Үзіндіден көркемдегіш құралдарды тауып беріндерші: Шоқан бұл ауылға келгелі үлкен кісілер қасынан қашықтап кетті. Өйткені, құсбегі сауықшыл нағашы ағасы Аужан бастаған жастар тобы, қадірменді жиен Шоқанға өз елдерінде бар деген тамашаларын көрсетуде. Ауыл өмірі қашан болсын бір қалыптас. Атқа міну, құс салу, ит жүгірту–ең тамаша ойын осы ғана. Оның бәрі Шоқанның өз ауылында көргендері. Және мына қырық күн шілдеде бүркіт аңға салынбайды, тұғырда отырады. Тазыны да ыстықта қызыл табан болады деп аңға қоспайды. Тек бұл жазда обалсынбаса, балапан ергізген құсты аямаған құсбегілер, қаршыға, тұйғынды ғана ата қаз, үйрекке салады. Дегенмен өз ауылындағы қаршыға салу әдісіндегі ерекшелікті көрсетуге ойланған Аужан:
–Біз Шоқанға даңғаза, дабылмен құс алдыруды көрсетеміз, – деді Мұса ағасының үйіндегі аға қонақтарға сәлем бере келіп.
Аужанның ондағы ойы қаршыға салудың даңғаза дабылын үлкендер көрем десе жүрсін деген ойы еді. Өйткені оны шығарып жүрген өзі болатын. Аужанның даңғаза дабылы десіп Қаржас, Сүйіндік елдерінің қаршыға ұстағандары әсіресе айналдырып алған-ды.
Шоқан келген күннің ертеңінде күміс ертоқыммен жабдықтап мінгізген боз жорға дөнен аса бір әсем болатын. Жақып та Мұстапа нағашысының үйінен бір қара құнанды жабдықтатып мінген. Қаракөлдің жалпақ айдынынан қаршыға салуға болмайтын. Аужанның даңғаза дабылына ыңғайлы көлі – Қазанкөл деген саумал көлден бөлінген, бір ойпатқа біткен шағын кемеш Қамыстыкөл болатын. Бұл көлге қамысы қалың болғандықтан, қаз, үйрек көп қоныстап, жаз бойына құс арылмайтын.
США в колу о3щн. 4 бы д 4 овчарка 0 k 00 Unix