Тоқтар әкесінен мүлде ерте айырылды. Содан бірер жыл Теміртаудағы жездесі- Нығметтің үйінде тұрған соң шешесі Кәмила қала тіршілігіне көндікпей, ауылға қайта көшкен. Тоқтар орталау мектепті сол Қарқаралының ТЖС-ында (ТЖС- троктор жөндеу стансысы) бітіріп, әрі қарай оқуын жалғастыру үшін тағыда әпке- жездесінің қолына барды. Кешкі мектепте оқи жүріп, күндіз жүкші
болып жұмыс істеді. Келер жылы зауытқа токарьлық жұмысқа ауысты.
Бала Тоқтардың аты елге таныла бастады. Он сегізге толмай жатып суреті Құрмет тастасына ілінді. Кешкі мектепте оқуын да жалғастыра берді. Аэроклубта парашютпен секіруге, кейінен ұшуға жолдама алды.Алғаш әуеге көтеріліп , ұшуға жаттығып жүрген кезінде кәмелеттік аттестат алуға емтихан тапсырды.
Тоқтар 1965 жылы Қарағанды облыстық комсол комитетінің жолдамасымен Армавирдегі ұшқыштар даярлайтын жоғары әскери училищеге оқуға түсті.
1976 жылы А.И. Микоян атындағы авиақұрастырушылар бюросына қабылданғанда өзінің өлімге бас тіккенін сезінбей қойған жоқ. Тоқтар бәрін де ой елегінен өткізді. Өзіне дейін қазақта бірде- бір сынаушы ұшқыш болмағанын ол жақсы білетін. Бәлкім,маңдайына жазғаны - осы шығар. Ана тілінде тілдесетін пенде таба алмай, ыңылдап ән салатын, жүрегі шымырлайтын кездері де болатын.
Осы мәтінге 5 сұрақ жазып беріңдерш керек болып тұр.
Кеңістік – барлық нәрсенің, ал уақыт – бүкіл оқиғаның өлшемі. Уақыт пен кеңістіктің көкжиегі тоғысқан кезде ұлт тарихы басталады. Бұл – жай ғана әдемі афоризм емес.
Шын мәнінде, немістердің, италиялықтардың немесе үнді халықтарының жылнамасына көз жүгіртсек, олардың мыңдаған жылды қамтитын төл тарихындағы ұлы жетістіктерінің дені осы елдер қазір мекен етіп жатқан аумақтарға қатыстылығы жөнінде сұрақ туындайтыны орынды. Әрине, ежелгі Рим деген қазіргі Италия емес, бірақ италиялықтар өздерінің тарихи тамырымен мақтана алады. Бұл – орынды мақтаныш. Сол сияқты, ежелгі готтар мен бүгінгі немістер де бір халық емес, бірақ олар да Германияның мол тарихи мұрасының бір бөлшегі. Полиэтникалық бай мәдениеті бар ежелгі Үндістан мен бүгінгі үнді халқын тарих толқынында үздіксіз дамып келе жатқан бірегей өркениет ретінде қарастыруға болады.
Объяснение:
Подписайся и сделай лучи ответом(^_^)
Мұхтар Мұқанұлы Мағауин (2 ақпан 1940, Баршатас ауылы, Аягөз ауданы, Шығыс Қазақстан облысы) — тарихшы, жазушы, қазақтың ауыз әдебиетін зерттеушісі ғалым. Филология ғылымдарының докторы, Мемлекет сыйлығының лауреаты (1984), Қазақстанның халық жазушысы (1996).
Мұхтар Мұқанұлы Мағауин
Мұхтар Мағауин.jpg
Туған күні
2 ақпан 1940 (80 жас)
Туған жері
Шығыс Қазақстан облысы, Аягөз ауданы, Баршатас ауылы
Азаматтығы
Қазақстан
Ұлты
Қазақ
Бағыты
тарихи проза
Жанры
проза
Шығармалардың тілі
Қазақша
Мазмұны
Өмірбаяны
Мұхтар Мұқанұлы Мағауин — 1940 жылы 2 ақпанда Семей облысының Шұбартау ауданында туған. Абақ Керей тайпасының Жастабан руынан шыққан.[1]
1962 жылы Қазақ мемлекеттік университетінің филология факультетін, 1965 жылы оның аспирантурасын бітірген.
Еңбек жолын 1965 жылы бастады. "Қазақ әдебиеті" газетінде бөлім меңгерушісі,
1967-1971 жылдары "Жазушы" ба бас редактордың орынбасары, Қазақ КСР Ғылым академиясының М.Әуезов атындағы Әдебиет және өнер институтында аға ғылыми қызметкер болып істеген, Мәскеуде М.Горький атындағы Әдебиет институтында қазақ фольклоры мен қазақ әдебиеті тарихы бойынша арнайы лекциялық курстар жүргізді.
1983-1984 жылдары еркін шығармашылық қызметте,
1984-1986 жылдары "Жазушы" ба бас редакторы.
1987 жылы еркін шығармашылык қызметте,
1988 жылдан бері "Жұлдыз" журналының бас редакторы.[2]
Мемлекеттік сыйлықтың лауреаты, жазушы, әдебиет зерттеушісі. Қазақстан Жазушылар одағы басқармасының хатшысы.
"Аласапыран" тарихи роман-дилогиясы үшін Қазақ КСР-інің Абай атындағы мемлекеттік сыйлығы берілді. (1984). Қазақстанның Халық жазушысы, Түркияның Халықаралық "Түркі дүниесіне қызмет" сыйлығының сахибы.[3]