"Слова только мешают понимать друг друга" - В этих словах Лис говорит о том, как правильно приручить кого-то. Это комическое искусство описано не менее смешно, но правдоподобно. Маленький принц приходил к Лису и просто садился рядом. Шло время и Лис привыкал к Маленькому Принцу. Тогда Маленький Принц садился чуть ближе, пока между ними не возникло доверие и они не заговорили друг с другом. Это означает, что отношения выстраиваются долго и постепенно. Люди произносят миллиарды слов. Большая часть – ненужные и пустые.
"Самого главного глазами не увидишь"
Нельзя верить лишь внешнему миру, нельзя быть рациональным всегда и всюду. Доверяй своему сердцу – оно не подведет.
1. Вячка паверыў тэўтонцам , таму што калi б ён не паехаў з нiмi, яго дачку б забiлi.
Каб пераканацца ён пазваў Сцяпана з крыжам з царквы. Яны далi клятву i тады князь паверыў, што яму аддадуць яго дачку. Але калi яны прыехалi, ўсё стала зразумела, што дачку яму не аддадуць.
2. У той момант князь зразумеў, што ворагi проста так дачку яму не аддадуць, але гэта было слiшкам позна. Князю трэба было паслухаць усiх тых, хто быў побач. У гэты самы момант ён зразумеў, што быў дужа наiўным. Гэта засталося яму ўрокам. Тэўтонцы навучылi яго не быць наiўным.
3. Вячка перастаў верыць, што яму аддадуць дачку ў той момант, калi Пiрмонт накiнуў яму на галаву торбу. Але ў гэты ж момант Данiiл сказаў «малайчына граф» i тады князь ужо
зразумеў , што дачку яму не аддадуць i яго заб’юць.
"Слова только мешают понимать друг друга" - В этих словах Лис говорит о том, как правильно приручить кого-то. Это комическое искусство описано не менее смешно, но правдоподобно. Маленький принц приходил к Лису и просто садился рядом. Шло время и Лис привыкал к Маленькому Принцу. Тогда Маленький Принц садился чуть ближе, пока между ними не возникло доверие и они не заговорили друг с другом. Это означает, что отношения выстраиваются долго и постепенно. Люди произносят миллиарды слов. Большая часть – ненужные и пустые.
"Самого главного глазами не увидишь"
Нельзя верить лишь внешнему миру, нельзя быть рациональным всегда и всюду. Доверяй своему сердцу – оно не подведет.
Объяснение:
1. Вячка паверыў тэўтонцам , таму што калi б ён не паехаў з нiмi, яго дачку б забiлi.
Каб пераканацца ён пазваў Сцяпана з крыжам з царквы. Яны далi клятву i тады князь паверыў, што яму аддадуць яго дачку. Але калi яны прыехалi, ўсё стала зразумела, што дачку яму не аддадуць.
2. У той момант князь зразумеў, што ворагi проста так дачку яму не аддадуць, але гэта было слiшкам позна. Князю трэба было паслухаць усiх тых, хто быў побач. У гэты самы момант ён зразумеў, што быў дужа наiўным. Гэта засталося яму ўрокам. Тэўтонцы навучылi яго не быць наiўным.
3. Вячка перастаў верыць, што яму аддадуць дачку ў той момант, калi Пiрмонт накiнуў яму на галаву торбу. Але ў гэты ж момант Данiiл сказаў «малайчына граф» i тады князь ужо
зразумеў , што дачку яму не аддадуць i яго заб’юць.
Объяснение: