Ә. Ысқақ «Күн ұлымын» өлеңі Мәтінді тыңда. Көп нүктенің орнына сөйлем соңындағы тыныс белгілерін қой.
Күн ұлымын, қолдаушым – Күнім менің ...
Күннің нұры бойыма сіңіргенім ...
Тұғыр бердің сен маған елді ойла деп,
Ол тұғырдан шығады үнім менің.
Ұғамысың, халайық, жүрек үнін,
Сен деп соққан сол үнді біледі кім ...
Мен дағы – ғаламшардың тұрғынымын,
Сүйеуі – Жер, демеуі – Ай, тірегі – Күн ...
Биік... биік... мақсатым биік менің.
Биігімді көреді киіктерім.
Күй – үнімді тыңдайды ұйып көлім,
Өзің үшін өртенген жырларымды,
Жеткізе алсам, арман не, сүйікті елім ...
(!) леп белгісі
(.) нүкте
(?) сұрау белгісі
Артқа
Тексеру
Ал енді ананың бесікте жатқанда айтқан әлдиі, әженің тымылжыта төккен тамаша ертегілері, туғандарыңның мейірбанды күлкілері, жеңгелердің тәтті әзілдері осының барлығы туған еліңнің керемет сипаттары. Туған елдің тілі барша жанға түсінікті. Туған ел, туған жер ол дүниенің тәтті ғана бір ортасы деп есептеймін.
Достар егер біз «Туған жер» деген ұғымды түсінетін болсақ, туған жерімізге аянбай еңбек сіңіруіміз керек.
Әуелгі Отан – ана алды, оттың басы,
Ауыл алды, аунаған шөптің қасы.
Сағынғанда тым ыстық көрінеді,
Жаста ойнаған үйшік қып сайдың тасы.
Заттай байлықтың құны өршіп тұрған бұл кезеңде руханият аяқ асты қалмауға тиіс. Адам тек тәнімен ғана адам болып тұрмағанын жақсы сезінуіміз – бүгінгі күннің өткір мәселесі. Біз рухымыз биік болғанда ғана Адам деген асыл есімге кір жуытпай қала аламыз. Діні мен Ділі берік ел – алынбас қамал. Ал оның болашағы жастардың қолында. Сондықтан басқа елдердің өркениеттік жетістігі деп бағаланған арзанқол мәдениет үлгісі ата салт-дәстүріміздің тұнығын лайлатпасын десек, жастарымызға, әсіресе қыздарымызға дұрыс тәрбие беру – бәріміздің ортақ парызымыз. Өйткені кім-кімде болашақ әке, аға, әпке немесе ана.
Қай ұлттың әйел затына бөлетін орнын қазақ қоғамында бөлінген орнымен салыстыруға келмейді. Қыз баланы кішкентайынан төрге шығарып отырған қазақ оның болашақтағы Ел анасы боларына кәміл сенген. Қазақ қыздары даланың ерке елігіндей бұлаңдап өскен