Сарылып сал-сері кеткен жер, - деп, Мұқағали атамыз жырлағындай, ұшса құс қанаты талатын өр Алтай мен Ертіс алабын алып жатқан ұлан-ғайыр, байтақ өлкені мекен еткен қазақ елі. Қазақ елі – билерше салмақтасақ, «Біз – мал баққан елміз, ешкімге соқтықпай жай жатқан елміз. Елімізден құт-береке қашпасын деп, жеріміздің шетін жау ба деп найзасына жылқының қылын таққан елміз. Дұшпан басынбаған елміз, басымыздан сөз асырмаған елміз. Достықты сақтай білген елміз, дәм-тұзды ақтай білген елміз». Дауылдан соң желкенін қайта түзеп, қатты толқынына қарамастан жағаға жетіп, арман-мақсатына беттеген қайық секілді бүгінде еліміз тарих толқынында жүзіп келеді. Сан ғасырлар бойы тар жол тайғақ кешуді басынан өткерген қазақ елі тәуелсіздікті тұғырына қондырып, тұғырын биік етіп, бейбітшілікті ту еткен зайырлы мемлекетке айналды. Бұл күнге қалай жеттік деген сауал кімнің де болса көкейінде тұрары анық. Иә, расында бүгінгі бейбіт күнге қалай жеттік?
Менің Айбек деген досым бар.Ол Алматы қаласындағы № 104 мектепте 3-сыныпта оқиды.Мен досыммен мақтанамын.Себебі, ол таеквондодан спорт шебері.1-сыныпта оқып жүрген кезде-ақ талай-талай жарыстарға барып жеңімпаз атанды.Қазіргі таңда 35 медалі бар.Оның төртеуі -күміс, қалғаны түгел- алтын.
Айбек -өз мектебінің мақтанышы.Мектебіне бара қалсам, мектептің дәлізіндегі «Біздің мақтаныштарымыз» деген тақтадағы досымның суреті көзіме оттай басылады. Соңғы қоңырау салтанатында мектеп әкімшілігі досымды спортшылар кітабына енгізді.Осы кітаппен мектеп директорының өзі марапаттаған сәтте досымды мақтан тұттым.
Мен жеңімпаз досыммен әрдайым мақтанамын.Ол тек біздің ғана емес, Қазақстанның мақтанышы.Жеңістен-жеңіске жете бер жеңімпаз досым!
Пай! Пай! Пай!
Киелі неткен жер!
Батырлар дүрілдеп өткен жер,
Тұлпарлар дүбірлеп төккен тер,
Ғашықтар бір-бірін өпкен жер,
Сарылып сал-сері кеткен жер, - деп, Мұқағали атамыз жырлағындай, ұшса құс қанаты талатын өр Алтай мен Ертіс алабын алып жатқан ұлан-ғайыр, байтақ өлкені мекен еткен қазақ елі. Қазақ елі – билерше салмақтасақ, «Біз – мал баққан елміз, ешкімге соқтықпай жай жатқан елміз. Елімізден құт-береке қашпасын деп, жеріміздің шетін жау ба деп найзасына жылқының қылын таққан елміз. Дұшпан басынбаған елміз, басымыздан сөз асырмаған елміз. Достықты сақтай білген елміз, дәм-тұзды ақтай білген елміз». Дауылдан соң желкенін қайта түзеп, қатты толқынына қарамастан жағаға жетіп, арман-мақсатына беттеген қайық секілді бүгінде еліміз тарих толқынында жүзіп келеді. Сан ғасырлар бойы тар жол тайғақ кешуді басынан өткерген қазақ елі тәуелсіздікті тұғырына қондырып, тұғырын биік етіп, бейбітшілікті ту еткен зайырлы мемлекетке айналды. Бұл күнге қалай жеттік деген сауал кімнің де болса көкейінде тұрары анық. Иә, расында бүгінгі бейбіт күнге қалай жеттік?
Объяснение:
қысқартып жазасал
Менің Айбек деген досым бар.Ол Алматы қаласындағы № 104 мектепте 3-сыныпта оқиды.Мен досыммен мақтанамын.Себебі, ол таеквондодан спорт шебері.1-сыныпта оқып жүрген кезде-ақ талай-талай жарыстарға барып жеңімпаз атанды.Қазіргі таңда 35 медалі бар.Оның төртеуі -күміс, қалғаны түгел- алтын.
Айбек -өз мектебінің мақтанышы.Мектебіне бара қалсам, мектептің дәлізіндегі «Біздің мақтаныштарымыз» деген тақтадағы досымның суреті көзіме оттай басылады. Соңғы қоңырау салтанатында мектеп әкімшілігі досымды спортшылар кітабына енгізді.Осы кітаппен мектеп директорының өзі марапаттаған сәтте досымды мақтан тұттым.
Мен жеңімпаз досыммен әрдайым мақтанамын.Ол тек біздің ғана емес, Қазақстанның мақтанышы.Жеңістен-жеңіске жете бер жеңімпаз досым!