"ауылым-алтын бесігім" деген, мен де өз ауылымды алтын бесікке теңеймін. менің ауылымның табиғаты, ауасы, суы да, тіпті топырағы да таза.айнала қоршаған ну орман.орманда қарағай,емен, теректер өсіп тұр.даламыз емдік қасиеті бар шөпке бай.осының бәрі су көзінің болуында.су болмаса тіршілікте болмайды. туған жерім тарихқа да бай. бүгінгі күні ауылымызда мұражай, мәдениет үйі, мектеп, аурухана, кітапхана, қша бар.мұражайдан ауылымыздың өткен тарихын көре аламыз. өзінің туып-өскен жеріне деген сүйіспеншілігін жүректен шыққан сезіммен жеткізеді.сондықтан мен де "менің ауылым-мақтанышым" деп құдіретті сөзбен айта аламын.
Маша миронова — дочь коменданта белогорской крепости. она – обыкновенная девушка: «круглолицая, румяная, со светло-русыми волосами, гладко зачесанными за уши». робкая и чувствительная, она боялась даже ружейного выстрела. во многом ее робость и стеснение вызваны тем, что она живет довольно замкнуто. из слов василисы егоровны мы узнаем о незавидной судьбе девушки: «девка на выданье, а какое у ней приданое? » к ней сватается швабрин. но маша отвечает отказом на предложение швабрина стать его женой. она не может принять замужества с нелюбимым человеком. брак по расчету для нее немыслим, окажись она хоть в самом тяжком положении.
