1. Со снопом волос твоих твоих овсяных относилась ты мне навсегда.
2. Что-ты воешь ветр ночной
3. Лёд неокрепший на речке студёной словно как тающий сахар лежит
4. Отговорила роща золотая берёзовым весёлым языком
5. Люблю тебя Петра творенье. Люблю твой стройный строгий вид меня. И я вас прощаю прощаю.
7. Мёртвые души стоят вдоль дорог
8. На бреность бедную мою взираешь ты.
9. Как по тебе тоскует жёрдочка...
10. Твоя сиреневая мордочка заулыбалась мне остро.
Найдите все тропы и фигуры речи
Кенесары - Наурызбай», тарихи жыр. Бұл дастанды Кенесары Қасымұлы бастаған ұлт-азаттық көтерілісіне бастан-аяқ қатысып, барлық оқиғаларды өзі көрген Нысанбай жырау Жаманқұлұлы шығарған. Нысанбай көлемді, тарихи-реалистік сипаттағы жырда Кенесары мен Наурызбайдың бейнесін батырлық эпос үлгісімен жырлап, ұлт-азаттық көтерілісінің соңғы кезін терең танып, үлкен ақындық шеберлікпен суреттеген. Ұлттық батырлар Кенесары мен Наурызбайдың психологиялық жағынан ең бір айқын айшықталған бейнесі жасалынған. Бұл жырды тарихшы ғалымдар да, жазушылар да өздерінің зерттеу жұмыстарында, шығармашылық қызметтерінде дерек көзі ретінде пайдаланған. Ұлт-азаттық көтерілісінің ішінде жүріп, оның жалынды жыршысына айналған Нысанбайдың аузынан тараған жыратапған себептерге орай, тарихи жәдігер ретінде де, көркемдік ескерткіш ретінде де ете құнды дүние. Жыр алғаш рет 1875 ж. С. Жантөрин мен Т. Сейдалиннің аудармасымен «Записки Оренбургкого русского географического общества» журналының 3-ші бөлімінде сөзі қазақша, әрпі орысша болып басылды, қазақ тілінде 1912 ж. Қазанда Университет баспаханасында Жүсіпбек Шайхисыламұлы жинап жырлаған жыр нұсқасы «Қисса-и Наурызбай төре Қасым уғлы Қасым Абылайханов» деген атпен жарық көрді. Ә. Диваев жинаған Ж. Басығарин нұсқасы Х. Досмұхамедұлының алғы сөзімен 1923 ж. Ташкентте, Н. Төреқұловтың алғы сөзімен 1924 ж. Мәскеуде жарияланды.
ответ:если тебе сделали добро, то ты должен тем же отблагодарить.
В следующей фразе: “…за добро плати добром, не будь пустельгой” заключен главный смысл рассказа “Телеграмма”, написанного К. Паустовским. Эти слова Тихон говорит Манюшке, но относятся они к главной героине рассказа – Насте. Своими словами Тихон хотел сказать, что человек обязан быть милосердным, благодарным за добро, сделанное ему, не быть равнодушным к другим.
Через свой рассказ автор хотел донести до читателя, что в нашей жизни очень важно сделать правильный выбор, ведь от него зависит не только наша, но и чужая