В 1906 году жизнь Александра Блока в очередной раз круто изменилась. Его супруга Любовь Менделеева, сбежавшая с поэтом Андреем Белым, вернулась домой, заявив, что ее роман оказался досадной ошибкой. Блок не только простил, но и с радостью принял супругу, так как продолжал испытывать к ней очень теплые чувства. Тем не менее, о том, чтобы восстановить отношения с женой, поэт даже и не мечтал. У Любови Менделеевой к тому времени было довольно много любовников, да и сам Блок заводил романы, а также периодически пользовался услугами питерских проституток. Тем не менее, супруги продолжали жить под одной крышей, постоянно ссорясь из-за пустяков и устраивая шумные перемирия. Этому непростому этапу семейных взаимоотношений Блок посвятил стихотворение «Твоя гроза меня умчала», написанное в ноябре 1906 года. Уже с первых строчек этого произведения видно, что поэт по-прежнему очень трепетно относится к своей спутнице жизни, он готов каждый раз сдаваться на милость победительницы только ради того, чтобы доставить ей удовольствие. «Твоя гроза меня умчала и опрокинула меня», – пишет поэт, подразумевая, что к ссорам с возлюбленной он относится, как в детской шалости, некой игре или же привычному ритуалу, без которого жизнь теряет свою остроту и привлекательность.
О том, что ссоры с Любовью Менделеевой не носят серьезного характера и не оскорбляют поэта, свидетельствует следующая строчка: «И слышу дальние раскаты, и вижу радуги межу». Блок попросту дает возможность своей избраннице «выпустить пар», наслаждаясь остротой и пикантностью взаимоотношений. При этом поэт прекрасно знает о том, что вслед за грозой, раскаты которой еще слышны, наступит ясный и солнечный день, когда никто из супругов даже не вспомнит, из-за чего совсем недавно они так бурно скандалили.
Впрочем, по воспоминанию очевидцев, во время семейных ссор Блок действительно занимал позицию стороннего наблюдателя и делал вид, что все происходящее его совершенно не касается. Он соглашался с претензиями супруги, но при этом ничего не менял в своей жизни, что еще сильнее злило Любовь Менделееву. Секрет же такого поведения был весьма прост: поэту доставляло огромное удовольствие «с улыбкой тихой и приветной смотреть в глаза твоей грозе». И такое доброе, рыцарское отношение к супруге восстановить в этой необычной семье хрупкий мир, который хоть и длился недолго, но давал обоим супругам ощущение радости и гармонии.
Құрманғазы Сағырбайұлы туып-өскен жері Бөкей хандығы, қазіргі Орал облысының Жаңақала ауданына қарасты Жиделі деген жер. Топырақ бұйырған орыны – Астрахань (Ресей) облысының бұрынғы «Шайтани батага», қазіргі «Құрманғазы төбе» деп аталатын жер.Шыққан тегі – Кіші жүз, он екі ата Байұлынан өрбіген Сұлтансиықтың Қызылқұрт бұтағы. Құрманғазының жетінші атасы Ерші деген кісі от тілді, орақ ауызды, сөз дарыған адам болыпты. Ал, нағашы жұрты – Беріш руы. Қалмақ шапқыншылығы кезінде асқан ерлігімен көзге түскен Ағатай батырдың есімі исі Берішке ұран болған. Одан берідегі Өтеміс би, Махамбет ақын, Исатай батыр бір ғана Беріш руының емес, исі қазақтың ардақты ұлдары.
ответ:Құрманғазы Сағырбайұлы туып-өскен жері Бөкей хандығы, қазіргі Орал облысының Жаңақала ауданына қарасты Жиделі деген жер. Топырақ бұйырған орыны – Астрахань (Ресей) облысының бұрынғы «Шайтани батага», қазіргі «Құрманғазы төбе» деп аталатын жер.Шыққан тегі – Кіші жүз, он екі ата Байұлынан өрбіген Сұлтансиықтың Қызылқұрт бұтағы. Құрманғазының жетінші атасы Ерші деген кісі от тілді, орақ ауызды, сөз дарыған адам болыпты. Ал, нағашы жұрты – Беріш руы. Қалмақ шапқыншылығы кезінде асқан ерлігімен көзге түскен Ағатай батырдың есімі исі Берішке ұран болған. Одан берідегі Өтеміс би, Махамбет ақын, Исатай батыр бір ғана Беріш руының емес, исі қазақтың ардақты ұлдары.Құрманғазы сахараның даңғыл көкірек дәулескер күйшісі Соқыр Есжанның алдын көріп, Дәулеткерей сияқты жайсаң күйшімен сырлас болып, Шеркеш, Байжұма, Баламайсаң сияқты күйшілердің өнерінен өнеге алған.
ответ:Құрманғазы Сағырбайұлы туып-өскен жері Бөкей хандығы, қазіргі Орал облысының Жаңақала ауданына қарасты Жиделі деген жер. Топырақ бұйырған орыны – Астрахань (Ресей) облысының бұрынғы «Шайтани батага», қазіргі «Құрманғазы төбе» деп аталатын жер.Шыққан тегі – Кіші жүз, он екі ата Байұлынан өрбіген Сұлтансиықтың Қызылқұрт бұтағы. Құрманғазының жетінші атасы Ерші деген кісі от тілді, орақ ауызды, сөз дарыған адам болыпты. Ал, нағашы жұрты – Беріш руы. Қалмақ шапқыншылығы кезінде асқан ерлігімен көзге түскен Ағатай батырдың есімі исі Берішке ұран болған. Одан берідегі Өтеміс би, Махамбет ақын, Исатай батыр бір ғана Беріш руының емес, исі қазақтың ардақты ұлдары.Құрманғазы сахараның даңғыл көкірек дәулескер күйшісі Соқыр Есжанның алдын көріп, Дәулеткерей сияқты жайсаң күйшімен сырлас болып, Шеркеш, Байжұма, Баламайсаң сияқты күйшілердің өнерінен өнеге алған.Құрманғазының ғұмыр кешкен уақыты, әсіресе оң солын танып, өмір-тіршілікке белсене араласа бастаған кезі мейлінше күрделі еді. Бұл кезең патшалық Ресей жүргізген отаршыл саясаттың ең бір қарқын алған, әбден құныққан, шектен шыға басынған кезі болатын. Қашанда ел басына келген нәубеттің ауырлық тауқыметі ең алдымен еңсесі биік ерлердің иығына түсетін әдеті. Замана зобалаңы Құрманғазыны да от-жалынымен шарпып бағады. Оның «Түрмеден қашқан», «Кісен ашқан», «Ертең кетем», «Бозқаңғыр», «Пәбескі», «Терезеден-есіктен», «Бозшолақ», «Бұқтым-бұқтым», «Не кричи, не шуми», «Арба соққан», «Аман бол, шешем, аман бол», «Қайран шешем» сияқты күйлері замана басқа салған зобалаңның бір-бір бекеті сияқты. Ол қатал тағдырдың кез келген талқысына өнерімен жауап беріп, өнерімен белгі қалдырып отырған.
Объяснение:
В 1906 году жизнь Александра Блока в очередной раз круто изменилась. Его супруга Любовь Менделеева, сбежавшая с поэтом Андреем Белым, вернулась домой, заявив, что ее роман оказался досадной ошибкой. Блок не только простил, но и с радостью принял супругу, так как продолжал испытывать к ней очень теплые чувства. Тем не менее, о том, чтобы восстановить отношения с женой, поэт даже и не мечтал. У Любови Менделеевой к тому времени было довольно много любовников, да и сам Блок заводил романы, а также периодически пользовался услугами питерских проституток. Тем не менее, супруги продолжали жить под одной крышей, постоянно ссорясь из-за пустяков и устраивая шумные перемирия. Этому непростому этапу семейных взаимоотношений Блок посвятил стихотворение «Твоя гроза меня умчала», написанное в ноябре 1906 года. Уже с первых строчек этого произведения видно, что поэт по-прежнему очень трепетно относится к своей спутнице жизни, он готов каждый раз сдаваться на милость победительницы только ради того, чтобы доставить ей удовольствие. «Твоя гроза меня умчала и опрокинула меня», – пишет поэт, подразумевая, что к ссорам с возлюбленной он относится, как в детской шалости, некой игре или же привычному ритуалу, без которого жизнь теряет свою остроту и привлекательность.
О том, что ссоры с Любовью Менделеевой не носят серьезного характера и не оскорбляют поэта, свидетельствует следующая строчка: «И слышу дальние раскаты, и вижу радуги межу». Блок попросту дает возможность своей избраннице «выпустить пар», наслаждаясь остротой и пикантностью взаимоотношений. При этом поэт прекрасно знает о том, что вслед за грозой, раскаты которой еще слышны, наступит ясный и солнечный день, когда никто из супругов даже не вспомнит, из-за чего совсем недавно они так бурно скандалили.
Впрочем, по воспоминанию очевидцев, во время семейных ссор Блок действительно занимал позицию стороннего наблюдателя и делал вид, что все происходящее его совершенно не касается. Он соглашался с претензиями супруги, но при этом ничего не менял в своей жизни, что еще сильнее злило Любовь Менделееву. Секрет же такого поведения был весьма прост: поэту доставляло огромное удовольствие «с улыбкой тихой и приветной смотреть в глаза твоей грозе». И такое доброе, рыцарское отношение к супруге восстановить в этой необычной семье хрупкий мир, который хоть и длился недолго, но давал обоим супругам ощущение радости и гармонии.
