Ујлиханов Шоќан Шыѕєысўлы – ќазаќтыѕ ўлы єалымы: ориенталист, тарихшы, фольклоршы, этнограф, географ, аєартушы, демократ. Шын аты-Мўхаммедханафия, јжесініѕ бала кїнінде «Шоќаным» деп еркелетіп айтуымен, «Шоќан» аталып кеткен. Туєан жері-ќазіргі Ќостанай облысындаєы Ќўсмўрын кґлініѕ жаєасы. Арєы атасы-ќазаќтыѕ ўлы ханы –Абылай, Шоќан оныѕ шґбересі. Ґз атасы Ујли де хан болєан. Ал јкесі Шыѕєыс Ќазаќстанда хандыќ жїйе жойылып, аєа сўлтандыќтыѕ енгізілуіне байланысты, аєа сўлтан лауазымын иеленген.
«Жеті жўрттыѕ тілін білуге тиісті» хан тўќымы болєандыќтан, ауыл мектебінде оќып, арабша хат таныєан Шоќан араб, шаєатай тілдерін меѕгерген. Бўдан кейін оны јкесі сол кезде Сібірдегі еѕ таѕдаулы оќу орны деп есептелінетін Омбы кадет корпусына береді. Зерек те зерделі Шоќан мўнда «екі –їш жылдан кейін-аќ ґз кластарынан єана емес, ґзінен екі жас їлкендердіѕ класындаєыларды да басып озып шыєады» (Г. Н. Потанин) .
Кадет корпусын бітіргеннен кейін Шоќан Батыс Сібір генерал-губернаторыныѕ кеѕсесінде ќалдырылады. Ол 1855 жылы Ўлы жїзді Ќоќан хандыєыныѕ ыќпалынан шыєарып, Ресейге ќосу баєытында жўмыс істеу їшін ўйымдастырылєан экспедицияєа ќатысып, Семей, Аягґз, Ќапал арќылы Іле Алатауына дейін келеді, Жоѕєар ќаќпасына, Алакґл, Тарбаєатайєа саяхат жасайды. Осы сапарында ќазаќ, ќырєыз ауыз јдебиетініѕ їлгілерін, тарихы мен этнографиясыныѕ материалдарын жинап алады. Бўл еѕбегін жоєары баєалаєан генерал Г. Х. Гасфорт оны наградаєа ўсынады, јскери лауазымы бір сатыєа жоєарылап, поручик атаєын алады. Келесі жылы М. М. Хоментовский басќарєан јскери-єылыми экспедицияєа ќатысып, ќырєыз елін жете зерттеп, Ыстыќкґл аймаєыныѕ картасын жасасады.
Шоќанныѕ Ќашќарияєа сапары єалымдыќ, аєартушылыќ саласындаєы еѕбегініѕ жаѕа белеске кґтерілуіне жол ашты. Ќоќан хандыєыныѕ Ќашќардаєы консулы јрі саяси резидентініѕ кґмегімен Ќашќардыѕ экономикалыќ саяси ќўрылымын зерттеп, бўл халыќтыѕ тарихы мен этнографиясынан кґптеген материалдар жинайды. Ќашќар сапарынан «Алты шаћардыѕ, яєни Ќытайдыѕ Нан-лу провинциясыныѕ шыєыстаєы алты ќаласыныѕ жайы» атты еѕбегі дїниеге келеді.
Шоќаннан ќалєан мўраныѕ бірі-бейнелеу ґнеріндегі зерттеулері. Бўл еѕбектер оныѕ ґнердіѕ осы саласындаєы ќазаќтыѕ тўѕєыш профессионал суретшісі болєанын дјлелдейді. Ол негізінен портрет, пейжаз жјне халыќтыѕ тўрмыс-салтын бейнелеумен айналысќан. Одан 150-дей сурет ќалєан.
Тема: хотела много, а осталась ни с чем. В одном маленьком городке жила девочка, которую звали Галя. Она была очень хитрой, но до безумия красивой. В обычный школьный день ей сразу два мальчика признались в симпатии и она не хотела выбирать и не отказала в симпатии двоим. Сидя у окна она размышляла: "Вот мне нравится Ванька, а Андрей очень добрый, а я скажу двоим что они мне нравятся и тогда если кто то из них полюбит другую девочку, то меня будет любить второй!". - и сделала она так. На следующий день мальчики узнали что она обоих их решила оставить себе и задумали её разыграть. Они позвали её оба гулять и сами не пришли и она ждала-ждала их, ждала час, второй, третий, расплакалась и убежала, а на следующий день ей два мальчика отказала в симпатии и осталась она у разбитого корыта!
Объяснение:
Ујлиханов Шоќан Шыѕєысўлы – ќазаќтыѕ ўлы єалымы: ориенталист, тарихшы, фольклоршы, этнограф, географ, аєартушы, демократ. Шын аты-Мўхаммедханафия, јжесініѕ бала кїнінде «Шоќаным» деп еркелетіп айтуымен, «Шоќан» аталып кеткен. Туєан жері-ќазіргі Ќостанай облысындаєы Ќўсмўрын кґлініѕ жаєасы. Арєы атасы-ќазаќтыѕ ўлы ханы –Абылай, Шоќан оныѕ шґбересі. Ґз атасы Ујли де хан болєан. Ал јкесі Шыѕєыс Ќазаќстанда хандыќ жїйе жойылып, аєа сўлтандыќтыѕ енгізілуіне байланысты, аєа сўлтан лауазымын иеленген.
