. Мораль он признавал, но часто отступал от ее принципов, руководствуясь лишь собственными желаниями. Считает богатство основополагающим фактором веселой, счастливой жизни. Ради богатства женился на пожилой женщине, которую не любил.
7. Все помыслы его были высоконравственными, но поступки противоречили этому.Чувственный, порывистый, сентиментальный переживать.Любовь — как развлечение. В отношениях с Лизой им движет страсть. Когда никаких запретов больше нет, он быстро охладевает.Эрасту хватило силы духа признать себя виновным в гибели девушки. Но все же не хватило силы духа сказать ей правду.
8. ЛИза любит Эраста настолько, что после предательства конает жищнь самоубийством. мать Лизы - общительная старушка, любит вести разговоры с Эрастом. Ей нравится молодой человек, но она не представляет его Лизиным мужем, так как хорошо понимает социальное неравенство.
9. Отношение автора к Эрасту нельзя назвать полностью негативным. Автор его скорее жалеет, чем осуждает. Он считает, что Эраст не коварный злодей, а «вполне добрый и искренний человек, но слабый и ветреный», не понять и оценить глубокого чувства чистого сердца Лизы. Бросая её, Эраст не понимал, что без него она уже не сможет существовать. Узнав о печальной кончине Лизы, Эраст так и не простил себя. До самой смерти он страдает и «почитает себя убийцею».
Высокое мастерство показал Карамзин в описании психологии героев. Эта простая лирическая повесть учит нас не только чувствовать, но сопереживать и жалеть других людей.
Объяснение:
Алып Ер Тоңа - өте көне замандарда өмір сүрген түркілердің көсемі. Иранның ұлы ақыны Фирдоусидің " Шаһнама" кітабының (XI ғ.) кейіпкері болған. Онда Алып Ер Тоңа - Афрасияп Тұранның (Түр елі - түркілер) патшасы болып суреттеледі. Ақыл-айласымен, күшімен, біліктілігімен ел есінде мәңгілік қалған тарихи тұлға.
Алып Ер Тоңаның төрт ұлы болған. Олар: Барысхан, Қарахан, Шиде, Алак. "Алып Ер Тоңа" дастанының қысқаша мазмұны төмендегідей: түркілердің ата мекені Тұранға көрші отырған Иран елінің әскері қайта-қайта шабуыл жасап, тыныштық бермейді. Тұран елінің сұлу қыздарын, асыл бұйымдарын, қоңды малдарын әкетеді. Диқандардың енді ғана жайқалып өсіп келе жатқан егіндерін, бау-бақшаларын парсы әскері таптай береді.
Сол заманда Тұран елінде "арыстандай айбарлы, жолбарыстай жүректі, көк бөрідей тәкаппар Ер Тоңа" деген батыр жігіт бар екен. Ер Тоңа елден көп нөкер жинап, Иран әскеріне қарсы шығады.
Ақыры Тұран әскері жеңіп, Иран әскері ойсырай жеңіледі. Сол күннен бастап Ер Тоңаны "алып" деп атай бастайды. Енді ол халық алдында " Алып Ер Тоңа "деп аталады да Тұран патшасының тағына отырады.
Алып Ер Тоңа қайтыс болғанда, артында калған елі жоқтау шығарған. Сол жоқтау атадан балаға жетіп XI ғасырда Махмұт Қашқари жазған "Түркі сөздерінің жинағы" деп аталатын кітапқа енген. Бұл жоқтау ежелгі түркі әдебиеті мен фольклорінің алғашқы нұсқаларының бірі болып есептеледі . Жоқтау жырында опасыз дүниенің Алып Ер Тонаны да аямағаны, түркілердің оның қазасына қайғырып, бөрідей ұлып, жағасын жыртып жылағаны айтылады. Жоқтауда: "Ажал оғы жақсыларды құлатты, жамандар қалды",- дейді. Бұл жырдың қазақ халқының әдет-ғұрпындағы жоқтау айту салтының өте көне заманнан келе жатқанын байқаймыз. Жоқтау жырындағы ұйқастың да өзіндік ерекшелігі бар. Әдетте, шумақтың алғашқы үш тармағы (мысалы, бірінші шумағын алсақ, өлді ме? қалды ма? алды ма?) өзара ұйқасып, ал соңғы тармағы келесі шумақтың ақырғы жолымен ұйқасып (жыртылар, сүртілер) байланысады.
Объяснение: