Навеску медицинского препарата массой 0,3102 г, содержащего люминал С12Н12N2О3 (М = 232,24 г/моль), растворили в щелочном растворе, нейтрализовали уксусной кислотой, добавили 25,00 мл 0,02500 М Нg(ClO4)2 и разбавили до 250,0 мл. Образовавшийся осадок Нg(С12Н11N2О3)2 отфильтровали, к 50,00 мл фильтрата добавили в избытке Na2MgЭДТА и выделившийся магний(П) оттитровали в аммонийном буфере 10,18мл 0,01000 М ЭДТА с эриохром черным Т. Вычислить массовую долю (%) люминала в препарате.
Электролиттер және бейэлектролиттер — кейбір заттардың ерітіндіде тоқ өткізетіні ал, кейбір заттардың сол жағдайларда тоқ өткізбейтіні бәріне белгілі. Оны анықтайтын көптеген эксперименттер бізге мәлім.
Ертіндіде тоқ өткізетін заттар – электролиттер деп аталады.
Ертіндіде тоқ өткізбейтін заттар – бейэлектролиттер деп аталады.
Электролиттерге негіздер, қышқылдар және тұздардың көбі, ал, бейэлектролиттерге көптеген органиқалық заттар жатады. Ерітіндіде электролиттер иондарға ыдырайды осының арқасында олар тоқ өткізеді. Ерітіндіде неғұрлым ион көп болса соғұрлым тоқ жақсырақ өтеді.
Электролиттердің ерітіндіде иондарға ыдырауы электролиттік диссоциация деп аталады. Мысалы, NaCl ерітіндіде түгелдей Na+ және Cl- иондарына ыдырайды.[1]