«Жеті жўрттыѕ тілін білуге тиісті» хан тўќымы болєандыќтан, ауыл мектебінде оќып, арабша хат таныєан Шоќан араб, шаєатай тілдерін меѕгерген. Бўдан кейін оны јкесі сол кезде Сібірдегі еѕ таѕдаулы оќу орны деп есептелінетін Омбы кадет корпусына береді. Зерек те зерделі Шоќан мўнда «екі –їш жылдан кейін-аќ ґз кластарынан єана емес, ґзінен екі жас їлкендердіѕ класындаєыларды да басып озып шыєады» (Г. Н. Потанин) .
Кадет корпусын бітіргеннен кейін Шоќан Батыс Сібір генерал-губернаторыныѕ кеѕсесінде ќалдырылады. Ол 1855 жылы Ўлы жїзді Ќоќан хандыєыныѕ ыќпалынан шыєарып, Ресейге ќосу баєытында жўмыс істеу їшін ўйымдастырылєан экспедицияєа ќатысып, Семей, Аягґз, Ќапал арќылы Іле Алатауына дейін келеді, Жоѕєар ќаќпасына, Алакґл, Тарбаєатайєа саяхат жасайды. Осы сапарында ќазаќ, ќырєыз ауыз јдебиетініѕ їлгілерін, тарихы мен этнографиясыныѕ материалдарын жинап алады. Бўл еѕбегін жоєары баєалаєан генерал Г. Х. Гасфорт оны наградаєа ўсынады, јскери лауазымы бір сатыєа жоєарылап, поручик атаєын алады. Келесі жылы М. М. Хоментовский басќарєан јскери-єылыми экспедицияєа ќатысып, ќырєыз елін жете зерттеп, Ыстыќкґл аймаєыныѕ картасын жасасады.
Шоќанныѕ Ќашќарияєа сапары єалымдыќ, аєартушылыќ саласындаєы еѕбегініѕ жаѕа белеске кґтерілуіне жол ашты. Ќоќан хандыєыныѕ Ќашќардаєы консулы јрі саяси резидентініѕ кґмегімен Ќашќардыѕ экономикалыќ саяси ќўрылымын зерттеп, бўл халыќтыѕ тарихы мен этнографиясынан кґптеген материалдар жинайды. Ќашќар сапарынан «Алты шаћардыѕ, яєни Ќытайдыѕ Нан-лу провинциясыныѕ шыєыстаєы алты ќаласыныѕ жайы» атты еѕбегі дїниеге келеді.
Шоќаннан ќалєан мўраныѕ бірі-бейнелеу ґнеріндегі зерттеулері. Бўл еѕбектер оныѕ ґнердіѕ осы саласындаєы ќазаќтыѕ тўѕєыш профессионал суретшісі болєанын дјлелдейді. Ол негізінен портрет, пейжаз жјне халыќтыѕ тўрмыс-салтын бейнелеумен айналысќан. Одан 150-дей сурет ќалєан.
Науќасы меѕдегендіктен Петербургтан елге оралєан Шоќан туєан халќыныѕ екі жаќты ќанауда езілгенін кґріп, 1862 жылєы сайлауда Атбасар округыныѕ аєа сўлтаны болуєа талпынады.
Тјн ауруы мен жан ауруына шипа таба алмаєан Шоќан 1865 жылы Алтынемелде, Кґшкентоєай деген жердегі Тезек тґреніѕ ауылында ќайтыс болады.
Шоќанныѕ маѕдайына «жарќ етіп сґнген ќўйрыќты жўлдыздай» ќысќа єана єўмыр сїру жазылды. Біраќ ол аз єана єўмырында адам ќабілетініѕ єажайып мїмкіндіктерін, гуманизмніѕ биік ґресін, ўлтжандылыќтыѕ жалтаќсыз їлгісін, алєырлыќтыѕ ќайран ќаларлыќ ґнегесін барша болмысымен, наќтылы іс-јрекетімен дјлелдеп їлгерді.
В одном маленьком городке жила девочка, которую звали Галя. Она была очень хитрой, но до безумия красивой. В обычный школьный день ей сразу два мальчика признались в симпатии и она не хотела выбирать и не отказала в симпатии двоим. Сидя у окна она размышляла: "Вот мне нравится Ванька, а Андрей очень добрый, а я скажу двоим что они мне нравятся и тогда если кто то из них полюбит другую девочку, то меня будет любить второй!". - и сделала она так.
На следующий день мальчики узнали что она обоих их решила оставить себе и задумали её разыграть. Они позвали её оба гулять и сами не пришли и она ждала-ждала их, ждала час, второй, третий, расплакалась и убежала, а на следующий день ей два мальчика отказала в симпатии и осталась она у разбитого корыта!