Адамдар мүмкін емес болып табылады, және роботтар оның металл қару «бастамасын ұстап» және әлемнің түкпір-түсіргенде сол ұзамай күні келеді тозақ қорқады. 1920-1930 жж. Ғылыми фантастика әлемінде роботтар, бүлікшілер және олардың шығарушыларын жойған көптеген әңгімелер жазылған. Көптеген фантастикалық әңгімелер біраз уақыттан кейін орындалады. Бұл дұрыс, бірақ қиял көп жылдар бұрын роботтарды ойлап тапты. Неліктен олар біздің көшелерге келмеді. Неліктен? Бұл көптеген нәрселерге, соның ішінде адамға кедергі келтіреді.
Қарыз алмастырмайды біз өмір басқа нысаны ретінде робот елестету болса, онда олар өздерінің заңдарына сәйкес өмір сүретін болады деп қисынды, және сіз әлі астам адамды басым болса, оларға ыңғайлы ретінде ұйымдастырылатын болады. Бірақ робот - өмірдің басқа ешқандай нысаны, өмірдің себебі - физиологиялық болуы. Жануарлар немесе адам. Робот - ол міндет жүктелген адам орындайды ғана механикалық құрылғының. Көрсетіледі, тіпті егер роботтар бір нәрседе табысқа жетсе де, олар адамдар алмастыра алмайды, бірақ олардың жұмыс орнын ғана қабылдайды.
Егер мәселені қайта топтастырып, бірнеше басқа бастапқы деректерді алсақ? Мысал: тұмаулар критиктерді ауыстыра алады ма? Немесе слондарды алмастыру мүмкін бе? Әлбетте, жоқ. Олар тұрғын үйді ала алады, бірақ алмастырмайды.
Сезім маңызды компонент Роботтар үшін адамнан күш талап етпейтін көптеген әрекеттер жай мүмкін емес. Мысалы, ол рукопожатие қолды қысқыш күшін есептеу үшін, олар жүре және іске адамдарға қарсы, бірақ барлық осы жоғарыда емес, оңай емес: олар сезім мен эмоция жатпайды.
Ежелгі қазақ халқының қиялының ұшқырлығында шек жоқ.
Шыныменде, халқымыз ертеден-ақ сондай көреген, арманшыл, болашаққа үлкен сеніммен қараған. Оған дәлел, біз оқыған ертегілер, аңыз-әңгімелер, жыр-дастандар. Мысалы: Көлтауысар, Таусоғар, Желаяқ, Толағай және тағы да басқа. Ал батырлық жырлардың жайы бір бөлек. Суға салса батпайтын, отқа жанса күймейтін, қылыш шапса кеспейтін, жылдап емес күн сайын өсетін алпауыт батырлар да бар. Мақал-мәтелдер, жұмбақ, өтірік өлеңдер де қазақ халқының қиялының ұшқырлығын көрсетеді деп ойлаймын.
Адамдар мүмкін емес болып табылады, және роботтар оның металл қару «бастамасын ұстап» және әлемнің түкпір-түсіргенде сол ұзамай күні келеді тозақ қорқады. 1920-1930 жж. Ғылыми фантастика әлемінде роботтар, бүлікшілер және олардың шығарушыларын жойған көптеген әңгімелер жазылған. Көптеген фантастикалық әңгімелер біраз уақыттан кейін орындалады. Бұл дұрыс, бірақ қиял көп жылдар бұрын роботтарды ойлап тапты. Неліктен олар біздің көшелерге келмеді. Неліктен? Бұл көптеген нәрселерге, соның ішінде адамға кедергі келтіреді.
Қарыз алмастырмайды
біз өмір басқа нысаны ретінде робот елестету болса, онда олар өздерінің заңдарына сәйкес өмір сүретін болады деп қисынды, және сіз әлі астам адамды басым болса, оларға ыңғайлы ретінде ұйымдастырылатын болады. Бірақ робот - өмірдің басқа ешқандай нысаны, өмірдің себебі - физиологиялық болуы. Жануарлар немесе адам. Робот - ол міндет жүктелген адам орындайды ғана механикалық құрылғының. Көрсетіледі, тіпті егер роботтар бір нәрседе табысқа жетсе де, олар адамдар алмастыра алмайды, бірақ олардың жұмыс орнын ғана қабылдайды.
Егер мәселені қайта топтастырып, бірнеше басқа бастапқы деректерді алсақ? Мысал: тұмаулар критиктерді ауыстыра алады ма? Немесе слондарды алмастыру мүмкін бе? Әлбетте, жоқ. Олар тұрғын үйді ала алады, бірақ алмастырмайды.
Сезім маңызды компонент
Роботтар үшін адамнан күш талап етпейтін көптеген әрекеттер жай мүмкін емес. Мысалы, ол рукопожатие қолды қысқыш күшін есептеу үшін, олар жүре және іске адамдарға қарсы, бірақ барлық осы жоғарыда емес, оңай емес: олар сезім мен эмоция жатпайды.
Ежелгі қазақ халқының қиялының ұшқырлығында шек жоқ.
Шыныменде, халқымыз ертеден-ақ сондай көреген, арманшыл, болашаққа үлкен сеніммен қараған. Оған дәлел, біз оқыған ертегілер, аңыз-әңгімелер, жыр-дастандар. Мысалы: Көлтауысар, Таусоғар, Желаяқ, Толағай және тағы да басқа. Ал батырлық жырлардың жайы бір бөлек. Суға салса батпайтын, отқа жанса күймейтін, қылыш шапса кеспейтін, жылдап емес күн сайын өсетін алпауыт батырлар да бар. Мақал-мәтелдер, жұмбақ, өтірік өлеңдер де қазақ халқының қиялының ұшқырлығын көрсетеді деп ойлаймын.