-Tallip
Абайдың әкесі - К
рын қалаға жіберіп оқыть
Абай өлеңді он екі жа
Оқуға берген. Ол Ахме
оқып, екінші рет кітапка
бала болған. Ол көп,
Uойынша жоспар құр.
иесі - Құнанбай оқуды, білімді бағалаған. Ол өзінің
in оқытқан. Анасы - Ұлжан сабырлы, тапқыр адам болған.
он екі жасынан бастап шығарған. Әкесі Абайды он жасында
Ол Ахмет Риза медресесінде үш жыл оқиды. Кітапты бір рет
рет кітапқа қарамай, жатқа айтып шығатындай зерек, ұғымтал
ан Ол көп талаптанған. Абай медреседе Науаи, Сағди, Физули
ты ақындардың шығармаларымен танысқан. Ол мұсылманша оқумен
телмей, Семей қаласындағы приходская школаға түсіп, орысша да оқи
СИЯҚТы ақындардың шығармалар
бастаған.
Сабақтарды оқып, білу Абайға оңай болған. Сондықтан барлық уақытты
өз бетімен кітап оқуға жұмсаған.
Мамman tomon
Бақыт бұл уақытта жоқ нәрсе және бұл уақытта қатты қалайтын нәрсе. Бақыт - бұл арман. Дегенмен, түсініксіз бір түйткіл орнайтыны, арман-тілек қалай жүзеге асысымен, артынша бақыт ізім-ғайым жоқ болып кетпей ме?! Арманыңыз ақиқат өмірде орын алған уақытта бақыт туралы ұғым жүрек түкпіріңізде белгілі бір уақытқа жатқандай болғанмен, алайда, аппақ таңның жарығында сол бір мол қуатты бақыт туралы ұғымның көлеңкесі кішірейіп, күн өткен сайын жарықтан артық жылдамдықпен күш-қуаты кеми бермек.
Адам нені армандап, нені ақиқат өмірде жүзеге асырып жатқанда өз-өзіне қуаныш сыйлайды? Адам белгілі бір іс-қимылдарды жасайды және онысы шырмалған шаруа тұрмысында қуаныш алып келеді. Қандай бір жаңалық ашпасын, өнер тудырмасын, бәрібір де оның барлығы мәңгілікке бақытты қыла алмайды.
Ғалым: - Сіз барлық заттарыңызды жинадыңыз ба?
Даяна: - Ия, алаңдамаңыз.
Ғалым: - Жақсы.
Ержан: - Сіз қайда бара жатқаныңызды әлі айтқан жоқсыз ба?
Даяна: - Мен жатақханаға бару үшін Алматыға кетіп бара жатырмын.
Ержан: - Түсінемін.
Анасы: - Сен бірдеңе ұмытып қалдың ба?
Даяна: - Ия, анам.
Анасы: - Сонда да, қазір такси келеді.
Әкесі: - Міне, сіздің чемодандарыңыз.
Анасы: - Барлық таксилер келді. Бәрі, әзірше, мен бір аптадан кейін келемін.
Даяна: - Қош бол.
Әкесі: - Жолың даңғыл болсын!
Ержан: - Жортқанда жолың болсын!
Ғалым: - Ат-көлігің аман, қоржының толы болсын!