Тер. Кетер басынды, Толғанай, өзінді-өзің ұстай біл!
Толғанай. Жарайды, жарайды, қайтейін, қолымнан келер істен
мен танбаймын. Сол бір күн есінде ме, Жер-Ана?
мер. Есімде болғанда кандай... Мен еш нәрсені ұмытпаймын ғой,
Толғанаіі! «Тарихтың бәрі тек кі
тарихтың бері тек кітап ішіне сыйып, халық жадында
ғана салады» деу - кате. Бар әлем тарихы мына менің қойнымда,
Сен бар өмір шежірен де, Толғанай. Мен де, менің жүрегім де,
күлағым да сенде, Толғанай! Бүгін сенің бауырларыңды еске алатын
күнің еді ғой.
Толғанай. Ертеңіне күн шыкпай турып біз жұмысқа кірісіп
кеттік. Жаппай қаз-қатар түскен орақшылар енді ғана бір-екі десте
сала бергенде, алыстан куйындата шауып келе жатқан біреу көрінді.
Төменгі жақтағы көпірден өтумен жумысы жок, өзеннің жартасты
шапша жарына салып келеді... составить один во по этому тексту на казахском языке
Жеңге
Жеңге деген – ол менің ағамның сүйген жары. «Жақсы жеңгең - жарты анаң» дегендей, менің жеңгем өте асыл жан. Біздің үйге келін болып түскелі екеуміз апалы - сіңілі адамдардай болып кеттік, менің бүкіл сырларымды білетін, маған үнемі ақылын айтып, білмейтінімді үйрететін – осы жеңгем. Жақсы жеңге ғана болып қоймай, қайынжұртына инабатты келін, балаларына сүйікті ана.
Қазақ халқының сан ғасырлардан бергі тәлім – тәрбиесінде жеңгенін орны ерекше. Қашанда өзінен кіші қайындары мен қайынсіңілдеріне әзілі мен қалжыңы араласа жүретін сыйлы, әрі сүйкімді адам болған. «Қызы бар үйдің жеңгесі сүйкімді» деп айтылғандай, әсіресе қайынсіңілсінің тәрбиесінде ерекше орын алатын, сырласатын осы жеңге болған. Жақсы жеңге кенжелерді атймын атамай, оларды еркелетіп қайындарына «төре бала», «ерке бала», «төрем», «еркем», «кенже бала», «мырза жігіт», «төре жігіт», «мырзатай», ал қайынсіңілдеріне «шырайлым», «кекілдім», «арайлым», «сырғалым», «шашбаулым», «күлімкөз», «шашбаулым», «еркем», «ерке қыз» деп ат қояды. Менің жеңгем мені еркелетіп «Сырғалым» деп атайды.
Бұл дәстүр бүгінгі күні де жалғасын тауып келеді. Бұл сыйластық пен құрметтің ерекше белгісі. Ер адамдар ақсақалдар мен өзінен үлкенді «ата», «әке», «ереке», «жәке» деп құрмет көрсету осы дәстүрден туындаған. Осы бір әдет — ғұрыптан жасы үлкен адамды сыйлаудың озық мәдениетін көруге болады.