Тар МОТНМЕН МЫС
аңылым
тапсырма. Мәтінді рөлге белin (автор, кейіпкерлер) оңындар
Абай ауылына жеткенше асықты
- Анау - Абай, Абай ғой, айналайын-ай! Anaсына айтайыншы, -
деді бір үлкен айел
Бәсе, Телғара ғой. Жаным-ау, мынау - Телғара! - деді нас
айел
Зд
Абайдың келген хабарын естіп, анасы - Ұлжан мен анесі - Зере
сыртқа шықты. Зеренің ең жақсы көретін немересі - Абай еді. Оның
тілеуін тілеп отыратын
Абай аттан түсті. Ол неп ішінен, ең алдымен, өз шешесін норд Соған
қарай журе беріп еді, шешесі
Шырағым, балам, ар жағында әкең тұр. Сәлем бер!
Абай әкесіне қарай тез бұрылды. Әкесіне қол беріп амандасты
Әкесі:
Балам, бойың есіп, ержетіп қалыпсың! Бойындай болып білімін
де есті ме? - деді.
Ұялғанды, жауап айтпағанды кешірмейтін әке мінезі Абайға бел-
гілі. Ол сабырмен:
- Шүкір, әне, қазіреттің роқсатын, фатикасын алып қайттым, - деді
Кунанбай
- Бар, енді шешелерің жаққа бар, амандас, балам! - деді (М. Әуезов).
dеrара - Абайға негелерінің қойған аты (дерексіз зат есім или деректі зат есім)​

Объяснение:

Много, почти до сорока лет А6ай скрывал подлинного автора сочиненных им стихов, ссылался  на Физули,  на Саади и других восточных поэтов или своих друзей. Абай принад­лежал к казахской аристократии, которая "ахынство", то-есть сочинительство и исполнение песенок под домбру и стихов считали низким ремеслом, не достойным их высокого положения. В некрологе "А6ай Кунанбаев" отмечается: "Киргизские султаны гордились  тем, что из них не вышло ни одного "баксы", ни одного ·'ахына". Впоследствии, вступив на путь сочинительства, Абай клеймил киргизских "ахынов" за то, что они искусство превратили в унизи­тельное средство выпрашивания у богатых деньги, и выделял себя из ремесленников-акынов".

До нашего современника ранние произведения А6ая не дошли. Лишь в 1886 году, когда ему минуло уже сорок лет он написав стихотворение "Лето" поставил под ним свою подпись.

С этого года начинается официальный период поэтической твор­ческой деятельности. Всего обнаружено около 230 стихотворений, принадлежащих перу А6ая, в том числе три поэмы.

Ана жайлы ойыңды, айтып тауса алу мүмкін емес. Әркімнің өз анасына деген махаббаты шексіз. Мен де анамның маған сыйлаған мәнді өмірі үшін алғысымды айта отырып, өз ойымды аз да болса жеткізгім келеді.
Ана! Ана! Ана! «Ана» дегенде толқымайтын жүрек, толғанбайтын жан жоқ. Осы үш қана әріптен тұратын «ана» сөзінің астарында ұшан теңіз ой жатыр. Ана — әрбір а үшін ең ыстық, жанға жақын, мағыналы да қастерлі сөз. А алғаш дүние есігін ашқанда ананың ақ сүтімен бойына нәр алады, ана құшағына еніп, ана мейіріміне бөленеді. Адамның аузынан шығатын ең алғаш сөзі де – «ана». Міржақып Дулатов ағамыз айтқандай, бізді сүйетұғын, күйетұғын, әрқашан қамымызды ойлап жүретұғын абзал жанды адам, бұл – ана. Алдыңа қойған мақсатыңа жетуің үшін ана жанын қиюға да дайын. Ана баласының үлгілі азамат боп өсуі үшін бар күшін салып, тер төгеді. Ананың махаббатына, құдіретіне тамсанған талай ақын әнін арнап, жырын жазып, талай жазушы қалам тербеген.
«Анаңды меккеге үш арқалап барсаң да, қарызын өтей алмайсың» деген дана қазақ халқы. Шынында да, осыншама қиналып, көз жасын төге жүріп, бізді өсірген анаңа қолыңнан келгеніңнің бәрін істесең де, оның бәрі анаңның түн ұйқысын төрт бөлген бір күніндей ғана. Өз парызыңды өтеу, бұл – ана алдындағы парызды өтеу.Қаншама байлық иесі болсаң да, әлемге әйгілі адам болсаң да, анаңды, оның саған жасаған жақсылығын ұмытпау – сенің өмір бойындағы борышың. Қай адам қолынан келген сый – құрметін жасамады десеңші, шіркін! Бірақ соның бәрі анаңның бір ауыз жылы сөзіне де жетпейді. Дүниенің нұры, өмірдің гүлі, қызықтың қызығы – ананың қолында. Ана бір қолымен бесік тербетсе, екінші қолымен әлемді тербетеді. 
Қорыта айтқанда, барлық адам ана алдындағы парызын өтеп, ақ сүтін ақтап, ананың шашына ақ түсірмей, тек осы киелі жандардың бақытты болуын ойлау керек. Себебі ең бақытты адам – анасы бар адам. Жер бетіне жақсылық нұрын себетін аналарымыз аман болсын!