Ідэалам дзяржаўнага ўладара ў паэме М.Гусоўскага «Песня пра зубра» выступав Вітаўт. Ён у часы свайго княжання, як ніхто, узвысіў шляхту. Заручыўшыся яе падтрымкай, Вітаўт скарыў гардыню ўдзельных князёў, дабіўся цэнтралізацыі ўлады. Пры яго княжанні Вялікае княства Літоўскае дасягнула найбольшых граніц і вяло адносна незалежную палітыку. Княжанне Вітаўта паўстае ў паэме як час гераічных спаборніцтваў, у якіх кожны чалавек меў прастору для подзвігаў і сцвярджэння сваёй годнасці:
Доблесць пры ім афіцыйна лічылася першай Якасцю воіна, і на вайсковых аглядах Ён, як аптэкар на вагах, узважваў, хто лепшы, Лепшаму там жа за доблесць і дзякаваў шчодра. Ох, не любіў баязліўцаў і пестаў з магнатаў!
Услаўляючы Вітаўта і яго гераічны век, Мікола Гусоўскі звяртае ўвагу на тое, што «ён быў набожны і першы з народамі княства сам ахрысціўся», «цэрквы Богу адзінаму скрозь будаваў». Паэт славіць устаноўленыя Вітаўтам паляванні спаборніцтвы як сапраўдную школу вайсковага выхавання. характар князя быу нейкi гераiчны.
На самом деле, все великие люди, добившиеся чего-то в этой жизни никогда не считали сами себя умными. Умный человек, скорее наоборот, пытается каким-то образом скрыть то, что он умный. Сколько людей, которые критикуют себя, в то время как другие считают их гениями. Есть еще и другая категория людей, которые, увы, ничего не добившись, ставят себя очень высоко, и самокритики не допускают. Чем же можно это объяснить? Самокритика- путь к самосовершенству. И правда, когда человек ищет в себе недостатки, а затем их исправляет, то определенно становится лучше. А когда ты, наоборот, пытаешься пустить всем людям, которые окружают тебя пыль в глаза, то неудивительно, что ни о каком самосовершенствовании и речи быть не может. А вообще, каждый человек сам для себя решает, кем он будет.
Доблесць пры ім афіцыйна лічылася першай
Якасцю воіна, і на вайсковых аглядах
Ён, як аптэкар на вагах, узважваў, хто лепшы,
Лепшаму там жа за доблесць і дзякаваў шчодра.
Ох, не любіў баязліўцаў і пестаў з магнатаў!
Услаўляючы Вітаўта і яго гераічны век, Мікола Гусоўскі звяртае ўвагу на тое, што «ён быў набожны і першы з народамі княства сам ахрысціўся», «цэрквы Богу адзінаму скрозь будаваў». Паэт славіць устаноўленыя Вітаўтам паляванні спаборніцтвы як сапраўдную школу вайсковага выхавання. характар князя быу нейкi гераiчны.