Құрманғазы Сағырбайұлы туып-өскен жері Бөкей хандығы, қазіргі Орал облысының Жаңақала ауданына қарасты Жиделі деген жер. Топырақ бұйырған орыны – Астрахань (Ресей) облысының бұрынғы «Шайтани батага», қазіргі «Құрманғазы төбе» деп аталатын жер.Шыққан тегі – Кіші жүз, он екі ата Байұлынан өрбіген Сұлтансиықтың Қызылқұрт бұтағы. Құрманғазының жетінші атасы Ерші деген кісі от тілді, орақ ауызды, сөз дарыған адам болыпты. Ал, нағашы жұрты – Беріш руы. Қалмақ шапқыншылығы кезінде асқан ерлігімен көзге түскен Ағатай батырдың есімі исі Берішке ұран болған. Одан берідегі Өтеміс би, Махамбет ақын, Исатай батыр бір ғана Беріш руының емес, исі қазақтың ардақты ұлдары.
ответ:Құрманғазы Сағырбайұлы туып-өскен жері Бөкей хандығы, қазіргі Орал облысының Жаңақала ауданына қарасты Жиделі деген жер. Топырақ бұйырған орыны – Астрахань (Ресей) облысының бұрынғы «Шайтани батага», қазіргі «Құрманғазы төбе» деп аталатын жер.Шыққан тегі – Кіші жүз, он екі ата Байұлынан өрбіген Сұлтансиықтың Қызылқұрт бұтағы. Құрманғазының жетінші атасы Ерші деген кісі от тілді, орақ ауызды, сөз дарыған адам болыпты. Ал, нағашы жұрты – Беріш руы. Қалмақ шапқыншылығы кезінде асқан ерлігімен көзге түскен Ағатай батырдың есімі исі Берішке ұран болған. Одан берідегі Өтеміс би, Махамбет ақын, Исатай батыр бір ғана Беріш руының емес, исі қазақтың ардақты ұлдары.Құрманғазы сахараның даңғыл көкірек дәулескер күйшісі Соқыр Есжанның алдын көріп, Дәулеткерей сияқты жайсаң күйшімен сырлас болып, Шеркеш, Байжұма, Баламайсаң сияқты күйшілердің өнерінен өнеге алған.
ответ:Құрманғазы Сағырбайұлы туып-өскен жері Бөкей хандығы, қазіргі Орал облысының Жаңақала ауданына қарасты Жиделі деген жер. Топырақ бұйырған орыны – Астрахань (Ресей) облысының бұрынғы «Шайтани батага», қазіргі «Құрманғазы төбе» деп аталатын жер.Шыққан тегі – Кіші жүз, он екі ата Байұлынан өрбіген Сұлтансиықтың Қызылқұрт бұтағы. Құрманғазының жетінші атасы Ерші деген кісі от тілді, орақ ауызды, сөз дарыған адам болыпты. Ал, нағашы жұрты – Беріш руы. Қалмақ шапқыншылығы кезінде асқан ерлігімен көзге түскен Ағатай батырдың есімі исі Берішке ұран болған. Одан берідегі Өтеміс би, Махамбет ақын, Исатай батыр бір ғана Беріш руының емес, исі қазақтың ардақты ұлдары.Құрманғазы сахараның даңғыл көкірек дәулескер күйшісі Соқыр Есжанның алдын көріп, Дәулеткерей сияқты жайсаң күйшімен сырлас болып, Шеркеш, Байжұма, Баламайсаң сияқты күйшілердің өнерінен өнеге алған.Құрманғазының ғұмыр кешкен уақыты, әсіресе оң солын танып, өмір-тіршілікке белсене араласа бастаған кезі мейлінше күрделі еді. Бұл кезең патшалық Ресей жүргізген отаршыл саясаттың ең бір қарқын алған, әбден құныққан, шектен шыға басынған кезі болатын. Қашанда ел басына келген нәубеттің ауырлық тауқыметі ең алдымен еңсесі биік ерлердің иығына түсетін әдеті. Замана зобалаңы Құрманғазыны да от-жалынымен шарпып бағады. Оның «Түрмеден қашқан», «Кісен ашқан», «Ертең кетем», «Бозқаңғыр», «Пәбескі», «Терезеден-есіктен», «Бозшолақ», «Бұқтым-бұқтым», «Не кричи, не шуми», «Арба соққан», «Аман бол, шешем, аман бол», «Қайран шешем» сияқты күйлері замана басқа салған зобалаңның бір-бір бекеті сияқты. Ол қатал тағдырдың кез келген талқысына өнерімен жауап беріп, өнерімен белгі қалдырып отырған.
Объяснение: