Зарядтың сақталу заңы – кез келген тұйық жүйенің (электрлік оқшауланған) электр зарядтарының алгебралық қосындысының өзгермейтіндігі (сол жүйе ішінде қандай да бір процестер жүрсе де) туралы табиғаттың іргелі дәл заңдарының бірі. Ол 18 ғ-да дәлелденген. Теріс электр зарядын тасушы электронның және электр зарядының шамасы электрон зарядына тең оң электр зарядты протонның ашылуы, электр зарядтарының өздігінше емес, бөлшектермен байланыста өмір сүретіндігін дәлелдеді (заряд бөлшектердің ішкі қасиеті болып саналады). Кейінірек электр заряды шамасы жөнінен электрон зарядына тең оң не теріс зарядты элементар бөлшектер ашылды. Сонымен, электр заряды дискретті: кез келген дененің заряды элементар электр зарядына еселі болып келеді. Әрбір бөлшектің өзіне тән белгілі бір электр заряды болатындықтан, бөлшектердің бір-біріне түрлену процесі болмаған жағдайда, зарядтың сақталу заңын бөлшектер саны сақталуының салдары ретінде қарастыруға болады. Мысалы, макроскопиялық дене зарядталған кезде зарядты бөлшектер саны өзгермейді, тек зарядтардың кеңістікте қайтадан тарала орналасуы өзгереді: зарядтар бір денеден басқа бір денеге ауысады.
Оксиды фосфора Фосфор образует два оксида: P2O3 и P2O5. Оксид фосфора (V) или фосфорный ангидрид - белое кристаллическое вещество. Реальный состав молекулы оксида фосфора (V) соответствует формуле Р2О10, хотя на практике для простоты формулу оксида фосфора (V) упрощенно записывают как P2O5. Фосфорный ангидрид жадно поглощает воду, при этом в зависимости от соотношения числа молекул воды и оксида фосфора (V) P2O5 образуется несколько типов фосфорных кислот: мета- и ортофосфорная, дифосфорная, а также большая группа полифосфорных кислот. Сила полифосфорных кислот возрастает с увеличением числа атомов фосфора. При взаимодействии P2O5 с водой при обычных условиях получается метафосфорная кислота НРО3: P4O10 + 2Н2O = 4НРO3 а при нагревании водного раствора метафосфорной кислоты образуется ортофосфорная кислота: HPO3 + H2O = H3PO4 Оксид фосфора (III) по аналогии с оксидом фосфора (V) образует молекулы P4O6. С водой образует фосфористые кислоты. Их соли называются фосфитами. Ортофосфористая кислота Н3РО3 - слабая двухосновная кислота, сильный восстановитель. Ее особенность - только два атома водорода замещаться на металл. При нагревании ее в водном растворе выделяется водород: H3PO3 + H2O = H3PO4 + H2 (может быть так)
Зарядтың сақталу заңы – кез келген тұйық жүйенің (электрлік оқшауланған) электр зарядтарының алгебралық қосындысының өзгермейтіндігі (сол жүйе ішінде қандай да бір процестер жүрсе де) туралы табиғаттың іргелі дәл заңдарының бірі. Ол 18 ғ-да дәлелденген. Теріс электр зарядын тасушы электронның және электр зарядының шамасы электрон зарядына тең оң электр зарядты протонның ашылуы, электр зарядтарының өздігінше емес, бөлшектермен байланыста өмір сүретіндігін дәлелдеді (заряд бөлшектердің ішкі қасиеті болып саналады). Кейінірек электр заряды шамасы жөнінен электрон зарядына тең оң не теріс зарядты элементар бөлшектер ашылды. Сонымен, электр заряды дискретті: кез келген дененің заряды элементар электр зарядына еселі болып келеді. Әрбір бөлшектің өзіне тән белгілі бір электр заряды болатындықтан, бөлшектердің бір-біріне түрлену процесі болмаған жағдайда, зарядтың сақталу заңын бөлшектер саны сақталуының салдары ретінде қарастыруға болады. Мысалы, макроскопиялық дене зарядталған кезде зарядты бөлшектер саны өзгермейді, тек зарядтардың кеңістікте қайтадан тарала орналасуы өзгереді: зарядтар бір денеден басқа бір денеге ауысады.
Фосфор образует два оксида: P2O3 и P2O5. Оксид фосфора (V) или фосфорный ангидрид - белое кристаллическое вещество. Реальный состав молекулы оксида фосфора (V) соответствует формуле Р2О10, хотя на практике для простоты формулу оксида фосфора (V) упрощенно записывают как P2O5. Фосфорный ангидрид жадно поглощает воду, при этом в зависимости от соотношения числа молекул воды и оксида фосфора (V) P2O5 образуется несколько типов фосфорных кислот: мета- и ортофосфорная, дифосфорная, а также большая группа полифосфорных кислот. Сила полифосфорных кислот возрастает с увеличением числа атомов фосфора.
При взаимодействии P2O5 с водой при обычных условиях получается метафосфорная кислота НРО3:
P4O10 + 2Н2O = 4НРO3
а при нагревании водного раствора метафосфорной кислоты образуется ортофосфорная кислота:
HPO3 + H2O = H3PO4
Оксид фосфора (III) по аналогии с оксидом фосфора (V) образует молекулы P4O6. С водой образует фосфористые кислоты. Их соли называются фосфитами. Ортофосфористая кислота Н3РО3 - слабая двухосновная кислота, сильный восстановитель. Ее особенность - только два атома водорода замещаться на металл. При нагревании ее в водном растворе выделяется водород:
H3PO3 + H2O = H3PO4 + H2 (может быть так)