Жасың бар, жігіт-желең, шалдарың бар.
ертең біз жол жүреміз, қамданыңдар.
жол ұзақ, биік асу, сапар алыс,
жаз өтер, күз де кетер, тақалар қыс.
қамданыңдар. болашақ деген елге,
қандай біз сый-сияпат апарамыз.
қорқауды, өсекшілді қатарға алма,
кеселін тигізеді сапарға алда.
he бетімізді айтамыз болашаққа?
жат қылықты қалдырмай апарғанда
жамандық атаулыны қалдырыңдар,
суға батыр, отқа өрте, жандырыңдар.
болашақ деп аталған өлмес-өшпес,
жақсылықтан жаралған тағдырың бар.
қыз-қырқын, жігіт-желең, шалдарың бар
ертең біз жол жүреміз, қамданыңдар!
ірі жетсең, болашақ өзі айтады,
қайсыңның қанша пұттық салмағың бар.

переведите !

Бізді қоршаған табиғаттың, яғни орман, өзен – көл, тау жоталарының сұлулығы кімді болмасын қызықтырып, таң қалдырары сөзсіз.

Өкінішке орай, соңғы жылдары от қойнауындағы салақтықтан, табиғи өрттің саны көбейіп отыр. Өрт қашанда жақсылық әкелетіні белгілі, ол жолында кездескен ағаш, аң – құсты түгелдей жойып, соңы қайғылы оқиғаға соқтырып жатады.

Қазіргі уақытта орман алқаптарын қорғау және қалпына келтірудің көптеген маңызды мәселелерінің бірі орман өрттерімен күресу және облыстағы дала мен орман алқаптарында өрт қауіпсіздігін қамтамасыз ету болып табылады.

Объяснение:

вроде как то так

Абайдың "Жетінші сөзінде" ұшырасатын "жанның тамағы" деген күрделі философиялық ұғым бар. Оны Абай біздің санамыздан тыс өмір сүретін объективті дүниенің санада сәулеленуі нәтижесіңде пайда болатын ғылым, білімнің жинақталған қоры ретінде қарайды.

Осы себептен де Абай: "... құмарланып, жиған қазынамызды көбейтсек керек, бұл жанның тамағы еді",— деп қайыра түсінік беріп отыр...

Абайдай ұстаз ақынның бұл "Жетінші сөзде" көздеген мақсаты адамның бойыңда туа пайда болатын жан құмары арқылы өз ұрпағының санасына тек қана жанның пайдалы тамақтарын сіңдіру еді. Міне, Абайдың ағартушылық көзқарасының тамыр алған бір саласының қайнар көзі осы жақта жатыр.

Абай бұл бағыттағы ойларын өзге сөзбен "Ғылым таппай мақтанба" т.б. өлеңдерінде айтқан. Мұнда ол "жанның тамағы туралы" ұғымды өз заманынын тұрғысынан келіп, "адам болу" үшін қажет көп керектермен ауыстырады. Ақын толық адамболу туралы өзінің жүйелі де қалыптасқан көзқарасының тезисін ұсынады. Онысы:

Адам болам десеңіз...

Бес нәрседен қашық бол...,—

Бес нәрсеге асық бол, - деген жолдарда жатыр.

Ақынның бүкіл шығармаларындағы негізгі бір тұтас тақырыпта өзекті идея болған. Абайдың пікірінше, ішкі рухани казынамыздың молығуы тікелей өзіміздің қолымыздағы іс. Осы реуішті пікір Абайдың "Он тоғызыншы сөзінде" де қайталанады.Абайдың дүние танымы бойынша сананың, ақылдың пайда болуы күнделікті өмір тәжірибесінің нәтижесінен ғана туындайтын табиғи құбылыс. Соңдықтан да Абай "Он тоғызыншы сөзінде":

"Адам ата-анадан туғаңда есті болмайды: есітіп, көріп, ұстап, татып ескерсе, дүниедегі жақсы, жаманды таниды-дағы, сондайдан білгені, көргені көп болған адам білімді болады. Естілердің айтқан сөздерін ескеріп жүрген кісі өзі де есті болады... Сол естілерден есітіп білген жақсы нәрселерді ескерсе, жаман дегеннен сақтанса, соңда іске жарайды, сонда адам десе болады", — деп жоғарыдағы өлең үзіндісендегі ойын осы сөзіңде одан ары кеңіте отырып дамытатынын көруге болады.