Вычисли, какая масса пероксида водорода разложилась, если при этом выделилось 6,02⋅10^22 молекул кислорода.
Производя промежуточные расчёты, оставляй 3 цифры после запятой, а ответ впиши с точностью до 2-х знаков после запятой.
ответ: m(H2O2)=? г.

Тау жыныстары — жер қабығында бірнеше тектен қосылған минералдық тау жыныстары, минералдардың немесе органикалық заттың қатқан немесе қатпаған жиынтығы. Тау жыныстары шығу тегіне қарай мынадай үш үлкен топқа бөлінеді:

магмалық тау жыныстары

шөгінді тау жыныстары

метаморфтық тау жыныстары

Минералдардың барлығы «мономинералды» және «полиминералды» болып екіге бөлінеді. Мономинералды дегеніміз — тек бір ғана химиялық қосылыстан (мысалы, кварц, пирит), ал полиминералды дегеніміз — бірнеше химиялық қосылыстан (минералдардың басым көпшілігі) тұратын минерал. Минералдар жиынтығының құрылуының бірнеше жолы бар:

Жер бетіндегі үдерістердің кезіндегі шөгінді тау жыныстарын құрайтын дәндердің қосылып өсуі немесе бөлінуі;

Атпалы тау жыныстарын құрайтын магманың кристалдануы; және

Сыртқы жағдайдың (мысалы, қысым мен температура) өзгеруі нәтижесінде метаморфозды тау жынысын құрайтын заттың қатты күйіндегі қайта кристалдануы.

Тау жыныстың осы үш түрі бір-бірінен дәндерінің арасындағы қарым-қатынасымен (текстурасымен) ерекшеленеді.

Шөгінді тау жыныстары келесі сипаттармен ерекшеленеді:

Дәнаралық шөкпе немесе ұсақ дәнаралық лай ұстап тұрған жұмыр немесе қырлы дәндер;

Ұзын біліктерінің негізгі бағытын көрсететін саз минералдардың ұсақ жиынтықтары;

Дәндердің арасында түзу шеттері мен үштік жалғастарды көрсететін минералдардың кристалды жиынтығы (мысалы, кәлсит);

Кәлситтің кесекаралық шөкпесі немесе ұсақ кесекаралық лай ұстап тұрған қазбалы кесектердің жиынтығы;

Органикалық заттың жиынтығы (мысалы, лигнит немесе көмір).

Барлық атпалы тау жыныстар байланыспалы текстурасын көрсететін минералдардың жиынтығымен ерекшеленеді.

Метаморфозды тау жыныстары келесі сипаттармен ерекшеленеді:

Ұзын біліктерінің негізгі бағытын көрсететін кристалды минералдардың жиынтықтары;

Теңмөлшерлі және еркін бағытты теңмөлшерлі емес минералдардың кристалды жиынтығы;

Жапсарлы, ангедралды, кейде сорайған минералдардың өте ұсақ дәнді жиынтығы

Работы ученых — предшественников д. и. менделееваклассификация берцелиуса. шведский й. я. берцелиус разделил все элементы на металлы и неметаллы на основе различий в свойствах образованных ими простых веществ и соединений. он определил, что металлам соответствуют основные оксиды и основания, а неметаллам — кислотныеоксиды  и кислоты. но групп было всего две, они были велики и включали значительно отличающиеся друг от друга элементы. наличие амфотерных оксидов и гидроксидов у некоторых металлов вносило путаницу. классификация была неудачной.триады деберейнера (1816и. в. деберейнер разделил элементы по три на основе сходства в свойствах образуемых им веществ и так, чтобы величина, которую мы сейчас понимаем как относительную атомную массу (ат) среднего элемента, была равна среднему арифметическому двух крайних. пример триады: li, nа, к.аr(nа) = (7 + 39): 2 = 23 примерами других триад могут служить: s, sе, те; сі, вг, i.работа и. деберейнера послужила подтверждением мысли о наличии определенной связи между атомными массами и свойствами элементов. но ему удалось составить лишь четыре триады, классифицировать все известные в то время элементы он не сумел.спираль шанкуртуа (1862 профессор парижской высшей школы а. бегье де шанкуртуа предложил располагать элементы по спирали или образующей цилиндра в порядке возрастания их атомных масс и указал, что в этом случае можно заметить сходство свойств образуемых элементами веществ, если они на одну и ту же вертикальную линию цилиндра, располагаясь один под другим, например:октавы ньюлендса  (1865 американский д. а. р. ньюлендс пытался расположить известные ему элементы в порядке возрастания их атомных масс и обнаружил поразительное сходство между каждым восьмым по счету элементом, начиная с любого, подобно строению музыкальной октавы, состоящей из восьми звуков. он назвал свое открытие законом октав: [[image: ]] однако ему не удалось удовлетворительно объяснить найденную закономерность, более того, в его таблице не нашлось места не открытым еще элементам, а в некоторые вертикальные столбцы попали элементы, резко отличающиеся по своим свойствам. лондонское общество встретило его закон октав равнодушно и предложило ньюлендсу попробовать расположить элементы по алфавиту и выявить какую-либо закономерность. таблица мейера (1864 исследователь л. мейер расположил элементы также в порядке увеличения их атомных масс: но в эту таблицу мейер поместил всего 27 элементов, то есть меньше половины известных в то время. расположение остальных элементов: в, аl, си, ag и др. — оставалось неясным, а структура таблицы была неопределенной.до д. и. менделеева было предпринято около 50 попыток классифицировать элементы.