Қурайлы көлін қоршаған қалың егінші түнде жауын болғандықтан, жердің дегдуін күтіп, бүгін егінге күндегіден кешірек шыққан. Біреу өгіз, бі- реу ат, біреу түйе, қайсыбіреу аралас жегіп, қым-қиғаш қимылдаған жұртты Олжабек пен Жамал көріп келеді. Ертемен ауылдан шыққан айқай-ұйқай дауыстарды да құлақтары анық естіді: - Әй, егеуді қалдырма, егеуді! Тоқта, доғарылып қалды! Аналар барып жырта бастады … - Мәулікейді оятыңдар, Мәулікейді! Егіс басталғалы бірқатар күндер өтсе де, ауыл әлі даурығуын қойған жоқ. Көз алмай қарап келе жатқан Олжабек қабағын бір шытып күбір етті: - Жұмыстарында өнім жоқ. Өгіз бен сиырды аралас жеккен бір бөлік егінші қара жолды жиек- тей соқасын жаңа ғана салған екен. Олжабектер келіп, сонардың қасына тоқтады. Егіншілердің көлігі бастықпай, өздерімен өздері әуре болып жүр, буларға қапелімде қарай қойған жоқ. Олжабектің көзі көліктерде. «Ана сиыр бұзау бере ме, енді?! Обал-ай!» деген ойда тұрғанда: - 0, жігітім, жол болсын!, - деді егіншілердің ішіндегі сақалды біреуі. Жасы үлкен адамға сәлем бермегені есіне түсіп, Олжабек: етті. Ассалаумәлейкүм! - дегенде, түйенің үстінде отырған Жамал мырс Егінші де күліп жіберді. - Е, бәсе, жасың кіші көрінеді ғой, шырағым! - деді де сорайған мойнын соза түсіп Жамалға: - Есенбісің, балам! Ал жөніңді білдір. Танымадық, деді Олжабекке. Олжабек жөнін жөнді айтпады. Сұрастыру келе шалдың кім екенін өзі жақсы біліп алды. Оған кездескен осы елдегі «Пышаншы Мешел» дейтін адам еді, білгенінше жай-жапсардың бәрін айтты. Олжабек сұрай берді … - Отағасы, сонымен, колхоз егінін салып жатырмыз де. Иә, шырағым, әйтеуір қауым болып кіріскен іс қой. Тәңірі тек оңын берсін! - - Осы мандағы елдің бәрі де колхоз болды ма? Колхозсыз жер бар дейсіз бе? Кім қалпында отыр дейсіз? - Бәсе, «ел-елдің бәрі-ақ осыған келді», - деседі ғой. Дегенмен «Ортақ өгізден оңаша бұзау» жақсы да. - Әй, балам-ай, ол заман мен бұл заман бір ме? Заманына қарай амалы да бар емес пе?! Дайте перевод Очень Заранее
Дәрігер болғым келеді.
Елбасымыз Нұрсұлтан Әбішұлы Назарбаев: “Жарқын болашақ жастардың қолында” дегендей, біздің болашағымыз өз қолымызда.
Мені өскенде кім боламын, қандай мамандықты таңдаймын деп ойланамын. Мамандық таңдау өміріңнің бір кірпішін дұрыс қалау деп түсінемін. Өзің айналысқың келетін жұмысты таңдау ғана емес, өзің араласқың келетін ортаны да таңдау деген сөз. Өмірде адам мамандық таңдағанда қателеспеу керек. Өмірден өз орнымызды тауып, адал еңбек ету әр адамның арманы деп ойлаймын. Әрине, әр адамның да таңдауы әр түрлі.
Мамандық таңдау өте жауапкершілікті және маңызды іс. Мамандық таңдауда әр адам өзінің қызығушылығына, қабілетіне, бейімділігіне, қалауына сүйену керек. Қазіргі таңда мамандықтың түрі көп. Таңдау жасау оңай емес. Ең бастысы адам еңбекке қабілетті, зейінді болуы қажет және оның мамандығы өзі өскен ортаға маңызды, бағалы үлес қосатындай болуы шарт.
Менің арманым дәрігер болу. Дәрігер болуды жаным сүйеді. Дәрігер ол өзінің адамдарға берген шипасы, адамды сауықтырып, адамдарды өмір сүруге күш салатын жандар!
Дәрігерлерді халқымыз әдетте "ақ халатты абзал жандар" деп атайды. Себебі олар науқастарды емдеп, олардың жандарына араша түседі. Науқастардың жазылып кетуіне бар білімін, күш - жігерін жұмсап, аянбай еңбек етеді. Дәрігер болу үлкен жауапкершілікті талап етеді. Өйткені ол кісілер қашан болмасын көмекке келуге әзір болу керек. Бұл кісілер тынымсыз еңбек етеді.
Дәрігер болу үшін асқан шыдамдылық та керек, өйткені дәрігер болу үшін ұзақ жылдар ізденіп, оқу керек. Бірақ соңында емдеген адамың жазылып кетсе, одан асқан қуаныш пен бақыт жоқ деп ойлаймын. Бұл деген сенің еңбегіңнің бағаланғаны.
Дәрігер болу үшін өз жұмысыңа салғырт қарамай, тиянақты болу керек. Себебі адам өмірі мен денсаулығына қауіп төнуі мүмкін.
Болашақ мамандығымды дұрыс таңдадым деп нық сенемін.
Желтоқсан жұлдызы. Қар көптен жауып, нағыз қыс болды. Күн әбден қысқарған. Күннің көзі көрінсе де жылынбайды. Өзенді, көлді мұз қаптап, жұрт үстімен жүре бастады. Қалың қардан шөптің басы көрінбейді. Қыс күні аяз күшті болып, үскірік борандар да аз емес.
Орман қарайған, ішінде қүстарды көре алмайсың, қоян күндіз жасырынып, түнде ғана жүгіріп жас ағаштарды кеміріп жүр. Иелері жылы қораға шөп салып бағып-қақса да, қысты күні үй хайуандарына да бапсыз.
Адамның өзі де суықтан қорғанып үй салып, жылы киім киіп, үйлеріне от жағып, дәйім жұмыстарынан қала алмайды. Қыстыгүні жылқышыларға бек қиын: қандай суық борандарда күні-түні далада жүргені, қасқырдан бір қорқып, бораннан екі қорқып, бейшараларда тіпті рақат жоқ. Жалтаң аяз көбінің беттерін қарыған. Шилі бет байғұстар желге де қарсы қарай алмайды.