ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ
Объяснение:
ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ
Павел Петрович с раннего возраста видел тяжелейший труд взрослых, он постигал в детстве те нормы жизни, которые были свойственны настоящим рабочим людям. «Мы очень рано начинали себя сознавать ответственными членами семьи. Пойти на рыбалку значило «добыть на ушку, а то и на две», сходить в лес — принести ягод или грибов». По вечерам, отдыхая от тяжёлой работы, взрослые рассказывали сказы, которые жадно слушали ребятишки. Позднее П. П. Бажов говорил: «Запас образов и сюжетов уральского рабочего творчества у меня был с детских лет… Но если бы не Пушкин, я бы так и остался заводским пареньком с четырёхклассным образованием. Впервые получил томик Пушкина на довольно тяжёлых условиях — выучить его наизусть. Библиотекарь, наверно, пошутил, но я отнёсся к делу серьёзно. Учить было довольно трудно, многое было непонятно. Но… потом стихи сами заучивались».Вечерами, после тяжёлого трудового дня заводская детвора собиралась у сторожил завода и слушали «тайные сказы» — народные предания о тяжелом труде в старых рудниках, о бунтах крепостных рабочих, легенды в которых говорилось о несметных сокровищах Уральских гор, охраняемых «тайной силой» — Малахитницей. Слышал эти горняцкие сказы и П. Бажов.Его отец Петр Васильевич работал на металлургическом заводе. Был хорошим мастером, но с крепким характером, начальству спуску не давал, за что его прозвали «Сверло». Руки у Петра Васильевича были золотые.
ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ
Объяснение:
ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ ТЫ ДАЛБАЕБ