Ён паліў спорны, шчодры. церабнуў па промнях коса, зазваніў са стрэх у вёдры, на дварэ абмыў калёсы. падстаўляюць чашкі кветкі — хочуць піць пасля спякоты, а ільнам, бы нам, няўседкі — ліўнем мыюцца з ахвотай. веццем-прыгаршчамі клёны дажджавыя кроплі ловяць; як жаніх, стаіць зялёны, чыста вымыты ядловец. а пасля дажджовай працы прыгажосць зямля , нават сонца прыбірацца у вясёлку спешна стала. (характеристика стиха нужна, )
