ТАПСЫРМАНЫҢ МӘТІНІ Төмендегі берілген үзінді қай бөлімнен алынғанын есіңізге түсіріңіз.
-Мама.
Мамам жауап қатпады...
-Сен жылап жатырмысың?
-Иә, жылап жатырмын, - деді ол. Дауысы қарлығып, бітіп шықты.
"Ағаттықтың азабы" бөлімінен алынған үзінді
"Құпия кеңес" бөлімінен алынған үзінді
"Түбінде а " бөлімінен алынған үзінді
"Жолдама жайында" бөлімінен алынған үзінді
Қазақстан ең тату мемлекет деп айтсақ болады. Қазақтың кең байтақ даласы 130-дан астам ұлт өкілін қара шаңырақ астында біріктіріп отырған киелі мекен. Өзара сыйластығы мол, бауыры үшін барын беруге даяр қазақ ешкімді де жатсынбайды. Түрі басқа болғанмен әр адамды туғанындай көреді. Бір үзім нанның өзін бөліп жеп, жанына жақын тарту – бізге тән қасиет.
Бүгінгі таңда қазақ халқы өзге де ұлт өкілдерімен көк аспан астында бақытты да баянды күн кешуде. Олардың өзара сыйластығы ерекше. «Бірлік болмай, тірлік болмас» деп атам қазақ айтқандай, олар берекелі өмір үшін мереке-жиынға асығады. Сондықтан 1 мамыр – Қазақстан халқының бірлігі күні болып саналады. Сонымен қоса қазақтың қонақжайлығы да адамды риза етеді.
"ТАБИҒАТ ЖӘНЕ АДАМ"
Объяснение:
Табиғат – адамзат өмір сүріп жатқан орта, ортақ үй, ортақ мекен. Адам мен табиғат – егіз ұғым. «Ағаш жапырағымен, жер топырағымен көрікті» дейді халқымыз. Табиғат көркейіп, желегі жасыл тартса, адамның да тынысы кеңейіп, көңілі көтерілері анық.
«Мәуесі бардың әуесі бар» дейді халқымыз. Табиғатқа өз үйіндей қарап, оны аялаған адамның да қоршаған аясы әдемі болмақ. Үйің мен бау-бақшаңа қарай қарағаның сынды тұтас табиғатқа да сондай жанашырлықпен қараған жөн.
Адамның тағдыры табиғатқа байланған. Табиғат болмаса, адам өмір сүре алмақ емес. Таза ауасы мен шипалы суы, ну орманы мен асқар тауы жоқ мекеннің қадірі де аз. Ағашы оталып, суы тартылған табиғаттың адамзат үшін берері де жоқ. Ал берері жоқ табиғатта адам қалай тіршілік кешпек. Судың да сұрауы бар емес пе?!
Қоршаған ортасы лас, суы лаң, ағашы улы табиғаттың адамға да зияны көп екені айтпаса да белгілі. Сондықтан табиғатты аялау, оған қамқорлық таныту жер бетіне келген кез келген жұмырбасты пенденің парызы мен борышы болуы керек. Халқымыз топыраққа шыққан жасыл шөптің өзін жұлуға тыйым салған. Өйткені шөп – таудың көркі, малдың жемі. Оны жұлу өзіңнің тамырыңа балта шабумен бірдей.